بهاء ولد (زندگی، سلوک و اندیشه): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'به گونه ای' به 'به گونه‌ای'
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
جز (جایگزینی متن - 'به گونه ای' به 'به گونه‌ای')
خط ۳۵: خط ۳۵:
== ساختار ==
== ساختار ==


کتاب بهاء ولد (زندگی، سلوک و اندیشه) که در یک جلد با صفحاتی قریب به هزار نوشته شده است تمامیّت زندگی، سلوک و اندیشه‌های این عارف ارزشمند را شامل می‌شود. موضوعات و آنچه که در فهرست آمده آنقدر جامع است که خواننده و مخاطب را با محتوای آن درگیر می‌کند و ربطی به متن و مطاطب ایجاد می‌کند که میل به ادامه دادن برای بشتر آشنا شدن با وی را لحاظ می‌کند.این اثر با حروف نستعلیق و با چینشی خاص و مقطّع به گونه ای که مفهوم را بخواهد القاء کند بخشی از سخنان بهاء ولد را آورده است که مدخلی مناسب برای ورود به فضای گسترده‌ی کتاب است.
کتاب بهاء ولد (زندگی، سلوک و اندیشه) که در یک جلد با صفحاتی قریب به هزار نوشته شده است تمامیّت زندگی، سلوک و اندیشه‌های این عارف ارزشمند را شامل می‌شود. موضوعات و آنچه که در فهرست آمده آنقدر جامع است که خواننده و مخاطب را با محتوای آن درگیر می‌کند و ربطی به متن و مطاطب ایجاد می‌کند که میل به ادامه دادن برای بشتر آشنا شدن با وی را لحاظ می‌کند.این اثر با حروف نستعلیق و با چینشی خاص و مقطّع به گونه‌ای که مفهوم را بخواهد القاء کند بخشی از سخنان بهاء ولد را آورده است که مدخلی مناسب برای ورود به فضای گسترده‌ی کتاب است.


کتاب غیر از مقدّمه به طور کلّی از دو بخش تشکیل شده است که بخش نخست آن تماماً به شرح و بیان زندگیِ فردی و اجتماعی بهاء ولد مربوط می‌شود و بخش دوّم مربوط به سلوک عرفانی و آراء و اندیشه‌های اوست. این تفکیک ظاهراً بسیار مناسب است و خواننده در هر بخشی می‌داند که به دنبال چه چیزی باید باشد، هر چند بدون خوانش زندگی و آشنایی با احوالات زندگیِ او درک بخش دوّم مقداری دشوار به نظر می‌رسد، زیرا مؤلّف بر این است که عرفان نه نظری بلکه کاملاً عملی است و فرد عارف نه در سخنان منفرد بلکه در زندگی باید عرفان خود را به نمایش در آورد. آنچه که از منازل و مراحل سلوک گفته می‌شود اگر فرد سالک آنها را در زندگیِ خود تحقّق نبخشیده باشد چیزی به نام عارف بی معنا می‌شود و به جای آن دانش عرفان، آنهم کاملاً خام و نارس زاده می‌شود که گاه خودِ آن می‌تواند اسباب دردسر برای مشتاقان سلوک باشد.
کتاب غیر از مقدّمه به طور کلّی از دو بخش تشکیل شده است که بخش نخست آن تماماً به شرح و بیان زندگیِ فردی و اجتماعی بهاء ولد مربوط می‌شود و بخش دوّم مربوط به سلوک عرفانی و آراء و اندیشه‌های اوست. این تفکیک ظاهراً بسیار مناسب است و خواننده در هر بخشی می‌داند که به دنبال چه چیزی باید باشد، هر چند بدون خوانش زندگی و آشنایی با احوالات زندگیِ او درک بخش دوّم مقداری دشوار به نظر می‌رسد، زیرا مؤلّف بر این است که عرفان نه نظری بلکه کاملاً عملی است و فرد عارف نه در سخنان منفرد بلکه در زندگی باید عرفان خود را به نمایش در آورد. آنچه که از منازل و مراحل سلوک گفته می‌شود اگر فرد سالک آنها را در زندگیِ خود تحقّق نبخشیده باشد چیزی به نام عارف بی معنا می‌شود و به جای آن دانش عرفان، آنهم کاملاً خام و نارس زاده می‌شود که گاه خودِ آن می‌تواند اسباب دردسر برای مشتاقان سلوک باشد.