الوافي في النحو و الصرف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''الوافي في النحو و الصرف'''، نوشته حبیب یوسف مغنیه (م 2012ق)، در موضوع ادبیات (صرف و نحو) است. | '''الوافي في النحو و الصرف'''، نوشته [[مغنیه، حبیب یوسف|حبیب یوسف مغنیه]] (م 2012ق)، در موضوع ادبیات (صرف و نحو) است. | ||
ساختار این کتاب در دو بخش اصلی نحو و صرف تنظیم شده است. تقسیم کتاب بر اساس سرفصل‌های اصلی که به‌نوبه خود به عنوان‌های فرعی تقسیم شده، همه جوانب موضوع مورد بحث را در بر گرفته و موجب آشنایی با موضوع با تمام جزئیات آن و وقوف کامل بر جزئیات مبهم قواعد نحوی و مصطلحات لغوی شده است. تلاش برای برطرف کردن ابهامات قواعد و پاسخ به سؤالاتی که ممکن است در ذهن مخاطب پیرامون آنها به وجود آید، گاهی منجر به تفصیل در تحلیل و تبیین و بیان شواهد و مصادیق شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص10</ref>. | ساختار این کتاب در دو بخش اصلی نحو و صرف تنظیم شده است. تقسیم کتاب بر اساس سرفصل‌های اصلی که به‌نوبه خود به عنوان‌های فرعی تقسیم شده، همه جوانب موضوع مورد بحث را در بر گرفته و موجب آشنایی با موضوع با تمام جزئیات آن و وقوف کامل بر جزئیات مبهم قواعد نحوی و مصطلحات لغوی شده است. تلاش برای برطرف کردن ابهامات قواعد و پاسخ به سؤالاتی که ممکن است در ذهن مخاطب پیرامون آنها به وجود آید، گاهی منجر به تفصیل در تحلیل و تبیین و بیان شواهد و مصادیق شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص10</ref>. | ||
این کتاب که به هدف آسان‌سازی فهم قواعد نحوی تألیف شده است<ref> رک: همان، ص9</ref>، جنبه کاربردی را در انتخاب مثال‌های مناسب و بهره‌گیری گسترده از آنها و همچنین اعراب‌گذاری آنها به‌صورت تفصیلی در متن و پاورقی‌ها مورد توجه قرار داده است<ref>رک: همان، ص12</ref>. | این کتاب که به هدف آسان‌سازی فهم قواعد نحوی تألیف شده است<ref> رک: همان، ص9</ref>، جنبه کاربردی را در انتخاب مثال‌های مناسب و بهره‌گیری گسترده از آنها و همچنین اعراب‌گذاری آنها به‌صورت تفصیلی در متن و پاورقی‌ها مورد توجه قرار داده است<ref>رک: همان، ص12</ref>. | ||
نویسنده در تدوین این اثر بیش از هر چیز بر قرآن کریم و | نویسنده در تدوین این اثر بیش از هر چیز بر قرآن کریم و نهج‌البلاغه در انتخاب و ذکر شواهد و مثال‌ها تکیه کرده است. وی در پژوهش خود از منابع و مصادری قدیمی، مانند: «[[الإتقان في علوم القرآن]]» [[جلال‌الدین سیوطی]]، الفیه ابن مالک، [[الخصائص|خصائص ابن جنی]]، [[الصحاح، تاج اللغة و صحاح العربية|صحاح اللغه جوهری]] و [[العين|العین خلیل بن احمد]] و... بهره گرفته و به نوشته‌های جدید در ادبیات مانند شذا العرف حملاوی، تقویم الفکر النحوی علی ابوالمکارم و المرجع فی اللغة العربیة علی رضا و... توجه کرده است<ref>رک: همان، ص13</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (مصری، قبطی، سامی، آشوری، سومری، عبری، آرامی، سریانی، عربی، حبشی)]] | |||
[[رده:مقالات شهریور 01 گرنه زاده]] | [[رده:مقالات شهریور 01 گرنه زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده1]] | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] | ||
نسخهٔ ۱۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۵
| الوافي في النحو و الصرف | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مغنیه، حبیب یوسف (نويسنده) |
| ناشر | دار و مکتبة الهلال |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 2004م |
| چاپ | 2 |
| شابک | - |
| موضوع | زبان عربی - صرف و نحو - زبان عربی - مسایل، تمرینها و غیره |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م6و2 6141 PJ |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
الوافي في النحو و الصرف، نوشته حبیب یوسف مغنیه (م 2012ق)، در موضوع ادبیات (صرف و نحو) است. ساختار این کتاب در دو بخش اصلی نحو و صرف تنظیم شده است. تقسیم کتاب بر اساس سرفصل‌های اصلی که به‌نوبه خود به عنوان‌های فرعی تقسیم شده، همه جوانب موضوع مورد بحث را در بر گرفته و موجب آشنایی با موضوع با تمام جزئیات آن و وقوف کامل بر جزئیات مبهم قواعد نحوی و مصطلحات لغوی شده است. تلاش برای برطرف کردن ابهامات قواعد و پاسخ به سؤالاتی که ممکن است در ذهن مخاطب پیرامون آنها به وجود آید، گاهی منجر به تفصیل در تحلیل و تبیین و بیان شواهد و مصادیق شده است[۱].
این کتاب که به هدف آسان‌سازی فهم قواعد نحوی تألیف شده است[۲]، جنبه کاربردی را در انتخاب مثال‌های مناسب و بهره‌گیری گسترده از آنها و همچنین اعراب‌گذاری آنها به‌صورت تفصیلی در متن و پاورقی‌ها مورد توجه قرار داده است[۳]. نویسنده در تدوین این اثر بیش از هر چیز بر قرآن کریم و نهج‌البلاغه در انتخاب و ذکر شواهد و مثال‌ها تکیه کرده است. وی در پژوهش خود از منابع و مصادری قدیمی، مانند: «الإتقان في علوم القرآن» جلال‌الدین سیوطی، الفیه ابن مالک، خصائص ابن جنی، صحاح اللغه جوهری و العین خلیل بن احمد و... بهره گرفته و به نوشته‌های جدید در ادبیات مانند شذا العرف حملاوی، تقویم الفکر النحوی علی ابوالمکارم و المرجع فی اللغة العربیة علی رضا و... توجه کرده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه.