ديوان أبي‌مدين شعيب الغوث: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'یـ' به 'ی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'مـ' به 'م') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
'''دیوان ابی مدین شعیب الغوث''' مجموعه اشعار [[ابومدین مغربی، شعیب بن حسین|ابومدين شعيب بن حسین انصارى]] (متوفای: ح 588 تا 593ق)، صوفی و عارف مشهور سده ششم قمری در اندلس است که توسط [[سعود، عبدالقادر|عبدالقادر سعود]] و [[قرشی، سلیمان|سلیمان قرشی]]، جمع‌آوری شده است. | '''دیوان ابی مدین شعیب الغوث''' مجموعه اشعار [[ابومدین مغربی، شعیب بن حسین|ابومدين شعيب بن حسین انصارى]] (متوفای: ح 588 تا 593ق)، صوفی و عارف مشهور سده ششم قمری در اندلس است که توسط [[سعود، عبدالقادر|عبدالقادر سعود]] و [[قرشی، سلیمان|سلیمان قرشی]]، جمع‌آوری شده است. | ||
ابو | ابو مدین از پیشوایان تصوف در اندلس به شمار میآید و ابن عربی تحت تأثیر او بوده است.<ref>مسبوق، سید مهدی؛ دلشاد، شهرام، ص57</ref> | ||
با مطالعه دیوان ابومدین، می‌توان به این نکته پی برد که مضامین عرفانی در سروده‌های او، دارای دو جنبه نظری و و عملی می‌باشد. در نظری، حب، حبیب و عشق الهی بیش از سایر مضامین بروز پیدا کرده است. در کنار آن، مضامین دیگری مثل وحدت وجود و حقیقت محمدیه دیده می‌شود. همچنین از میان مبانی عرفانی عملی، ریاضت و مجاهدت نفسانی بیش از بقیه بروز پیدا کرده و در کنار آن، مراحل دیگری از قبیل توبه، ذکر و دعا، فنا، وصال، پیر، سکر و سماع نیز دیده می‌شود<ref>همان، ص57</ref>. | با مطالعه دیوان ابومدین، می‌توان به این نکته پی برد که مضامین عرفانی در سروده‌های او، دارای دو جنبه نظری و و عملی می‌باشد. در نظری، حب، حبیب و عشق الهی بیش از سایر مضامین بروز پیدا کرده است. در کنار آن، مضامین دیگری مثل وحدت وجود و حقیقت محمدیه دیده می‌شود. همچنین از میان مبانی عرفانی عملی، ریاضت و مجاهدت نفسانی بیش از بقیه بروز پیدا کرده و در کنار آن، مراحل دیگری از قبیل توبه، ذکر و دعا، فنا، وصال، پیر، سکر و سماع نیز دیده می‌شود<ref>همان، ص57</ref>. | ||
در منظر ابو مدین عقل و عشق توأما وادی حقیقت را می‌نوردند و از پهنۀ عقل الهـی گـذر کـرده و به دریای عشق الهی پا می‌نهند و از بیکرانه‌‌‌های جاویدان، مروارید حقیقت را صـید | در منظر ابو مدین عقل و عشق توأما وادی حقیقت را می‌نوردند و از پهنۀ عقل الهـی گـذر کـرده و به دریای عشق الهی پا می‌نهند و از بیکرانه‌‌‌های جاویدان، مروارید حقیقت را صـید می‌کننـد تا گوهر بی‌دانۀ ربانی را بیابند.<ref>همان، ص73</ref> | ||
اشعاری که ابو مدین دربارۀ حب سروده معمولا با تصـویرگری و موسـیقی روانــی | اشعاری که ابو مدین دربارۀ حب سروده معمولا با تصـویرگری و موسـیقی روانــی هـمراه است و سرشار از عاطفه و احساس و بـرخوردار از خـیال‌انگیزی اسـت و خواننده را تحت تأثیر قرار میدهد.<ref>متن کتاب، ص29</ref> | ||
می‌باشد. | می‌باشد. | ||
نسخهٔ ۲۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۰۲
| ديوان أبي مدين شعيب الغوث | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابومدین مغربی، شعیب بن حسین (نویسنده)
سعود، عبدالقادر (گردآورنده) قرشی، سلیمان (گردآورنده) |
| ناشر | کتاب - ناشرون |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1432ق. = 2011م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
دیوان ابی مدین شعیب الغوث مجموعه اشعار ابومدين شعيب بن حسین انصارى (متوفای: ح 588 تا 593ق)، صوفی و عارف مشهور سده ششم قمری در اندلس است که توسط عبدالقادر سعود و سلیمان قرشی، جمع‌آوری شده است.
ابو مدین از پیشوایان تصوف در اندلس به شمار میآید و ابن عربی تحت تأثیر او بوده است.[۱]
با مطالعه دیوان ابومدین، می‌توان به این نکته پی برد که مضامین عرفانی در سروده‌های او، دارای دو جنبه نظری و و عملی می‌باشد. در نظری، حب، حبیب و عشق الهی بیش از سایر مضامین بروز پیدا کرده است. در کنار آن، مضامین دیگری مثل وحدت وجود و حقیقت محمدیه دیده می‌شود. همچنین از میان مبانی عرفانی عملی، ریاضت و مجاهدت نفسانی بیش از بقیه بروز پیدا کرده و در کنار آن، مراحل دیگری از قبیل توبه، ذکر و دعا، فنا، وصال، پیر، سکر و سماع نیز دیده می‌شود[۲].
در منظر ابو مدین عقل و عشق توأما وادی حقیقت را می‌نوردند و از پهنۀ عقل الهـی گـذر کـرده و به دریای عشق الهی پا می‌نهند و از بیکرانه‌‌‌های جاویدان، مروارید حقیقت را صـید می‌کننـد تا گوهر بی‌دانۀ ربانی را بیابند.[۳]
اشعاری که ابو مدین دربارۀ حب سروده معمولا با تصـویرگری و موسـیقی روانــی هـمراه است و سرشار از عاطفه و احساس و بـرخوردار از خـیال‌انگیزی اسـت و خواننده را تحت تأثیر قرار میدهد.[۴]
می‌باشد.
جمع‌آوری، شمارش و ترتیب اشعار دیوان حاضر، بر اساس «دیوان الشیخ سیدی شعیب ابی مدین» صورت گرفته که اشعار آن نیز توسط شیخ عربی بن مصطفی شوار تلمسانی، جمع‌آوری و مرتب شده است[۵].
پانویس
منابع مقاله