نيل المرام من تفسير آیات الأحكام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ويژگيها' به 'ویژگی‌ها') |
|||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR02009J1.jpg | | تصویر =NUR02009J1.jpg | ||
| خط ۵: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر =تفسیر آیات الاحکام | | عنوان‌های دیگر =تفسیر آیات الاحکام | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[صدیق‌حسن‌خان، محمدصدیق]] ( | [[صدیق‌حسن‌خان، محمدصدیق]] (نویسنده) | ||
[[مزیدی، احمد فرید]] (محقق) | [[مزیدی، احمد فرید]] (محقق) | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۰: | ||
| سال نشر = 1424 ق یا 2003 م | | سال نشر = 1424 ق یا 2003 م | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02009AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =02009 | |||
| کتابخوان همراه نور =02009 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''نيل المرام من تفسير آيات الأحكام''' تأليف [[ابوالطيب صديق بن حسن بن على حسينى قنوجى بخارى]](1248-1307ق) به زبان عربى است كه توسط [[محمدحسن محمدحسن اسماعيل]] و [[مزیدی، احمد فرید|احمد فريد مزيدى]] تحقيق شده است. | |||
'''نيل المرام من تفسير آيات الأحكام''' تأليف [[ابوالطيب صديق بن حسن بن على حسينى قنوجى بخارى]](1248-1307ق) به زبان عربى است كه توسط [[محمدحسن محمدحسن اسماعيل]] و [[احمد فريد مزيدى]] تحقيق شده است. | |||
كتاب پيرامون تفسير برخى از آيات قرآنى نوشته شده است. مؤلف در اين كتاب به بررسى آياتى پرداخته كه در بر دارندۀ حكمى از احكام اسلامى مى‌باشد وى از ابتداى قرآن تا پايان آن را بررسى و از مجموع 114 سورۀ قرآن، 34 سوره استخراج كرده و مى‌گويد كه داراى حكمى از احكام الهى مى‌باشد. | كتاب پيرامون تفسير برخى از آيات قرآنى نوشته شده است. مؤلف در اين كتاب به بررسى آياتى پرداخته كه در بر دارندۀ حكمى از احكام اسلامى مى‌باشد وى از ابتداى قرآن تا پايان آن را بررسى و از مجموع 114 سورۀ قرآن، 34 سوره استخراج كرده و مى‌گويد كه داراى حكمى از احكام الهى مى‌باشد. | ||
| خط ۴۰: | خط ۳۹: | ||
# در ابتداى هر بحث، آيه را ذكر نموده قسمتى را كه از آن حكم فقهى استفاده شده است را ذكر مى‌كند | # در ابتداى هر بحث، آيه را ذكر نموده قسمتى را كه از آن حكم فقهى استفاده شده است را ذكر مى‌كند مثلاًآيه 118 سورۀ انعام را چنين ذكر كرده:''' «فَکُلُوا مِمَّا ذُکِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ کُنْتُمْ بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ» '''آنگاه از قسمت اول آيه استفاده مى‌كند كه آنچه كه هنگام ذبح آن نام خدا بر آن برده شود حلال مى‌باشد. | ||
# استدلال‌هاى علماء در استفاده از آيات جهت حكم فقهى ذكر شده است. مانند آنچه كه در ذيل آيه 45 سورۀ مائده در مورد استدلال [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]] به اين آيه جهت حكم قصاص ذكر كرده است. | # استدلال‌هاى علماء در استفاده از آيات جهت حكم فقهى ذكر شده است. مانند آنچه كه در ذيل آيه 45 سورۀ مائده در مورد استدلال [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]] به اين آيه جهت حكم قصاص ذكر كرده است. | ||
# در كنار آيات، برخى از روايات را نيز ذكر كرده است. | # در كنار آيات، برخى از روايات را نيز ذكر كرده است. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۸: | ||
# ذكر آدرس رواياتى كه در متن آمده، در پاورقى | # ذكر آدرس رواياتى كه در متن آمده، در پاورقى | ||
# ارجاع به منابع ديگر جهت استفاده بيشتر | # ارجاع به منابع ديگر جهت استفاده بيشتر مخصوصاً تفاسير معروف، مانند تفسير طبرى و تفسير قرطبى | ||
# اظهار نظر دربارۀ روايات مذكور در متن كه آيا حديث صحيح است يا ضعيف، مانند آنچه در صفحۀ 148 ذيل روايت منقول از پيامبر(ص) آورده است كه اين روايت ضعيف است. | # اظهار نظر دربارۀ روايات مذكور در متن كه آيا حديث صحيح است يا ضعيف، مانند آنچه در صفحۀ 148 ذيل روايت منقول از پيامبر(ص) آورده است كه اين روايت ضعيف است. | ||
# توضيح برخى از كلمات مشكل موجود در متن | # توضيح برخى از كلمات مشكل موجود در متن | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۴: | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
{{وابسته‌ها}} | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۳۶
| نیل المرام من تفسیر آیات الأحکام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | صدیق‌حسن‌خان، محمدصدیق (نویسنده)
مزیدی، احمد فرید (محقق) ش‍اف‍ع‍ی، محمدحسن اس‍م‍اع‍ی‍ل (محقق) |
| عنوان‌های دیگر | تفسیر آیات الاحکام |
| ناشر | دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون |
| مکان نشر | بیروت - لبنان |
| سال نشر | 1424 ق یا 2003 م |
| چاپ | 1 |
| موضوع | تفسیر آیات قرآن - احکام و قوانین |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 99 /ص4ن9 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نيل المرام من تفسير آيات الأحكام تأليف ابوالطيب صديق بن حسن بن على حسينى قنوجى بخارى(1248-1307ق) به زبان عربى است كه توسط محمدحسن محمدحسن اسماعيل و احمد فريد مزيدى تحقيق شده است.
كتاب پيرامون تفسير برخى از آيات قرآنى نوشته شده است. مؤلف در اين كتاب به بررسى آياتى پرداخته كه در بر دارندۀ حكمى از احكام اسلامى مى‌باشد وى از ابتداى قرآن تا پايان آن را بررسى و از مجموع 114 سورۀ قرآن، 34 سوره استخراج كرده و مى‌گويد كه داراى حكمى از احكام الهى مى‌باشد.
روش وى در اين كتاب اين است كه ابتدا آيه را مطرح كرده آنگاه واژه‌هايى كه نيازمند به توضيح مى‌باشد را توضيح داده، و اگر اختلاف قرائت در آن وجود داشته باشد، آن را ذكر كرده، و اگر چنانچه روايتى دربارۀ آن وارد شده باشد آن را بيان، سپس نظرات مفسران را آورده و در پايان حكم مورد استفاده از آيه را ذكر مى‌كند از مجموعۀ اين 34 سوره حدود 255 حكم استفاده نموده كه بيشتر آن مربوط به سورۀ بقره (58 مورد) و سورۀ نساء (38 مورد) مى‌باشد.
ويژگى‌ها
- در ابتداى هر بحث، آيه را ذكر نموده قسمتى را كه از آن حكم فقهى استفاده شده است را ذكر مى‌كند مثلاًآيه 118 سورۀ انعام را چنين ذكر كرده: «فَکُلُوا مِمَّا ذُکِرَ اسْمُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنْ کُنْتُمْ بِآيَاتِهِ مُؤْمِنِينَ» آنگاه از قسمت اول آيه استفاده مى‌كند كه آنچه كه هنگام ذبح آن نام خدا بر آن برده شود حلال مى‌باشد.
- استدلال‌هاى علماء در استفاده از آيات جهت حكم فقهى ذكر شده است. مانند آنچه كه در ذيل آيه 45 سورۀ مائده در مورد استدلال ابوحنيفه به اين آيه جهت حكم قصاص ذكر كرده است.
- در كنار آيات، برخى از روايات را نيز ذكر كرده است.
- در موردى كه آيه مطرح مى‌شود، چنانچه برخى از الفاظ آن نيازمند به توضيح مى‌باشد، آنها را با استفاده از كتاب‌هاى لغت معنا مى‌كند مانند آنچه كه در توضيح كلمات آيه 67 سورۀ فرقان آورده است.
ویژگی‌هاى نسخۀ تحقيق شده
- ذكر آدرس رواياتى كه در متن آمده، در پاورقى
- ارجاع به منابع ديگر جهت استفاده بيشتر مخصوصاً تفاسير معروف، مانند تفسير طبرى و تفسير قرطبى
- اظهار نظر دربارۀ روايات مذكور در متن كه آيا حديث صحيح است يا ضعيف، مانند آنچه در صفحۀ 148 ذيل روايت منقول از پيامبر(ص) آورده است كه اين روايت ضعيف است.
- توضيح برخى از كلمات مشكل موجود در متن
- ذكر ديدگاه‌هاى برخى از فقها دربارۀ آيۀ مورد بحث مانند آنچه كه در ذيل آيۀ 4 سورۀ نور آورده است.