مسئولیت و سازندگی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = /ص7م5 230/18 BP | | کد کنگره = /ص7م5 230/18 BP | ||
| موضوع =اسلام و آموزش و پرورش - مسئولیت ( اسلام) | | موضوع =اسلام و آموزش و پرورش - مسئولیت (اسلام) | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = ليلة القدر | | ناشر = ليلة القدر | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۵۰
| مسئولیت و سازندگی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صفایی حائری، علی (نويسنده) |
| ناشر | ليلة القدر |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1382ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 964-7803-07-9 |
| موضوع | اسلام و آموزش و پرورش - مسئولیت (اسلام) |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /ص7م5 230/18 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مسئولیت و سازندگی اثر حجت‌الاسلام علی صفایی حائری (عین- صاد)، کتابی است دوجلدی درباره دو موضوع «مسئولیت» و «سازندگی» که نقش مهمی در زندگی بشری دارد.
در این اثر تربیتی و آموزشی، از موضوعاتی نظیر مسئولیت و زیربناهای آن، تربیت، مفهوم و امکان آن، مربی، دیدگاه‌ها، ویژگی‌ها و ضرورت‌ها، روش‌های شناخت اسلامی، جهان‌بینی اسلامی، آرمان‌های اسلامی، استعدادها و روحیه‌ها و زمان مناسب سازندگی انسان، سخن رفته است.
نویسنده در این اثر که اولین کتاب منتشرشده از او هست، به بیان این نکته پرداخته است که انسان و مذهب، هر دو از آزادی و تفکر شروع می‌شوند و به شناخت‌ها (جهان‌بینی) و آرمان‌ها (ایدئولوژی) می‌رسند و بر اساس این دو اصل معرفتی و عقیدتی، به نظام‌ها و احکام روی می‌آورند[۱].
وی معتقد است آغاز انسان و مذهب، از تفکر است و تفکر به مواد فکری (تجربه و تدبر)، نقد و سنجش (تعقل)، شکل فکری (منطق صوری) و به روش فکر کردن (آزادی، آموزش و یادآوری) نیاز دارد و مسئله تفکر، «در چه فکر کردن»، «چگونه فکر کردن» و «چگونه مطالعه‌ها و تفکرها و نیازها و زمینه‌ها را هماهنگ کردن» را پیش می‌آورد و نظام تربیتی را شکل می‌دهد[۲].
وی تفکر را خط اول می‌داند و معتقد است گرچه انسان همیشه همراه جبر محیط، جامعه، وراثت، غریزه و... بوده، لیکن محکوم این‌ها نگردیده است، چون انسان در تضاد جبرها به آزادی رسیده و از محدوده روابط تولیدی رفلکس‌های شرطی و غریزه جنسی و غریزه قدرت‌طلبی رهاشده و می‌تواند آن‌گونه که باید و آن‌گونه که می‌خواهد، فکر کند و به شناخت‌ها و بینش‌هایی برسد و با همین توجه است که ما از مکتب‌های دیگر، فاصله می‌گیریم و درراه آزادی، آن‌هم آزادی در سایه جبرها، پیش می‌رویم[۳].
وی مباحث خویش را با موضوع مسئولیت و سازندگی شروع کرده است، چون معتقد است امروز بیش از هر وقت دیگر، نیازمند این مسئله هستیم؛ ما در سازندگی و تربیت افراد، از روش سرشار و غنی خودمان بهره نمی‌بریم و با شعارها و تلقین‌ها و دردها و رنج‌ها و محرومیت‌ها، استعدادها را داغ می‌کنیم و از دیگران سرمشق می‌گیریم، درحالی‌که ما در هدف و درراه و درروش، در هیچ‌کدام با آن‌ها، همانندی و هماهنگی نداریم. ما درراهی می‌رویم که به هدف ما نمی‌رسد و درنتیجه طعمه آن‌ها می‌شویم و نردبان مقاصدشان[۴]. در این مباحث ایشان به شکل‌ها و شاغول‌ها، استعدادها، روحیه‌ها و جوانب تربیت نیز می‌پردازد[۵].
پانویس
منابع مقاله
متن کتاب.