۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
بلاغت در لغت، وصول و رسیدن به چیزی را گویند و در اصطلاح بلاغت را گاهی وصف کلام آورده و میگویند کلام بلیغ و زمانی وصف متکلم قرار داده و میگویند متکلم بلیغ. | بلاغت در لغت، وصول و رسیدن به چیزی را گویند و در اصطلاح بلاغت را گاهی وصف کلام آورده و میگویند کلام بلیغ و زمانی وصف متکلم قرار داده و میگویند متکلم بلیغ. | ||
بلاغت در سخن، هماهنگ بودن آن با مقتضی حال است و حال، انگیزه «زمینهها و شرایط» و برانگیزنده گوینده است برای اینکه: همراه سخنی که اصل مقصودش را میرساند، ویژگی و پیرایهای را نیز رعایت کند. | بلاغت در سخن، هماهنگ بودن آن با مقتضی حال است و حال، انگیزه «زمینهها و شرایط» و برانگیزنده گوینده است برای اینکه: همراه سخنی که اصل مقصودش را میرساند، ویژگی و پیرایهای را نیز رعایت کند. | ||
نویسنده پس از بیان عناصر بلاغت یا سبکها و شیوههای ادبی<ref>ر.ک: متن، ص11</ref>، شرایط و بایستههای بلاغت را بیان نموده<ref>ر.ک: همان</ref> و اقسام سبکها و شیوههای ادبی را ذکر نموده است.<ref> ر.ک: همان، ص12</ref> | |||
نویسنده در ادامه کتاب را به چهار بخش جداگانه تقسیم کرده است. در بخش اول درباره علم معانی سخن گفته است.<ref> ر.ک: همان، ص17</ref>، ایشان علم معانی را علمی میداند که در آن از سبکها و شیوههای هماهنگی الفاظ درخور مقام و مناسب حال، بحث و گفتگو میشود.<ref> ر.ک: همان</ref> کلام و تقسیمات مرکب<ref> ر.ک: همان، ص20</ref>، احکام مسندالیه<ref> ر.ک: همان، ص24</ref>، احکام مسند<ref> ر.ک: همان، ص46</ref>، احکام قیود یا متعلقات فعل<ref> ر.ک: همان، ص52</ref>، تقسیم اسناد<ref> ر.ک: همان، ص57</ref> از دیگر قسمتهای این بخش است. | |||
بخش دوم کتاب | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:فاقد مقاله]] | [[رده:فاقد مقاله]] |
ویرایش