معجم القراءات القرآنیة: تفاوت میان نسخه‌ها
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR16938J1.jpg | عنوان = معجم القراءات القرآنیة | عنوان...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''معجم القراءات القرآنیة''' اثر احمد مختار عمر و عبدالعال سالم مکرم، فرهنگ‌لغتی است از واژگان مربوط به قرائات قرآنی و مشهورترین قاریان قرآن کریم. | |||
قرائات قرآنی، علاوه بر ارزش دینی و مذهبی، از ارزش زبانی و لغوی خاصی برخوردار می‌باشد، زیرا دارای ثروت زبانی عظیمی است که همواره برای محققین و دانش‌آموزان زبان عربی، ضروری است و بسیاری از ظواهر لغوی و لهجه‌ای را ثبت می‌کند که توسط لغت‌نامه‌ها و کتب نحوی و دستوری، نادیده گرفته شده‌اند و اثر حاضر، به دلیل پرداختن به این موضوع، دارای اهمیت و ارزش فراوانی است<ref>مقدمه، ص7</ref>. | |||
از جمله ویژگی‌های اثر حاضر، استفاده از منابع و مراجع فراوان در تدوین و نگارش آن می‌باشد. این منابع، به سه دسته زیر، تقسیم می‌شود: | |||
# منابع مقدمه؛ | |||
# منابع اصلی؛ کتاب‌هایی مطالب آنها، به صورت کامل، مورد استفاده قرار گرفته است. در این منابع، دقت شده است تا موارد زیر، مورد رعایت قرار گیرد: | |||
## اینکه مشتمل بر مصادر و منابع اصلی قرائات بوده و قرائت‌ها هفتگانه، دهگاه، چهاردهگانه و نیز قرائات شاذ را در خود جای داده باشند. | |||
## مشتمل بر مصادر اصلی در تفسیر و اعراب قرآن باشند. | |||
## متضمن برخی از تألیفات شیعه در تفسیر باشند. | |||
## دربردانده تألیفاتی باشند که به جنبه‌های اداء کلمات و تلفظ صحیح آنها، اهتمام ویژه دارند، مانند «غيث النفع في القراءات السبع» صفاقصی و «إتحاف فضلاء البشر في القراءات الأربعة عشر» دمیاطی<ref>مقدمه، صحفه ح</ref>. | |||
برخی دیگر ویژگی‌های کتاب، به شرح ذیل می‌باشد: | |||
# قرائت حفص، قرائت اصلی قرار داده شده و سایر قرائات، بر حسب ترتیب مصحف، مرتب گردیده است. | |||
# برای هر یک از قرائات، شماره‌ای تخصیص داده شده و این شماره‌گذاری، تا پایان معجم، ادامه یافته است. | |||
# در مقابل هر قرائت، نام تلاوت کننده آن و منبعی که قرائت در آن ذکر گردیده، آورده شده است. | |||
# در جمع‌آوری قرائات، به بیست منبع اصلی، استناد شده و فهرست خاصی برای این منابع، تهیه گردیده و هر یک با یک نماد خاص، علامت‌گذاری شده است. | |||
# هنگام ذکر نام قاریان، از نام قراء هفتگانه شروع گردیده و سپس، نام سایر قاریان، ذکر شده است<ref>همان، صفحه م</ref>. | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | |||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | {{وابسته‌ها}} | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:مقالات مهر 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | |||
نسخهٔ ۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۴۷
| معجم القراءات القرآنیة | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عمر، احمد مختار (نويسنده) مکرم، عبدالعال سالم (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | مع مقدمة فی القراءات و أشهر القراء |
| ناشر | سازمان اوقاف و امور خیریه، انتشارات اسوه |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1412ق - 1991م |
| چاپ | 1 |
| شابک | - |
| موضوع | قاریان - سرگذشت نامه - قرآن - قرائت - قرآن - قرائت - فهرستها |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 8 |
| کد کنگره | /ع8م6 76 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
معجم القراءات القرآنیة اثر احمد مختار عمر و عبدالعال سالم مکرم، فرهنگ‌لغتی است از واژگان مربوط به قرائات قرآنی و مشهورترین قاریان قرآن کریم.
قرائات قرآنی، علاوه بر ارزش دینی و مذهبی، از ارزش زبانی و لغوی خاصی برخوردار می‌باشد، زیرا دارای ثروت زبانی عظیمی است که همواره برای محققین و دانش‌آموزان زبان عربی، ضروری است و بسیاری از ظواهر لغوی و لهجه‌ای را ثبت می‌کند که توسط لغت‌نامه‌ها و کتب نحوی و دستوری، نادیده گرفته شده‌اند و اثر حاضر، به دلیل پرداختن به این موضوع، دارای اهمیت و ارزش فراوانی است[۱].
از جمله ویژگی‌های اثر حاضر، استفاده از منابع و مراجع فراوان در تدوین و نگارش آن می‌باشد. این منابع، به سه دسته زیر، تقسیم می‌شود:
- منابع مقدمه؛
- منابع اصلی؛ کتاب‌هایی مطالب آنها، به صورت کامل، مورد استفاده قرار گرفته است. در این منابع، دقت شده است تا موارد زیر، مورد رعایت قرار گیرد:
- اینکه مشتمل بر مصادر و منابع اصلی قرائات بوده و قرائت‌ها هفتگانه، دهگاه، چهاردهگانه و نیز قرائات شاذ را در خود جای داده باشند.
- مشتمل بر مصادر اصلی در تفسیر و اعراب قرآن باشند.
- متضمن برخی از تألیفات شیعه در تفسیر باشند.
- دربردانده تألیفاتی باشند که به جنبه‌های اداء کلمات و تلفظ صحیح آنها، اهتمام ویژه دارند، مانند «غيث النفع في القراءات السبع» صفاقصی و «إتحاف فضلاء البشر في القراءات الأربعة عشر» دمیاطی[۲].
برخی دیگر ویژگی‌های کتاب، به شرح ذیل می‌باشد:
- قرائت حفص، قرائت اصلی قرار داده شده و سایر قرائات، بر حسب ترتیب مصحف، مرتب گردیده است.
- برای هر یک از قرائات، شماره‌ای تخصیص داده شده و این شماره‌گذاری، تا پایان معجم، ادامه یافته است.
- در مقابل هر قرائت، نام تلاوت کننده آن و منبعی که قرائت در آن ذکر گردیده، آورده شده است.
- در جمع‌آوری قرائات، به بیست منبع اصلی، استناد شده و فهرست خاصی برای این منابع، تهیه گردیده و هر یک با یک نماد خاص، علامت‌گذاری شده است.
- هنگام ذکر نام قاریان، از نام قراء هفتگانه شروع گردیده و سپس، نام سایر قاریان، ذکر شده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.