شاه اسماعیل نامه: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
جز (جایگزینی متن - '==منابع مقاله== مقدمه و متن كتاب. رده:کتابشناسی' به '==منابع مقاله== مقدمه و متن كتاب. ==وابستهها== {{وابستهها}} رده:کتابشناسی') |
||
| (۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR11761J1.jpg | |||
| عنوان =شاه اسماعیل نامه | |||
| | | عنوانهای دیگر = | ||
| پدیدآوران = | |||
[[قاسمی گنابادی، محمدقاسم]] (نویسنده) | |||
| | |||
| | |||
[[شجاع كیهانی، جعفر]] (مصحح) | [[شجاع كیهانی، جعفر]] (مصحح) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =PIR 6084 /ش16 | ||
| موضوع = | |||
اسماعیل صفوی اول، شاه ایران، 892 - 930ق. - شعر | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
ایران - تاریخ - صفویان، 907 - 1148ق. | ایران - تاریخ - صفویان، 907 - 1148ق. | ||
شعر فارسی - قرن 10ق. | شعر فارسی - قرن 10ق. | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | فرهنگستان زبان و ادب فارسی | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | |||
| سال نشر = 1387 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11761AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =1 | |||
| شابک =978-964-7531-83-2 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11761 | |||
| کتابخوان همراه نور =11761 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''شاه اسماعيلنامه''' اثر [[قاسمی گنابادی، محمدقاسم|محمدقاسم قاسمى حسينى گنابادى]]، كتابى است منظوم در قالب مثنوى، درباره شاه اسماعيل صفوى و توصيف پهلوانىها و كشورگشايىهاى او. | |||
زمان شروع سرودن اين اثر معلوم نيست اما زمان اتمام آن، سال 940ق، يعنى ده سال پس از مرگ شاه اسماعيل است. | |||
این اثر توسط جعفر شجاع کیهانی تصحیح شده است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب مشتمل برمقدمهاى به قلم مصحح، آقاى جعفرشجاع كيهانى و هفت فصل است. | كتاب مشتمل برمقدمهاى به قلم مصحح، آقاى جعفرشجاع كيهانى و هفت فصل است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
مصحح كتاب طى پنج فصل مطالب ذيل را بيان داشته است: | مصحح كتاب طى پنج فصل مطالب ذيل را بيان داشته است: | ||
در فصل نخست به معرفى | در فصل نخست به معرفى مؤلف و آثار وى، به ويژه اثر حاضر پرداخته است. | ||
در فصل دوم درباره خاندان شاه اسماعيل سخن گفته است. | در فصل دوم درباره خاندان شاه اسماعيل سخن گفته است. | ||
| خط ۶۷: | خط ۵۳: | ||
فصل پنجم هم به بيان دو نكته ديگر درباره احوال شاه اسماعيل و نهايت كار وى اختصاص داده شده است. | فصل پنجم هم به بيان دو نكته ديگر درباره احوال شاه اسماعيل و نهايت كار وى اختصاص داده شده است. | ||
اما فصل ششم كتاب به خود مثنوى اختصاص يافته است. اين اثر را مىتوان نوعى منظومه حماسى تاريخى دانست كه شاعر در آن، قهرمانىهاى شاه اسماعيل را به زبان شعر درآورده است. | اما فصل ششم كتاب به خود مثنوى اختصاص يافته است. اين اثر را مىتوان نوعى منظومه حماسى تاريخى دانست كه شاعر در آن، قهرمانىهاى شاه اسماعيل را به زبان شعر درآورده است. نویسنده اين اثر را به دستور شاه طهماسب سرود و پس از اتمام آن، دفترى ديگر درباره شاه طهماسب به شعر درآورد و اين دو دفتر را شهنامه ناميد كه نام ديگر آن شاهنامه قاسمى است. وى در اين اثر، به اين موضوع اشاره كرده كه شاهنامهاش دو دفتر است و آرزو كرده است كه به فضل پروردگار دفتر دوم را، همانند دفتر اول به پايان برد. | ||
شماره ابيات اين اثر بالغ بر 4352 بيت است. | شماره ابيات اين اثر بالغ بر 4352 بيت است. | ||
نویسنده در مقدمه اثر خود، ابتدا به حمد خداوند و نعت پيامبر(ص) و منقبت ائمه(ع)پرداخته و سپس موضوعات اصلى مورد نظر خود را سروده است كه عناوين اصلى آن به ترتيب عبارتند از: | |||
1-ذكر و ياد خداوند و بيان عظمت پرودگار | 1-ذكر و ياد خداوند و بيان عظمت پرودگار | ||
| خط ۸۹: | خط ۷۵: | ||
8-در عرض حالات شاه زمان و صفت اين داستان | 8-در عرض حالات شاه زمان و صفت اين داستان | ||
نویسنده در اين بخش بدون اينكه مستقيما نامى از شاه طهماسب ببرد، به مدح او پرداخته و از شاه به عنوان مشوق خود در سرودن اين اثر نام برده است و به اشاره، قصد خود را، پس از اتمام سرودن شاه اسماعيلنامه، به سرودن اثرى در وصف شاه طهماسب و اين كه نام او را بر صفحه روزگار جاودان سازد، بيان كرده است. | |||
وى پس از وصف شاه طهماسب با اشاره به نظامى و اين كه راه او را در مثنوى پيموده است، به مولانا | وى پس از وصف شاه طهماسب با اشاره به نظامى و اين كه راه او را در مثنوى پيموده است، به مولانا عبداللههاتفى(م927ق) از مثنوىگويان اواخر عهد تيمورى و آغاز عصر صفوى كه فتوحات شاهى را به امر شاه اسماعيل به نظم درآورد اما كار وى ناتمام ماند، اشاره مىكند و از تشويق شاه طهماسب نسبت به خود در جهت اتمام كار هاتفى سخن مىگويد. | ||
در فصل هفتم، مصحح بحثى را تحت عنوان حاصل سخن مطرح كرده كه در آن به شرايطى كه شاعر را به سرودن اين مثنوى واداشته اشاره و از جنبههاى ادبى آن ياد مىكند. پس از آن، بخشى تحت عنوان واژهنامه در اين فصل گنجانده شده كه به توضيح واژگان موجود در مثنوى مىپردازد. | در فصل هفتم، مصحح بحثى را تحت عنوان حاصل سخن مطرح كرده كه در آن به شرايطى كه شاعر را به سرودن اين مثنوى واداشته اشاره و از جنبههاى ادبى آن ياد مىكند. پس از آن، بخشى تحت عنوان واژهنامه در اين فصل گنجانده شده كه به توضيح واژگان موجود در مثنوى مىپردازد. | ||
| خط ۱۰۲: | خط ۸۸: | ||
فهرست مطالب در ابتدا و فهرست امثال و حكم، اشخاص، جاىها، سازها و اصطلاحات موسيقى، كتابها و منابع و مآخذ در انتهاى كتاب آمده است. | فهرست مطالب در ابتدا و فهرست امثال و حكم، اشخاص، جاىها، سازها و اصطلاحات موسيقى، كتابها و منابع و مآخذ در انتهاى كتاب آمده است. | ||
== منابع== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن كتاب. | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | [[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | ||
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]] | [[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۱۹
| شاه اسماعیل نامه | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | قاسمی گنابادی، محمدقاسم (نویسنده) شجاع كیهانی، جعفر (مصحح) |
| ناشر | فرهنگستان زبان و ادب فارسی |
| مکان نشر | تهران - ایران |
| سال نشر | 1387 ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-7531-83-2 |
| موضوع | اسماعیل صفوی اول، شاه ایران، 892 - 930ق. - شعر
ایران - تاریخ - صفویان، 907 - 1148ق. شعر فارسی - قرن 10ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 6084 /ش16 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
شاه اسماعيلنامه اثر محمدقاسم قاسمى حسينى گنابادى، كتابى است منظوم در قالب مثنوى، درباره شاه اسماعيل صفوى و توصيف پهلوانىها و كشورگشايىهاى او.
زمان شروع سرودن اين اثر معلوم نيست اما زمان اتمام آن، سال 940ق، يعنى ده سال پس از مرگ شاه اسماعيل است.
این اثر توسط جعفر شجاع کیهانی تصحیح شده است.
ساختار
كتاب مشتمل برمقدمهاى به قلم مصحح، آقاى جعفرشجاع كيهانى و هفت فصل است.
گزارش محتوا
مصحح كتاب طى پنج فصل مطالب ذيل را بيان داشته است:
در فصل نخست به معرفى مؤلف و آثار وى، به ويژه اثر حاضر پرداخته است.
در فصل دوم درباره خاندان شاه اسماعيل سخن گفته است.
در فصل سوم، زندگى و احوال شاه اسماعيل را مورد بررسى قرار داده است.
فصل چهارم به بيان وقايع و ساير نبردهاى شاه اسماعيل اختصاص يافته است.
فصل پنجم هم به بيان دو نكته ديگر درباره احوال شاه اسماعيل و نهايت كار وى اختصاص داده شده است.
اما فصل ششم كتاب به خود مثنوى اختصاص يافته است. اين اثر را مىتوان نوعى منظومه حماسى تاريخى دانست كه شاعر در آن، قهرمانىهاى شاه اسماعيل را به زبان شعر درآورده است. نویسنده اين اثر را به دستور شاه طهماسب سرود و پس از اتمام آن، دفترى ديگر درباره شاه طهماسب به شعر درآورد و اين دو دفتر را شهنامه ناميد كه نام ديگر آن شاهنامه قاسمى است. وى در اين اثر، به اين موضوع اشاره كرده كه شاهنامهاش دو دفتر است و آرزو كرده است كه به فضل پروردگار دفتر دوم را، همانند دفتر اول به پايان برد.
شماره ابيات اين اثر بالغ بر 4352 بيت است.
نویسنده در مقدمه اثر خود، ابتدا به حمد خداوند و نعت پيامبر(ص) و منقبت ائمه(ع)پرداخته و سپس موضوعات اصلى مورد نظر خود را سروده است كه عناوين اصلى آن به ترتيب عبارتند از:
1-ذكر و ياد خداوند و بيان عظمت پرودگار
2-اظهار عجز و نياز به درگاه كريم كارساز
3-در نعت پيامبر(ص)
4-در صفت معراج
5-در صفت على و ائمه اطهار(ع)
6-در مدح شاه اسماعيل
7-در صفت بزم آراستن شاهزاده عالميان
8-در عرض حالات شاه زمان و صفت اين داستان
نویسنده در اين بخش بدون اينكه مستقيما نامى از شاه طهماسب ببرد، به مدح او پرداخته و از شاه به عنوان مشوق خود در سرودن اين اثر نام برده است و به اشاره، قصد خود را، پس از اتمام سرودن شاه اسماعيلنامه، به سرودن اثرى در وصف شاه طهماسب و اين كه نام او را بر صفحه روزگار جاودان سازد، بيان كرده است.
وى پس از وصف شاه طهماسب با اشاره به نظامى و اين كه راه او را در مثنوى پيموده است، به مولانا عبداللههاتفى(م927ق) از مثنوىگويان اواخر عهد تيمورى و آغاز عصر صفوى كه فتوحات شاهى را به امر شاه اسماعيل به نظم درآورد اما كار وى ناتمام ماند، اشاره مىكند و از تشويق شاه طهماسب نسبت به خود در جهت اتمام كار هاتفى سخن مىگويد.
در فصل هفتم، مصحح بحثى را تحت عنوان حاصل سخن مطرح كرده كه در آن به شرايطى كه شاعر را به سرودن اين مثنوى واداشته اشاره و از جنبههاى ادبى آن ياد مىكند. پس از آن، بخشى تحت عنوان واژهنامه در اين فصل گنجانده شده كه به توضيح واژگان موجود در مثنوى مىپردازد.
وضعيت كتاب
كتاب مشتمل بر پاورقىهايى است كه همگى مربوط به نسخه بدلها مىباشد.
فهرست مطالب در ابتدا و فهرست امثال و حكم، اشخاص، جاىها، سازها و اصطلاحات موسيقى، كتابها و منابع و مآخذ در انتهاى كتاب آمده است.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.