شرح الإعراب في قواعد الإعراب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''شرح الإعراب عن قواعد الإعراب'''، نوشتۀ محمد بن سلیمان کافیجی (879ق-788ق) رومی الاصل و ساکن مصر، از مشاهیر اندیشمندان در علوم مختلف ازجمله ادبیات عرب در قرن نهم است. این کتاب شرحی بر کتاب ابن هشام انصاری(761ق)، نحوى عصر ممالیک مصر، زبانشناس، فقیه و ادیب است که با تحقیق و پاورقیهای عادل محمد عبدالرحمن شنداح چاپشده است. | '''شرح الإعراب عن قواعد الإعراب'''، نوشتۀ [[کافیجی، محمد بن سلیمان|محمد بن سلیمان کافیجی]] (879ق-788ق) رومی الاصل و ساکن مصر، از مشاهیر اندیشمندان در علوم مختلف ازجمله ادبیات عرب در قرن نهم است. این کتاب شرحی بر کتاب ابن هشام انصاری(761ق)، نحوى عصر ممالیک مصر، زبانشناس، فقیه و ادیب است که با تحقیق و پاورقیهای [[شنداح، عادل محمد|عادل محمد عبدالرحمن شنداح]] چاپشده است. | ||
شنداح مقدمهاش را در دو بخش آورده است؛ نخستین بخش، پژوهشی است که سه فصل دارد؛ فصل اول به زندگی کافیجی میپردازد؛ فصل دوم، دربارۀ خود کتاب (شرحها و مخطوط یا چاپی بودن) هست؛ در سومین فصل نسبت کتاب به مصنف بررسیشده است. همچنین، شواهد آن، مطالب نقلشده از دیگران، آرای نحویان و موافقت مصنف با ایشان، روش کافیجی در تألیف کتاب و نسخهشناسی و اعتماد به آنها آورده شده است. بخش دوم، تحقیق خود کتاب است. در آخر -و در خاتمه کتاب- فهرستهای فنی و فراگیر از آیهها، احادیث و آثار، مثلها، اشعار، اعلام، کتابهای وارده در متن، مکتبهای نحوی و فقهی، قومها و قبیلهها، فهرست موضوعات و ثبت مصادری که برای پژوهش و تحقیق این کتاب به آنها اعتماد شده، آمده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 8</ref> | [[شنداح، عادل محمد|شنداح]] مقدمهاش را در دو بخش آورده است؛ نخستین بخش، پژوهشی است که سه فصل دارد؛ فصل اول به زندگی کافیجی میپردازد؛ فصل دوم، دربارۀ خود کتاب (شرحها و مخطوط یا چاپی بودن) هست؛ در سومین فصل نسبت کتاب به مصنف بررسیشده است. همچنین، شواهد آن، مطالب نقلشده از دیگران، آرای نحویان و موافقت مصنف با ایشان، روش [[کافیجی، محمد بن سلیمان|کافیجی]] در تألیف کتاب و نسخهشناسی و اعتماد به آنها آورده شده است. بخش دوم، تحقیق خود کتاب است. در آخر -و در خاتمه کتاب- فهرستهای فنی و فراگیر از آیهها، احادیث و آثار، مثلها، اشعار، اعلام، کتابهای وارده در متن، مکتبهای نحوی و فقهی، قومها و قبیلهها، فهرست موضوعات و ثبت مصادری که برای پژوهش و تحقیق این کتاب به آنها اعتماد شده، آمده است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 8</ref> | ||
این شرح بابهای چهارگانهای را که ابن هشام در کتابش آورده بخشبندی کرده است: جمله با احکامش، جار و مجرور، تفسیر کلمههایی که شخص نحوی به آنها نیاز دارد و اشارههایی به برخی از عبارتهای تهذیبشده و منقحی که در عین ایجاز، رسانندۀ به مقصودند.<ref>ر.ک: فهرست کتاب، ص 536</ref> | این شرح بابهای چهارگانهای را که ابن هشام در کتابش آورده بخشبندی کرده است: جمله با احکامش، جار و مجرور، تفسیر کلمههایی که شخص نحوی به آنها نیاز دارد و اشارههایی به برخی از عبارتهای تهذیبشده و منقحی که در عین ایجاز، رسانندۀ به مقصودند.<ref>ر.ک: فهرست کتاب، ص 536</ref>[[کافیجی، محمد بن سلیمان|کافیجی]] کتاب را بینیاز از شرح نمیداند و نکتههای غریبی را که به نظرش رسیده بیشتر توضیح میدهد. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
[[رده:مقالات شهریور 01 هاشمی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] |
نسخهٔ ۱۴ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۶
شرح الإعراب في قواعد الإعراب | |
---|---|
پدیدآوران | کافیجی، محمد بن سلیمان (نويسنده) شنداح، عادل محمد (محقق) |
ناشر | الجمهوریة العراقیة، دیوان الوقف السنی. مرکز البحوث و الدراسات الإسلامیة |
مکان نشر | عراق - بغداد |
سال نشر | 1427ق - 2006م |
چاپ | 1 |
شابک | - |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شرح الإعراب عن قواعد الإعراب، نوشتۀ محمد بن سلیمان کافیجی (879ق-788ق) رومی الاصل و ساکن مصر، از مشاهیر اندیشمندان در علوم مختلف ازجمله ادبیات عرب در قرن نهم است. این کتاب شرحی بر کتاب ابن هشام انصاری(761ق)، نحوى عصر ممالیک مصر، زبانشناس، فقیه و ادیب است که با تحقیق و پاورقیهای عادل محمد عبدالرحمن شنداح چاپشده است.
شنداح مقدمهاش را در دو بخش آورده است؛ نخستین بخش، پژوهشی است که سه فصل دارد؛ فصل اول به زندگی کافیجی میپردازد؛ فصل دوم، دربارۀ خود کتاب (شرحها و مخطوط یا چاپی بودن) هست؛ در سومین فصل نسبت کتاب به مصنف بررسیشده است. همچنین، شواهد آن، مطالب نقلشده از دیگران، آرای نحویان و موافقت مصنف با ایشان، روش کافیجی در تألیف کتاب و نسخهشناسی و اعتماد به آنها آورده شده است. بخش دوم، تحقیق خود کتاب است. در آخر -و در خاتمه کتاب- فهرستهای فنی و فراگیر از آیهها، احادیث و آثار، مثلها، اشعار، اعلام، کتابهای وارده در متن، مکتبهای نحوی و فقهی، قومها و قبیلهها، فهرست موضوعات و ثبت مصادری که برای پژوهش و تحقیق این کتاب به آنها اعتماد شده، آمده است.[۱]
این شرح بابهای چهارگانهای را که ابن هشام در کتابش آورده بخشبندی کرده است: جمله با احکامش، جار و مجرور، تفسیر کلمههایی که شخص نحوی به آنها نیاز دارد و اشارههایی به برخی از عبارتهای تهذیبشده و منقحی که در عین ایجاز، رسانندۀ به مقصودند.[۲]کافیجی کتاب را بینیاز از شرح نمیداند و نکتههای غریبی را که به نظرش رسیده بیشتر توضیح میدهد.
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه کتاب
- متن کتاب.