۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
پس از کامل شدن و قاعده‌مند گردیدن علم نحو توسط ابوعمرو بن علا و دوستش ابواسحاق و شاگردانش در بصره، این علم از طریق شیبان بن عبدالرحمن تیممی بصری (متوفای 164ق)، به کوفه منتقل گردید که ثمره آن ظهور بزرگانی مانند معاذ بن مسلم هراء (متوفای 189ق) رئیس نحویان کوفه و صاحب اولین حلقه‌های تدریس نحو در مسجد جامع کوفه بود.<ref> ر.ک: همان</ref> | پس از کامل شدن و قاعده‌مند گردیدن علم نحو توسط ابوعمرو بن علا و دوستش ابواسحاق و شاگردانش در بصره، این علم از طریق شیبان بن عبدالرحمن تیممی بصری (متوفای 164ق)، به کوفه منتقل گردید که ثمره آن ظهور بزرگانی مانند معاذ بن مسلم هراء (متوفای 189ق) رئیس نحویان کوفه و صاحب اولین حلقه‌های تدریس نحو در مسجد جامع کوفه بود.<ref> ر.ک: همان</ref> | ||
در این کتاب در کل نام 23 مرکزی آورده شده که در پیدایش و نیز رشد و بالندگی این علم نقش بیشتری داشته اند که از جمله این مراکز می‌توان به بغداد <ref> ر.ک: همان، ص47</ref>، موصل <ref> ر.ک: همان، ص51</ref>، اندلس <ref> ر.ک: همان، ص52</ref>، مغرب <ref> ر.ک: همان، ص55</ref>، فارس و ماوراءالنهر <ref> ر.ک: همان، ص56</ref>، مصر <ref> ر.ک: همان، ص60</ref>، دمشق<ref> ر.ک: همان، ص64</ref>، حله<ref> ر.ک: همان، ص74</ref>، هند <ref> ر.ک: همان، ص80</ref> | |||
در این کتاب نام 23 مرکزی آورده شده که در پیدایش و نیز رشد و بالندگی این علم نقش بیشتری | |||