طایر فرخ‌پی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''طایر فرخ‌پی''' اثر مصطفی دلشاد تهرانی، کتابی است که در آن، به بررسی کمالات انسانی در نهج‌البلاغه | '''طایر فرخ‌پی''' اثر مصطفی دلشاد تهرانی، کتابی است که در آن، به بررسی کمالات انسانی در نهج‌البلاغه پرداخته‌شده است. | ||
نویسنده «طایر | نویسنده «طایر فرخ پی» را عنوانی دانسته است برای گشودن دریچه‌ای به راه اتصاف به کمالات انسانی که بالاترین کمال آدمی است و آن کمالی است که انسان، به ادب حق مؤدب شود و کمالات انسانی در او ظهور یابد و فطرت کمال خواهش به کمال مطلوب برسد و تا آنجا که می‌تواند، آن‌گونه شود که منشأ خیرات گردد<ref>ر.ک: دیباچه، ص27</ref>. | ||
وی معتقد است افق کمال انسانی و ادب کمالی، وجود مبارکی است که واجد همه کمالات انسانی در اتم کلمات الهی بوده<ref>ر.ک: همان</ref> و وجودی است که | وی معتقد است افق کمال انسانی و ادب کمالی، وجود مبارکی است که واجد همه کمالات انسانی در اتم کلمات الهی بوده<ref>ر.ک: همان</ref> و وجودی است که تربیت‌شده پیامبر(ص) رحمت و عدالت است و جلوه کامل ادب کمالی، یعنی امیر کمالات انسان، حضرت علی(ع). وی بر این باور است که این دو وجود جدایی‌ناپذیر، بیانگر افق کمال انسانی و بهترین نمونه عینی حقیقت آدمی در بالاترین مرتبه وجودی‌اند<ref>همان، ص28</ref>. | ||
وی با اشاره به کلمات ابن ابی‌الحدید درباره حضرت علی(ع) که گفته است: «در فضایل و | وی با اشاره به کلمات ابن ابی‌الحدید درباره حضرت علی(ع) که گفته است: «در فضایل و کمالاتِ شایسته و مجد و عظمت، هیچ‌کس به پایه او نرسیده است و هرکس پس از وی در علم و فضیلت به مقامی رسیده، علوم و فضایل خود را از او کسب کرده است و از وی پیروی نموده و به روش او، رفتار کرده است و از این لحاظ، همگی رهین منت اویند»، به این نکته تأکید دارد که انسان به مربی الهی نیاز دارد تا با تأسی به او، راه مکارم اخلاق را سلوک کند و به محاسن اخلاق، آراسته شود و حضرت علی(ع) کسی که باوجود خود و با سلوک و رهنمود خود، این را گشوده و انسان‌ها را به کمالات انسانی، فراخوانده است<ref>ر.ک: همان، ص29- 30</ref>. | ||
وی بر این باور است که راه خروج از پستی‌ها و دست‌یابی به کمالات، تأسی به نمونه‌های عالی کمال انسانی است و امیرمؤمنان(ع)، مردمان را بدین سو، فراخوانده است<ref>همان، ص30</ref>. ازاین‌روی در اثر حاضر، با استفاده از سخنان آن حضرت در نهج‌البلاغه، به بحث پیرامون کمالات انسانی همچون حریت<ref>متن کتاب، ص39</ref>، حکمت<ref>همان، ص59</ref>، رحمت<ref>همان، ص75</ref>، نزاهت<ref>همان، ص95</ref>، صداقت<ref>همان، ص113</ref>، عدالت<ref>همان، ص131</ref>، عبودیت<ref>همان، ص145</ref>، سماحت<ref>همان، ص165</ref>، قناعت<ref>همان، ص179</ref>، شجاعت<ref>همان، ص193</ref>، استقامت<ref>همان، ص211</ref>، علو همت<ref>همان، ص227</ref> و پایبندی به تعهدات<ref>همان، ص239</ref>، پرداخته‌شده است. | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۶: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | ||
نسخهٔ ۸ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۸
| طایر فرخ‌پی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | دلشاد تهرانی، مصطفی (نويسنده) علی بن ابی طالب (ع)، امام اول (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | کمالات انسانی در نهج البلاغه |
| ناشر | دريا |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1390ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 978-964-9275-37-6 |
| موضوع | علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج البلاغه - اخلاق - علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج البلاغه - نقد و تفسیر - علی بن ابی طالب (ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج البلاغه - شرح |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /د8الف3 38/9 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
طایر فرخ‌پی اثر مصطفی دلشاد تهرانی، کتابی است که در آن، به بررسی کمالات انسانی در نهج‌البلاغه پرداخته‌شده است.
نویسنده «طایر فرخ پی» را عنوانی دانسته است برای گشودن دریچه‌ای به راه اتصاف به کمالات انسانی که بالاترین کمال آدمی است و آن کمالی است که انسان، به ادب حق مؤدب شود و کمالات انسانی در او ظهور یابد و فطرت کمال خواهش به کمال مطلوب برسد و تا آنجا که می‌تواند، آن‌گونه شود که منشأ خیرات گردد[۱].
وی معتقد است افق کمال انسانی و ادب کمالی، وجود مبارکی است که واجد همه کمالات انسانی در اتم کلمات الهی بوده[۲] و وجودی است که تربیت‌شده پیامبر(ص) رحمت و عدالت است و جلوه کامل ادب کمالی، یعنی امیر کمالات انسان، حضرت علی(ع). وی بر این باور است که این دو وجود جدایی‌ناپذیر، بیانگر افق کمال انسانی و بهترین نمونه عینی حقیقت آدمی در بالاترین مرتبه وجودی‌اند[۳].
وی با اشاره به کلمات ابن ابی‌الحدید درباره حضرت علی(ع) که گفته است: «در فضایل و کمالاتِ شایسته و مجد و عظمت، هیچ‌کس به پایه او نرسیده است و هرکس پس از وی در علم و فضیلت به مقامی رسیده، علوم و فضایل خود را از او کسب کرده است و از وی پیروی نموده و به روش او، رفتار کرده است و از این لحاظ، همگی رهین منت اویند»، به این نکته تأکید دارد که انسان به مربی الهی نیاز دارد تا با تأسی به او، راه مکارم اخلاق را سلوک کند و به محاسن اخلاق، آراسته شود و حضرت علی(ع) کسی که باوجود خود و با سلوک و رهنمود خود، این را گشوده و انسان‌ها را به کمالات انسانی، فراخوانده است[۴].
وی بر این باور است که راه خروج از پستی‌ها و دست‌یابی به کمالات، تأسی به نمونه‌های عالی کمال انسانی است و امیرمؤمنان(ع)، مردمان را بدین سو، فراخوانده است[۵]. ازاین‌روی در اثر حاضر، با استفاده از سخنان آن حضرت در نهج‌البلاغه، به بحث پیرامون کمالات انسانی همچون حریت[۶]، حکمت[۷]، رحمت[۸]، نزاهت[۹]، صداقت[۱۰]، عدالت[۱۱]، عبودیت[۱۲]، سماحت[۱۳]، قناعت[۱۴]، شجاعت[۱۵]، استقامت[۱۶]، علو همت[۱۷] و پایبندی به تعهدات[۱۸]، پرداخته‌شده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.