عاشورا، مظلومیتی مضاعف: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR116253J1.jpg | عنوان = عاشورا، مظلومیتی مضاعف | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = حکیمی، محمدرضا (نویسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = دلیل ما | مکان نشر = قم | سال نشر = 1388ش | کد اتوماس...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
عاشورا، مظلومیتی مضاعف، مجموعه ای است از | عاشورا، مظلومیتی مضاعف، مجموعه ای است از سخنرانی های محمدرضا حکیمی (1314-1400ش) در مورد واقعهای که در دهم هجری در سرزمین نینوا واقع گردید. | ||
این اثر شامل پنج مقاله، با این عناوین، است: «عاشورا، مظلومیتی مضاعف»، «نجوا با عاشورا و سخنی در ابعاد»، «جامعه قرآنی (نه قارونی!)»، «انقلاب عاشورا و قسط» و «عاشورا و ساختار جامعه». کتاب حاضر نخست در سال ۱۳۸۱، به سعی انتشارات دلیل ما، در قم، در ۸۱ صفحه پالتویی، منتشر شد. | این اثر شامل پنج مقاله، با این عناوین، است: «عاشورا، مظلومیتی مضاعف»، «نجوا با عاشورا و سخنی در ابعاد»، «جامعه قرآنی (نه قارونی!)»، «انقلاب عاشورا و قسط» و «عاشورا و ساختار جامعه». کتاب حاضر نخست در سال ۱۳۸۱، به سعی انتشارات دلیل ما، در قم، در ۸۱ صفحه پالتویی، منتشر شد. | ||
نسخهٔ ۳ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۲
| عاشورا، مظلومیتی مضاعف | |
|---|---|
| پدیدآوران | حکیمی، محمدرضا (نویسنده) |
| ناشر | دلیل ما |
| مکان نشر | قم |
| سال نشر | 1388ش |
| چاپ | نهم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
عاشورا، مظلومیتی مضاعف، مجموعه ای است از سخنرانی های محمدرضا حکیمی (1314-1400ش) در مورد واقعهای که در دهم هجری در سرزمین نینوا واقع گردید.
این اثر شامل پنج مقاله، با این عناوین، است: «عاشورا، مظلومیتی مضاعف»، «نجوا با عاشورا و سخنی در ابعاد»، «جامعه قرآنی (نه قارونی!)»، «انقلاب عاشورا و قسط» و «عاشورا و ساختار جامعه». کتاب حاضر نخست در سال ۱۳۸۱، به سعی انتشارات دلیل ما، در قم، در ۸۱ صفحه پالتویی، منتشر شد.
از این مقالات، نخستین و آخرین آنها جدید است. مقاله دوم، پیشتر در ضمن کتاب قیام جاودانه بود و مقاله سوم و چهارم، در جلد پنجم کتاب الحیات[۱].
در بخشی از کتابمیخوانیم: واقعه عاشورا، در حادترین شرایط خود، 24 ساعت را اشغال کرد: از عصر تاسوعا که عمر سعد فرمان هجوم به خیمههای خاندان پیامبر(ص) را صادر کرد، تا عصر عاشورا که سر پسر پیامبر(ص) بر سر نیزه رفت. و در این یک شبانه روز، امام حسین(ع) - وارث آدم(ع) تا خاتم(ع) - دو مسئله اصلی رسالت انبیایی یعنی نماز و عدالت را به گوش همه تاریخ و همه جهان و جهانیان رسانید[۲].
پانویس
منابع مقاله
- متن کتاب
- اسفندیاری، محمد، راه خورشیدی، نگاه معاصر، تهران، پنجم، 1401ش.