۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
Alphabetit (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR56618J1.jpg | عنوان = سراج الشیعة في آداب الشریعة | عن...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''سراج الشيعة في آداب الشريعة'''، اثر آيت‌الله [[مامقانی، عبدالله|عبدالله مامقانى]]، با تحقيق محمود زرندی، پيرامون آداب و احكام دين مبين اسلام از ولادت تا مرگ بوده كه به زبان فارسی و قبل از سال 1351ق، نوشته شده است. | |||
مؤلف، معتقد است كه ادب، از جمله امور مهم زندگى آدمى بوده و به‌وسيله این امر است كه انسان از ساير حيوانات تمیز داده مى‌شود، ولى فقها غالباً همت خود را به‌سوى بيان واجبات و محرمات مصروف داشته و آداب و سنن را استيفاء نفرموده‌اند؛ تا آنجا كه پاره‌اى از آن‌ها فراموش شده است و حال آنكه این آداب، در شريعت، مستند مى‌باشند. انگیزه وى از نوشتن این اثر، نشان دادن این آداب و استنادات آن‌ها مى‌باشد. | |||
==ساختار== | |||
کتاب، با سه مقدمه از آقاى عباس‌زاده، محقق و مؤلف آغاز و مطالب در دوازده فصل و یک خاتمه و هر فصل، در چندين مقام، درباره آداب ولادت، لباس، مسكن، خوردن و آشامیدن، خوابيدن و بيدار شدن، طهارت و نماز، نظافت و زينت، ازدواج، كسب روزى و طلب رزق، معاشرت و مصاحبت، قرائت قرآن، ذكر، دعا و زيارت، حفظ صحت و سلامت، دفع مرض و وصف احتضار، مردن، غسل دادن، كفن كردن، دفن نمودن، تعزيه گذاردن و... به تفصيل ارائه شده است. | |||
از آنجايى كه انسان یک موجود اجتماعى است و بخش عمده‌اى از زندگى وى در میان جمع مى‌گذرد و زندگى مدنى برای خود، آداب و احكام ویژه‌اى دارد كه حق الناس نامیده مى‌شود، مؤلف در این اثر بيشتر به بيان آداب معاشرت پرداخته و از نرم‌خویى و نرم‌گویى شروع كرده و تمامى مباحث اخلاق فردى و اجتماعى و فهرستى از فضايل و رذايل اخلاقى را در بخش مربوطه، مفصل‌تر از ساير بخش‌ها آورده است. | |||
کتاب، با سخنان ژرفناك و زيباى ائمه(ع) شكل گرفته است و فطرت خفته آدمى را با موسيقى جان‌فزاى این سخنان تعالى‌بخش، به نیکویى بيدار مى‌كند. | |||
اين اثر، ترجمه همراه با تلخيص «مرآة الكمال لمن رام درك مصالح الاعمال» مى‌باشد، اما از آنجا كه اصل کتاب به زبان عربى بوده و عامه مردم توان استفاده از آن را نداشته‌اند، مؤلف خود اقدام به ترجمه کتاب به زبان فارسی نموده است. | |||
در تصحيح این اثر، از کتاب «مرآة الكمال» استفاده شده و برخى از نكات بسيار مهمى كه به عللى از از «مرآة الكمال» به این کتاب منتقل نشده و برای محقق ارزش فراوانى دارد، در پاورقى و يا در متن کتاب، بين [] آمده است و گاهى در کتاب عناوینى افزوده شده تا اينكه روشن شود مطالبى كه در پيش روست، حول چه موضوعى است. این مطالب نيز بين [] آمده است. | |||
نوع نگارش کتاب، نمايانگر ادبيات قرن پيشين است، لذا ارزش ادبى نيز دارد و مصحح تلاش نموده تا اسلوب نگارش متن را تغيير نداده و امانت‌دار خوبى برای کتاب باشد و برای فهم آسان‌تر فرمايشات مصنف و برای وضوح معناى كلمات غريب کتاب، بين [] به روشنگرى مطالب پرداخته است. | |||
اين کتاب فرح‌بخش، هم برای عموم مردم بسيار مفيد است و هم برای پژوهشگران فن، نموذج و نمودار ارزشمندى است كه ايشان را به ابواب گوناگون كتب معتبرى همچون «الكافى»، «[[تهذيب الأحكام|التهذيب]]»، «[[من لا‌يحضره الفقيه]]»، «[[عيون أخبار الرضا عليه‌السلام (تصحیح لاجوردی) | |||
|عيون اخبار الرضا]]»، «معانى الاخبار»، «[[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]]»، «عدة الداعى»، «[[المحاسن]]»، «علل الشرايع»، «البلد الامین»، «قرب الاسناد»، «روضة الواعظين»، «الخصال»، «[[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعة]]»، «[[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]]»، «[[مجمع البيان في تفسير القرآن|مجمع البيان]]»، «علل الشرايع»، «مكارم الاخلاق»، «اكمال‌الدين»، «ثواب الاعمال و عقاب الاعمال» و... آشنا مى‌سازد. | |||
==گزارش محتوا== | |||
در مقدمه آقاى عباس‌زاده، به این نكته اشاره شده است كه یکى از ویژگى‌هاى مهم اسلام، در كنار جاودانگى و جهانى بودن آن، جامعيت آن است كه برای جسم، روح، عقل و هم‌چنين برای فرد، خانواده، جامعه و همین‌طور برای دنيا و آخرت انسان برنامه‌ى سعادت‌بخش دارد. | |||
در مقدمه محقق و مؤلف، نكاتى پيرامون کتاب بيان شده است. | |||
در فصل اول، آداب ولادت، در سه مقام زير بيان شده است: | |||
الف) آداب ساعت ولادت كه برخى از آن‌ها عبارتند از: | |||
# نگاه نكردن زنان در اول ولادت به عورت طفل. | |||
# غسل دادن و شستن طفل بعد از ولادت به‌صورت ترتيبى يا ارتماسى. | |||
# اذان گفتن در گوش راست و اقامه در گوش چپ پيش از بريدن ناف. | |||
# خواندن سوره حمد، آية الكرسى، آخر سوره حشر و سوره‌هاى توحيد، ناس و فلق بعد از اذان. | |||
# پيچيدن طفل در پارچه سفيد و... | |||
ب) آداب روز هفتم ولادت كه عبارتند از: | |||
# تراشيدن سر طفل قبل از عقيقه. | |||
# ختنه نمودن. | |||
# عقيقه كردن. | |||
# سوراخ نمودن پايين نرمى گوش راست و بالاى نرمى گوش چپ و... | |||
ج) آداب حمل، ولادت و بعد از آن كه شامل بيان نكاتى پيرامون شير دادن، نحوه نگه‌دارى طفل، تأديب اطفال و حقوق والدين و اطفال بر یکديگر و... | |||
در فصل دوم، آداب لباس در چهار مقام زير بيان شده است: | |||
آ | |||
# داب خود لباس؛ از جمله: حرمت حرير و طلا بر مردان، پاک و مباح بودن لباس، استحباب زينت كردن مسلمان برای برادر مسلمان و... | |||
# عمامه، كلاه، كفش و خلخال: نویسنده معتقد است كه پوشيدن عمامه، مستحب بوده و علاوه بر آنكه حلم را زياد مى‌كند، تاج ملائكه و عرب بوده و هر وقت عرب عمامه را ترك كنند، عزتشان مى‌رود. | |||
# نگشتر: در روايتى به نقل از «[[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل|مستدرك الوسائل]]»، چنين آمده است كه جبرئيل(ع) به پيامبر(ص) عرض نمود كه: هركس به جهت متابعت سنت تو در دست راست خود انگشتر كند و او را روز قيامت متحير يابم، دست او را گرفته و او را به تو و به [[امام على(ع)|امیرالمؤمنين(ع)]] مى‌رسانم. | |||
# لباس نماز: در این بخش، احكام لباس نمازگزار، از جمله مكروه بودن لباس سياه، امامت بدون رداء، همراه داشتن آهن شكار و... بيان شده است. | |||
در فصل سوم، در سه مقام زير، به آداب مسكن اشاره شده است: | |||
# آداب مسكن و همسايه‌دارى: نویسنده معتقد است كه خوش‌رفتارى با همسايه، رزق را زياد، عمر را دراز و خانه را معمور مى‌نمايد. در روايات نيز چنين آمده است كه: «خوش‌رفتارى با همسايه، عبارت نيست از اينكه به او ظلم نكنى، بلكه خوش‌رفتارى با او، آن است كه بر اذيت او صبر نمايى». | |||
# اشاره به مكان‌هایى كه نماز خواندن در آن‌ها مكروه است كه عبارتند از: حمام، مستراح، طویله شتر، جاهایى كه در آن‌ها سوراخ مورچه است، زمین بابل كه زمین ملعونى است و... | |||
# فضيلت مسجد و آداب آن: در این بخش، مستحبات و مكروهات مسجد، استحباب نماز در مسجد و فضيلت مساجد بيان شده است. | |||
فصل چهارم، آداب خوردن، آشامیدن و متعلقات آن‌ها را در هفت مقام زير، در خود جاى داده است: | |||
# خوردن: در این بخش، احكام مربوط به خوردن، از جمله مستحب بودن خوردن شام، شستن دستان قبل و بعد از طعام، بردن نام خدا پيش از غذا و... بيان شده است. | |||
# آشامیدن كه از جمله آداب آن عبارت است از: استحباب خوردن آب بارانى كه به زمین نرسيده، با دست راست آب خوردن، ذكر سيد الشهدا(ع) و لعن قاتلان آن حضرت و... | |||
# حبوبات: در این بخش، احكامى پيرامون گندم، جو، برنج، نخود و ساير حبوبات بيان شده است. | |||
# گوشت، روغن و شير: نویسنده با استناد به روايات، معتقد است كه هركس خوردن گوشت را چند روز ترك كند، عقلش فاسد شده و هركس چهل روز گوشت نخورد، بدخلق شود. | |||
# سبزى‌ها و میوه‌ها: مستحب است حاضر كردن سبزى در سفره و خوردن از آن. در این قسمت، نویسنده با استناد به روايات، به مستحب بودن خوردن برخى از سبزى‌ها و میوه‌ها اشاره كرده است؛ از جمله: كاسنى، بادرنجبویه، تره، كرفس، كاهو، پياز، ترب، شلغم، هویج، كدو، خيار، خربزه، خرما، انگور، انار، انجير، زيتون و... | |||
# خوراك‌هاى متفرقه مانند تخم مرغ، سركه، شكر، كاچى، حلوا، فالوده، سياه‌دانه و... | |||
# ولیمه، مهمانى و مهمان: نویسنده ولیمه دادن در چند مورد را بسيار نیکو دانسته است؛ از جمله: عروسى، عقيقه، ختنه، برگشتن از حج يا زيارت، خريد خانه، فارغ شدن از بنايى خانه، انتقال به خانه تازه و... | |||
در فصول بعدى، به ترتيب، آداب زير بيان شده است: خوابيدن و بيدار شدن، طهارت و نماز، تنظيفات و تزيينات، نكاح، كسب و طلب رزق، معاشرت، خواندن قرآن و دعا، اسباب حفظ صحت، آداب مرض و متعلقات آن، احتضار، مردن، غسل دادن، كفن كردن، دفن نمودن و تعزيه گذاردن. | |||
در خاتمه، در شش مقام، آداب متفرقه زير بيان شده است: | |||
# موجبات فقر و وسعت رزق. | |||
# موجبات همّ و غم و رفع آن‌ها. | |||
# حقوق‌هایى كه بر گردن هر فرد است. | |||
# وصف اسلام، ايمان، دين، تشيع، تدين، تقوى و عقل الهى. | |||
# آداب متفرقه؛ از جمله: آداب مربوط به ديدن باد شديد، رعد و برق، باران و... | |||
#چند روايت متفرقه. | |||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
<references/> | <references/> | ||