العلاقات و القرائن في التعبير البياني: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی' به 'رده:مقالات بارگذاری شده شهریور 01 قربانی') |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''العلاقات و القرائن في التعبير البياني'''، عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از محمود موسی حمدان (معاصر) در موضوع بلاغت. | '''العلاقات و القرائن في التعبير البياني'''، عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از [[حمدان، محمود موسی|محمود موسی حمدان]] (معاصر) در موضوع بلاغت. | ||
ادای معنی به روش کنایه و مجاز از طریق دلالتِ وضعی نیست، بلکه به دلالت عقلی می‌باشد که حاصل معنای تضمن و التزام است. به همین دلیل مهارت در استفاده از این روش‌ها و تنوع بخشیدن به این قالب‌های بیانی، به 3 چیز بستگی دارد: | ادای معنی به روش کنایه و مجاز از طریق دلالتِ وضعی نیست، بلکه به دلالت عقلی می‌باشد که حاصل معنای تضمن و التزام است. به همین دلیل مهارت در استفاده از این روش‌ها و تنوع بخشیدن به این قالب‌های بیانی، به 3 چیز بستگی دارد: | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | |||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات مرداد 01 یقموری]] | [[رده:مقالات مرداد 01 یقموری]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده شهریور 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1401]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۴
| العلاقات و القرائن في التعبير البياني | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | حمدان، محمود موسی (نویسنده) |
| ناشر | مکتبة وهبة |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1425ق. = 2005م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ح9ع8 / 2028 PJA |
العلاقات و القرائن في التعبير البياني، عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از محمود موسی حمدان (معاصر) در موضوع بلاغت.
ادای معنی به روش کنایه و مجاز از طریق دلالتِ وضعی نیست، بلکه به دلالت عقلی می‌باشد که حاصل معنای تضمن و التزام است. به همین دلیل مهارت در استفاده از این روش‌ها و تنوع بخشیدن به این قالب‌های بیانی، به 3 چیز بستگی دارد: الف)- وجود غرضی که این روش‌ها را راهی برای فهماندن مقصود به‌کار گمارد و آنها را عنصر اصلی در شکل‌گیری عبارت قرار دهد؛ به این صورت که معنایی که با آن، مطابقت با مقتضای حال صورت می‌گیرد؛ بنابراین در صورت وجود مناسبت و عدم فهم مخاطب جز با این روش‌ها، این اسلوب‌ها تعین می‌یابد.
ب)- وجود رابطه میان دو معنی؛ معنای ظاهر از لفظ و معنی مورد نظر از آن؛ برای اینکه به‌لحاظ استعمال و فهم، انتقال ذهن از معنی ظاهری به معنی مورد نظر ممکن باشد.
ج)- اینکه احتمال دلالت کلمه بر معنای دوم، احتمالی مرجوح باشد که جز با وجود دلیلی دال بر اراده این نوع از دلالت، تقویت نشود.
سه امر یادشده، اساس و زیربنای موضوع مورد بحث، یعنی: العلاقات و القرائن فی التعبیر البیانی، است که بنای این موضوع بر این سه استوار است و همه مسائل آن در محدوده همین سه امر می‌چرخد[۱].
مباحث این کتاب به‌جز مقدمه، در یک مدخل و دو باب مطرح شده است.
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه کتاب، ص3-7
منابع مقاله
مقدمه نویسنده بر کتاب.