حاشیة الدسوقي علی مغني اللبیب عن کتب الأعاریب: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
ابن هشام، دانشمندی است که از جایگاه بلندی در دانش نحو در میان دانشمندان زبان عرب برخوردار است؛ بهگونهای که برخی وی را نحویتر از سیبویه دانستهاند. همچنین کتاب مغنی وی نیز از معتبرترین کتابهای نحوی در جهان عرب است؛ ازاینرو، توجه بزرگانی همچون دسوقی را به نگاشتن حواشی بر آن کشانده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص7</ref>. | '''حاشية الدسوقي علی مغني اللبيب عن كتب الأعاريب'''، نوشته [[دسوقی، محمد|مصطفی محمد عرفه دسوقی]] (1230ق)، دانشمند زبان عربی و مالکیمذهب است که کتاب مغنی از [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام انصاری]] (761ق-708ق) را حاشیه زده است. این کتاب با تحقیق، تصحیح و پاورقیهای عبدالسلام محمدامین در سه جلد چاپ شده است. محقق درآمدی نیز برای کتاب آورده که در آن شرح کوتاهی از زندگینامه [[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام]] و [[دسوقی، محمد|دسوقی]] را نوشته است. | ||
[[ابن هشام، عبدالله بن یوسف|ابن هشام]]، دانشمندی است که از جایگاه بلندی در دانش نحو در میان دانشمندان زبان عرب برخوردار است؛ بهگونهای که برخی وی را نحویتر از سیبویه دانستهاند. همچنین کتاب مغنی وی نیز از معتبرترین کتابهای نحوی در جهان عرب است؛ ازاینرو، توجه بزرگانی همچون دسوقی را به نگاشتن حواشی بر آن کشانده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص7</ref>. | |||
[[دسوقی، محمد|دسوقی]]، نخست بخشی از متن مغنی را ذکر نموده و به فاصله یک خط تیره، قسمتهایی را برگزیده و در آغاز آن «قوله:» آورده و آن قسمت را در پرانتز نهاده و در ادامه به توضیح آن پرداخته است<ref>ر.ک: متن کتاب، همان، ص19</ref>. | |||
از جمله کارهایی که محقق بر روی این کتاب انجام داده عبارت است از: تخریج آیههای قرآنی، شواهد شعری و مثلهای عربی با عنایت ویژه به شواهد شعری از جهت بحر شعری، گوینده، مصادر، معنا، اعراب و محل شاهد و افزودن تعلیقههایی با لحاظ پرهیز از سنگین شدن متن، تقسیم کتاب به فصلها و فقرههایی برای آسان شدن دسترسی به مطالب آن و تهیه فهرستهای مختلف<ref>ر.ک: مقدمه محقق، همان، ص16-17</ref>. | از جمله کارهایی که محقق بر روی این کتاب انجام داده عبارت است از: تخریج آیههای قرآنی، شواهد شعری و مثلهای عربی با عنایت ویژه به شواهد شعری از جهت بحر شعری، گوینده، مصادر، معنا، اعراب و محل شاهد و افزودن تعلیقههایی با لحاظ پرهیز از سنگین شدن متن، تقسیم کتاب به فصلها و فقرههایی برای آسان شدن دسترسی به مطالب آن و تهیه فهرستهای مختلف<ref>ر.ک: مقدمه محقق، همان، ص16-17</ref>. | ||
خط ۴۰: | خط ۴۲: | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:مقالات شهریور 01 هاشمی]] | [[رده:مقالات شهریور 01 هاشمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده مهر 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده مهر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهرماه 1401]] |
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۴۶
حاشیة الدسوقي علی مغني اللبیب عن کتب الأعاریب | |
---|---|
پدیدآوران | امین، عبدالسلام محمد (نويسنده)
دسوقی، محمد (محشی) ابن هشام، عبد الله بن یوسف ( نويسنده) |
ناشر | دار الکتب العلمية |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1428ق |
چاپ | 2 |
شابک | - |
موضوع | زبان عربی - نحو |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 3 |
کد کنگره | /د5ح2 6101 PJ |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
حاشية الدسوقي علی مغني اللبيب عن كتب الأعاريب، نوشته مصطفی محمد عرفه دسوقی (1230ق)، دانشمند زبان عربی و مالکیمذهب است که کتاب مغنی از ابن هشام انصاری (761ق-708ق) را حاشیه زده است. این کتاب با تحقیق، تصحیح و پاورقیهای عبدالسلام محمدامین در سه جلد چاپ شده است. محقق درآمدی نیز برای کتاب آورده که در آن شرح کوتاهی از زندگینامه ابن هشام و دسوقی را نوشته است.
ابن هشام، دانشمندی است که از جایگاه بلندی در دانش نحو در میان دانشمندان زبان عرب برخوردار است؛ بهگونهای که برخی وی را نحویتر از سیبویه دانستهاند. همچنین کتاب مغنی وی نیز از معتبرترین کتابهای نحوی در جهان عرب است؛ ازاینرو، توجه بزرگانی همچون دسوقی را به نگاشتن حواشی بر آن کشانده است[۱].
دسوقی، نخست بخشی از متن مغنی را ذکر نموده و به فاصله یک خط تیره، قسمتهایی را برگزیده و در آغاز آن «قوله:» آورده و آن قسمت را در پرانتز نهاده و در ادامه به توضیح آن پرداخته است[۲].
از جمله کارهایی که محقق بر روی این کتاب انجام داده عبارت است از: تخریج آیههای قرآنی، شواهد شعری و مثلهای عربی با عنایت ویژه به شواهد شعری از جهت بحر شعری، گوینده، مصادر، معنا، اعراب و محل شاهد و افزودن تعلیقههایی با لحاظ پرهیز از سنگین شدن متن، تقسیم کتاب به فصلها و فقرههایی برای آسان شدن دسترسی به مطالب آن و تهیه فهرستهای مختلف[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.