|
|
| خط ۱: |
خط ۱: |
| <div class="boxTitle"><big>'''[[امام رضا علیه‌السلام]]'''</big></div> | | <div class="boxTitle"><big>'''[[غیبت صغری]]'''</big></div> |
| [[پرونده:NUR00153.jpg|بندانگشتی|مشهد، مرقد مطهر امام رضا علیه‌السلام|175px]] | | [[پرونده:NUR13575J1.jpg|بندانگشتی|غیبت صغری|175px]] |
|
| |
|
| '''ابوالحسن على بن موسى علیهما‌السلام''' (۱۴۸–۲۰۳ق)، ملقب به رضا، امام هشتم از ائمۀ اثنی‌عشر علیهم‌السلام و دهمین معصوم از چهارده معصوم علیهم‌السلام است که به مدت 20 سال عهده‌دار امامت بود. | | '''غيبت صغرى''' اثر فارسى [[علی‌اصغر رضوانی]]، از مجموعه كتاب‌هاى «سلسله مباحث مهدویت» بوده كه به مسائل مربوط به عصر غيبت صغرى از قبيل حكمت آن، سفيران و توقيعات صادره، پرداخته است. |
|
| |
|
| [[مجلسی، محمدباقر|مجلسى]] در [[بحار الأنوار]] (311/49 چاپ جدید) تحت عنوان «تذییل» دربارۀ این كه آیا حضرت رضا علیه‌السلام به مرگ طبیعى وفات یافته یا شهید شده است مى‌گوید: میان اصحاب ما (یعنى شیعه) و مخالفان (اهل سنت) در این كه آیا حضرت رضا به مرگ طبیعى درگذشته یا مسموم شده اختلاف است و اشهر در میان ما شیعیان آن است كه آن حضرت به سم مأمون شهید شده است و از سید على بن طاوس از علماى شیعه نقل شده است كه او منكر مسموم بودن آن حضرت است و نیز [[اربلی، علی بن عیسی|اربلى]] در [[كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط. الحديثة)|كشف الغمة]] مسموم شدن آن حضرت را انكار كرده است و گفته است كه [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاوس]] قبول نداشت كه مأمون حضرت رضا را زهر داده باشد.
| | در بخش اول، نویسنده درباره مبدأ غيبت صغرى، دو نظريه را مطرح كرده است: |
|
| |
|
| مؤلف [[كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط. الحديثة)|كشف الغمة]] پس از ذكر مطالبى در این باره مى‌گوید این كه گفته مى‌شود سوزن آلوده به زهر را در انگور فرو بردند و انگور را زهرآگین ساختند ما نمى‌دانیم كه چنین چیزى سبب زهرآگین شدن انگور مى‌گردد و قیاس طبى، آن را گواهى نمى‌دهد.
| | #مبدأ آن از زمان ولادت حضرت مهدى(عج) باشد؛ وى اين نظريه را مورد مناقشه دانسته، زيرا بحث از غيبت امام است و در آن هنگام، حضرت هنوز به مقام امامت نرسيده بودند. |
| | #غيبت از زمان شهادت [[امام حسن عسکری(ع)]] باشد؛ كه اين نظريه را تأييد مى‌كند. |
|
| |
|
| البته [[مجلسی، محمدباقر|مجلسى]] اظهارات مؤلف [[كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط. الحديثة)|كشف الغمة]] را رد مى‌كند و حق را به جانب [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|صدوق]] و [[مفید، محمد بن محمد|مفید]] مى‌دهد و معتقد است كه آن حضرت مسموم شده است. دربارۀ مسموم شدن آن حضرت از راه انگور یا انار یا چیز دیگر روایات مختلف است و آنچه مى‌توان با قطع نظر از جزئیات و تفاصیل واقعه گفت این است كه همچنان كه انتخاب آن حضرت به ولایت‌عهدى سیاسى بوده است وفات آن حضرت هم در جوّى سیاسى صورت گرفته است و به همین جهت احتمال مسموم شدن حضرت بیشتر است.
| |
|
| |
|
| زیرا مأمون پس از شنیدن این كه او را در بغداد از خلافت خلع كردند و با ابراهیم بن المهدى بیعت كردند دریافت كه یكى از علل عمدۀ مخالفت بزرگان و دست اندركاران بغداد با خلافت او همین ولایت‌عهدى حضرت رضا است و خواست به هر نحوى كه شده است خود را از این گرفتارى كه گریبان‌گیر او شده بود نجات دهد.......<div class="mw-ui-button">[[ امام رضا علیه‌السلام|'''ادامه''']]</div> | | وى معتقد است غيبت صغرى، نشانگر اولين مرحله از امامت حضرت مهدى(عج) مى‌باشد و جهت آن اين است كه عادت شیعیان اين بوده كه هر زمان اراده می‌كردند، خدمت امام خود رسيده و با غيبت كلى و تام، انس نداشتند، لذا براى جا افتادن اين موضوع، ابتدا غيبت صغرى تحقق پيدا كرده است. |
| | |
| | عصر غيبت صغرى از امتيازاتى برخوردار است كه نویسنده به برخى از آن‌ها اشاره كرده است؛ از جمله: |
| | |
| | #در اين عصر امام مهدى(عج) متصدى امامت و خلافت شد. |
| | #امام(ع) در اين دوران استتار كامل نداشتند، بلكه به جهت مصالح كلى با برخى خواص ملاقات برقرار می‌كردند. |
| | #در اين عصر، چهار سفير وجود داشت كه از طرف حضرت به طور خصوص مأمور به رسيدگى امور مردم بودند.........<div class="mw-ui-button">[[ غیبت صغری|'''ادامه''']]</div> |
