علم الدرایه تطبیقی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = [[مؤدب، سید رضا]] (نویسنده) | | پدیدآوران = [[مؤدب، سید رضا]] (نویسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره =/م8ع8 / 109 BP | | کد کنگره =/م8ع8 / 109 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = مرکز بينالمللي ترجمه و نشر المصطفي (ص) | | ناشر = مرکز بينالمللي ترجمه و نشر المصطفي(ص) | ||
| مکان نشر =ايران - قم | | مکان نشر =ايران - قم | ||
| سال نشر = 1433ق. = 1391ش. | | سال نشر = 1433ق. = 1391ش. | ||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
| شابک =978-964-195-628-0 | | شابک =978-964-195-628-0 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =39141 | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
| کد پدیدآور =01155 | | کد پدیدآور =01155 |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۰
علم الدرایه تطبیقی | |
---|---|
پدیدآوران | مؤدب، سید رضا (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | علم الدراية تطبيقي: بررسي تطبيقي اصطلاحات حديثي شيعه و اهل سنت |
ناشر | مرکز بينالمللي ترجمه و نشر المصطفي(ص) |
مکان نشر | ايران - قم |
سال نشر | 1433ق. = 1391ش. |
چاپ | چاپ دوم |
شابک | 978-964-195-628-0 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /م8ع8 / 109 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
علم الدرایه تطبیقی، اثر سید رضا مؤدب (متولد 1341ش)، کتابی است با موضوع علم حدیث، حاوی بررسی تطبیقی اصطلاحات حدیثی شیعه و اهل سنت. این اثر برای دوره کارشناسی ارشد رشته علوم قرآن و حدیث مجموعه پژوهشی المصطفی العالمي تهیه و تدوین شده است.
انگیزه و هدف نگارش
هدف این تحقیق، آگاهی بخشیدن به دانشپژوهان گرانقدر نسبت به مصطلحات حدیثی فریقین و تطبیق و مقارنه آنها با یکدیگر است؛ چنانکه سعی بر آن است تا قدمی در جهت تبیین اصطلاحات حدیثی، برداشته شود و از این دریچه، زمینه ورود به دریای بیکران حدیث و معارف آن، فراهم گردد[۱].
ساختار
کتاب از پیشگفتار و هفده درس به سفارش مرکز جهانی علوم اسلامی، برای موضوع علم درایه تطبیقی تدوین شده است. قابل ذکر است که از ترجمه متون عربی، اعم از روایات و یا تعاریف و نقلقولها، به جهت فعالیت بیشتر دانشپژوهان، خودداری شده است[۲].
در پایان هر درس خلاصه مطالب آن درس بههمراه معرفی منابع فریقین جهت مطالعه و تحقیق بیشتر و چند پرسش و تمرین آمده است.
گزارش محتوا
در درس اول، تعریف علم الحدیث و شاخههای آن، علم الدرایه، پیشینه تاریخی، موضوع و فایده علم الدرایه و معنی حدیث، سنت، خبر، اثر، سند و متن و حدیث قدسی از نظر محدثان شیعه و اهل سنت، مورد بررسی و تطبیق واقع میشود[۳].
در دومین درس، اقسام حدیث، خبر متواتر و واحد از نظر محدثان شیعه و اهل سنت، همچنین تقسیم خبر واحد از نظر تعداد راویان به مستفیض، عزیز و غریب، مورد بررسی و تطبیق واقع میشود[۴].
در سومین درس، تقسیم خبر واحد از نظر حالات راویان نزد محدثان شیعه و اهل سنت، به صحیح، حسن، موثق و ضعیف و مراتب آنها مورد بررسی و تطبیق قرار میگیرد[۵].
در درس چهارم تا هفتم، اصطلاحات مشترک سندی که شامل: مُسند، متصل، مرفوع، معنعن[۶]، حدیث معلق، مفرد (مطلق و نسبی - اعتبار، متابع و شاهد)، مسلسل[۷]، حدیث معتبر، محکم، متشابه، مؤتلف و مختلف، مشتبه مقلوب، عالی و نازل «موافقت، بدل، مساوات و مصافحه»[۸]، مشترک، روایت اکابر از اصاغر، سابق و لاحق، روایت اقران و مدبّج، از نظر محدثان فریقین، تعریف و مورد بررسی و تطبیق واقع میشود[۹].
در هشتمین و نهمین درس، اصطلاحات مشترک متنی، یعنی مواردی که مشترک بین صحیح حسن و... و مربوط به متن حدیث میباشد، شامل: حدیث مقبول، مختلف و موافق، ناسخ و منسوخ، مطروح[۱۰]، مکاتب، نص و ظاهر و مؤوّل، مجمل و مبین، مشکل[۱۱]، از نظر محدثان فریقین، تعریف و مورد بررسی قرار میگیرد.
در دهمین درس، اصطلاحات مشترک سندی و متنی، یعنی مواردی که مشترک بین صحیح، حسن و... مربوط به سند و متن میباشد، شامل: حدیث مصحف، مزید، مدرج، غریب، مشهور و شاذ مورد بررسی واقع میشود[۱۲].
در درسهای یازدهم تا سیزدهم، اصطلاحات مختص سندی، یعنی مواردی که مخصوص حدیث ضعیف و مربوط به سند حدیث میباشد، شامل: مقطوع، منقطع، معضل، مرسل[۱۳]، موقوف، مضمر، متروک، منکر[۱۴]، مدلس، مهمل، مجهول[۱۵]، از نظر محدثان فریقین، تعریف و بررسی و تطبیق میشود.
در چهاردهمین درس، اصطلاحات مختص سندی و متنی، یعنی مواردی که مختص به حدیث ضعیف و مربوط به سند و متن میباشد، شامل حدیث معلل، مضطرب، مقلوب، موضوع از نظر محدثان شیعه و اهل سنت مورد بررسی و تطبیق واقع میشود[۱۶].
در پانزدهمین درس، اصطلاحات مربوط به القاب محدثان و عبارات رایج بین آنها، بررسی میگردد؛ البته این اصطلاحات همانند اصطلاحات مشترک و مختص، مستقیماً به حدیث مربوط نمیشود، بلکه به راویان و آثار آنها و توصیف آنها از نظر مدح و ذم مرتبط میباشد که شامل: طبقه، صحابه، تابعین، مُسنِد و مُسنَد، محدِّث، حافظ، شیخ و مشیخه، مستخرج و مُخرج، مستدرکات، جامع و معاجم، مُملی و امالی، عدّه، کتاب و اصل، الفاظ مدح و ذم راوی میشود[۱۷].
در درس شانزدهم، اصطلاحات مربوط به طرق تحمل حدیث، از نظر محدثان فریقین که شامل تحمل حدیث، طرق تحمل حدیث، سماع، قرائت، اجازه، مناوله، کتابت، اعلام، وصیت و وجاده میشود، بررسی میگردد[۱۸].
در هفدهمین درس، اوصاف و شرایط راوی، احکام جرح و تعدیل و نقل به معنی که شامل اسلام، عقل، بلوغ، عدالت، ایمان، جرح و تعدیل و نقل به معنی است، در مذهب فریقین مورد تحقیق و بررسی قرار میگیرد[۱۹].
وضعیت کتاب
فهرست محتویات در ابتدا و کتابنامه در انتهای کتاب آمده است.
توضیح برخی از لغات و اصطلاحات و نیز آدرس مطالب مورد استفاده نویسنده در پاورقیها آمده است.
پانویس
- ↑ ر.ک: پیشگفتار، ص20
- ↑ ر.ک: همان، ص20
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص21
- ↑ ر.ک: همان، ص43
- ↑ ر.ک: همان، ص59
- ↑ ر.ک: همان، ص95
- ↑ ر.ک: همان، ص109
- ↑ ر.ک: همان، ص123
- ↑ ر.ک: همان، ص143
- ↑ ر.ک: همان، ص157
- ↑ ر.ک: همان، ص173
- ↑ ر.ک: همان، ص183
- ↑ ر.ک: همان، ص213
- ↑ ر.ک: همان، ص229
- ↑ ر.ک: همان، ص245
- ↑ ر.ک: همان، ص257
- ↑ ر.ک: همان، ص285-297
- ↑ ر.ک: همان، ص301-313
- ↑ ر.ک: همان، ص317-330
منابع مقاله
پیشگفتار و متن کتاب.