دیوان حکیم قاآنی شیرازی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR.....J1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان...» ایجاد کرد)
     
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR.....J1.jpg
    | تصویر =NUR12154J1.jpg
    | عنوان =
    | عنوان = دیوان حکیم قاآنی شیرازی
    | عنوان‌های دیگر =
    | عنوان‌های دیگر =
    |پدیدآورندگان  
    |پدیدآورندگان  
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[]] (نویسنده)
    [[قاآنی، حبیب‌الله بن محمدعلی]] (نویسنده)
    [[]] (محقق)
    [[خوانساری، محمود]] (محقق)
    [[]] (مترجم)
    [[صانعی خوانساری، امیرحسین]] (مصحح)
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره =‏
    | کد کنگره =‏ ‎‏/‎‏د‎‏9 / 7284 ‏‎‏PIR‎‏
    | موضوع =
    | موضوع = شعر فارسي - قرن 8ق.
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر =  
    | ناشر = مؤسسه انتشارات نگاه
    | مکان نشر =
    | مکان نشر = تهران
    | سال نشر =  
    | سال نشر = 1380ش


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE.....AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12154AUTOMATIONCODE
    | چاپ =
    | چاپ = یکم
    | شابک =
    | شابک = 964-351-048-4
    | تعداد جلد =
    | تعداد جلد = 1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور = 12154
    | کتابخوان همراه نور =
    | کتابخوان همراه نور = 12154
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پس از =

    نسخهٔ ‏۱۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۱

    دیوان حکیم قاآنی شیرازی
    دیوان حکیم قاآنی شیرازی
    پدیدآورانقاآنی، حبیب‌الله بن محمدعلی (نویسنده)

    خوانساری، محمود (محقق)

    صانعی خوانساری، امیرحسین (مصحح)
    ناشرمؤسسه انتشارات نگاه
    مکان نشرتهران
    سال نشر1380ش
    چاپیکم
    شابک964-351-048-4
    موضوعشعر فارسي - قرن 8ق.
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏ ‎‏/‎‏د‎‏9 / 7284 ‏‎‏PIR‎‏
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf


    دیوان حکیم قاآنی شیرازی مجموعه اشعار حبیب‌الله شیرازی (1223- 1270ق)، متخلص به قاآنی، از شعرا و قصیده‌سرایان قاجار است که بر اساس نسخه میرزا محمود خوانساری و با تصحیح امیر صانعی (خوانساری)، به چاپ رسیده است.

    قاآنی برخلاف اسلاف خود، در اشعارش از معانی و مضامین عمیق فلسفی و عرفانی، کمتر سود جسته و بیشتر با خود طبیعت و زندگی، سروکار دارد. وصف بهار و جلوه‌های گوناگون طبیعت، مضامینی است که صدها شاعر فارسی‌زبان پیش و پس از او، در صدر قصاید و مدایح خود آورده و در هر باب، داد سخن داده‌اند. این توصیف‌ها در شعر قاآنی، غالبا به قدری بدیع و نغز و ابتکاری و به‌ویژه ترکیب کلام او چنان گیرا و گیج‌کننده است که گویی قاآنی نخستین کسی است که این شیوه زیبا و رنگین و این تعبیرات تند و جسورانه را به‌کار بسته است. به عنوان مثال، در قطعه کوتاه هزل‌آمیزی، گفت‌وگوی پیرمردی را با طفلی بیان می‌کند و نمک این قطعه، آن است که هر دوی آنان الکن هستند. نمونه این شیرین‌کاری‌ها در شعرای قدیم ایران زیاد نیست و باید قاآنی را در این سبک تا حدی متجدد دانست. اما این‌گونه اشعار او بسیار نادر است[۱].

    با مطالعه کتاب، می‌توان دریافت که زبان شاعر آن، غنی و شیواست. قاآنی تسلط بی‌نظیری بر الفاظ دارد. او کلمات را فخیم و فاخر انتخاب می‌کند و در نشاندن هر کلمه به جای خود، تواناییی و چیره‌دستی عجیبی از خود نشان می‌دهد و در این کار، یعنی ربودن و به‌کار بستن کلمات، هیچ شاعر فارسی‌زبانی به پای او نمی‌رسد. ولی با این همه، قدرت بیان و مهارت در وصف و تشبیه و صحنه‌سازی، قصاید او از حیث مضمون، فقیر و ناچیز است و می‌توان گفت روی‌هم رفته در شعر او، لفظ بر معنی و خیالات سطحی بر تخیلات عالیه و تصورات بلند، غلبه دارد و او یکه‌تاز میدان الفاظ است[۲].

    از دیگر ویژگی‌های شعر قاآنی آن است که وی هرکسی را به امید گرفتن احسان، مدح می‌کند و در ممدوحان خود، فضیلت و مناعت نمی‌جوید. او حتی برا زکام حاج میرزا آقاسی نیز شعر گفته است[۳].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص8- 9
    2. ر.ک: همان، ص9
    3. ر.ک: همان

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.


    وابسته‌ها