مرآة الأصفياء في صفات الملامتية الأخفياء و علو شأن الأولياء: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''مرآة الأصفياء في صفات الملامتية الأخفياء و علو شأن الأولياء'''، نوشته عبدالله بسنوی (992-1054ق)، مشهور به شارح فصوص از علمای صوفیه اهل بوسنی است<ref>ر.ک: زرکلی، خیرالدین، ج4، ص101؛ مقدمه، ص5</ref>. این اثر در موضوع عرفان و تصوف به نگارش درآمده و توسط احمد فرید مزیدی تحقیق شده است | '''مرآة الأصفياء في صفات الملامتية الأخفياء و علو شأن الأولياء'''، نوشته [[بسنوی، عبدالله بن محمد|عبدالله بسنوی]] (992-1054ق)، مشهور به شارح فصوص از علمای صوفیه اهل بوسنی است<ref>ر.ک: زرکلی، خیرالدین، ج4، ص101؛ مقدمه، ص5</ref>. این اثر در موضوع عرفان و تصوف به نگارش درآمده و توسط [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] تحقیق شده است. | ||
این اثر در چهار بخش مقاله، تکمله، خاتمه و ختم خاتمه تنظیم شده است. نویسنده در بخش مقاله به ذکر اوصاف ملامتیه صوفیه پرداخته است و در بخش تکمله از قطب الاقطاب زمان، [[ابن عربی، محمد بن علی|محیالدین بن عربی]] (م 638ق) و اوصاف او سخن به میان آورده است. خاتمهی اثر نیز به ظهور مهدی و نزول حضرت عیسی(ع) اختصاص یافته است. در بخش پایانی اثر یعنی ختم الخاتمه به برخی از عقاید، احوال و مناقب ابن عربی اشاره شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7</ref>. | |||
اثر یادشده در حقیقت رسالهای متضمن سخنان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربی]] پیرامون ملامتیه و ستایش از آنان است که نویسنده آن را از مطالب کتاب ارزشمند فتوحات مکیه به هدف روشنگری نسبت به این فرقه و رفع سوء ظن و اتهام نسبت به آنان استخراج و گردآوری نموده است<ref>ر.ک: همان</ref>. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۲۳
| مرآة الأصفياء في صفات الملامتية الأخفياء و علو شأن الأولياء | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | بسنوی، عبدالله بن محمد (نویسنده) مزیدی، احمد فرید (مصحح) |
| ناشر | دار الحقيقة |
| مکان نشر | مصر - قاهره |
| سال نشر | 1429ق. = 2007م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 977-6156-70E |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
مرآة الأصفياء في صفات الملامتية الأخفياء و علو شأن الأولياء، نوشته عبدالله بسنوی (992-1054ق)، مشهور به شارح فصوص از علمای صوفیه اهل بوسنی است[۱]. این اثر در موضوع عرفان و تصوف به نگارش درآمده و توسط احمد فرید مزیدی تحقیق شده است.
این اثر در چهار بخش مقاله، تکمله، خاتمه و ختم خاتمه تنظیم شده است. نویسنده در بخش مقاله به ذکر اوصاف ملامتیه صوفیه پرداخته است و در بخش تکمله از قطب الاقطاب زمان، محیالدین بن عربی (م 638ق) و اوصاف او سخن به میان آورده است. خاتمهی اثر نیز به ظهور مهدی و نزول حضرت عیسی(ع) اختصاص یافته است. در بخش پایانی اثر یعنی ختم الخاتمه به برخی از عقاید، احوال و مناقب ابن عربی اشاره شده است[۲].
اثر یادشده در حقیقت رسالهای متضمن سخنان ابن عربی پیرامون ملامتیه و ستایش از آنان است که نویسنده آن را از مطالب کتاب ارزشمند فتوحات مکیه به هدف روشنگری نسبت به این فرقه و رفع سوء ظن و اتهام نسبت به آنان استخراج و گردآوری نموده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن.
- زرکلی، خیرالدین، «الأعلام»، لبنان - بیروت، دارالعلم للملایین، 1989م، چاپ هشتم.