الجوهر المصون و السر المرقوم فيما تنتجه الخلوة من الأسرار و العلوم: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =/ع4ش7 / 104 BP | | کد کنگره =/ع4ش7 / 104 BP | ||
| موضوع = عرفان - | | موضوع = عرفان - جنبههای قرآنی | ||
عزلت (عرفان) - در قرآن | عزلت (عرفان) - در قرآن | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''الجوهر المصون و السر المرقوم في ما تنتجه الخلوة من الأسرار و العلوم'''، نوشته عبدالوهاب بن احمد شعرانی (897 یا 898 یا 899-973ق) از بزرگان اهل تصوف، به زبان عربی، در توضیح آنچه که ممکن است برای مرید، هنگام قرائت سورهای از سور قرآن در خلوت، حاصل بشود از کشف و فتوح و اسرار الهی، است. | '''الجوهر المصون و السر المرقوم في ما تنتجه الخلوة من الأسرار و العلوم'''، نوشته [[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد|عبدالوهاب بن احمد شعرانی]] (897 یا 898 یا 899-973ق) از بزرگان اهل تصوف، به زبان عربی، در توضیح آنچه که ممکن است برای مرید، هنگام قرائت سورهای از سور قرآن در خلوت، حاصل بشود از کشف و فتوح و اسرار الهی، است. | ||
تحقیق و تعلیق این اثر را، شریف مصطفی حنفی انجام داده است. | تحقیق و تعلیق این اثر را، [[حنفی، شریف مصطفی|شریف مصطفی حنفی]] انجام داده است. | ||
در مقدمه محقق، مطالبی درباره خلوت از دیدگاه صوفیه آمده<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3-7</ref> و نیز بیان اینکه: | در مقدمه محقق، مطالبی درباره خلوت از دیدگاه صوفیه آمده<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص3-7</ref> و نیز بیان اینکه: | ||
شعرانی (نویسنده کتاب) اول کسی نیست که در باره اسرار خلوت و نتایج آن، سخن گفته باشد، بلکه بسیاری از علما و از جمله ابن عربی، بر او سبقت گرفتهاند؛ لکن نه به گستردگی مطالب وی در این کتاب<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. | |||
[[شعرانی، عبدالوهاب بن احمد|شعرانی]] (نویسنده کتاب) اول کسی نیست که در باره اسرار خلوت و نتایج آن، سخن گفته باشد، بلکه بسیاری از علما و از جمله ابن عربی، بر او سبقت گرفتهاند؛ لکن نه به گستردگی مطالب وی در این کتاب<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>. | |||
این رساله از جمله رسالههای مهم در این موضوع است و حاوی مطالبی بیشتر از دیگر کتابهاست. نویسنده، اسرار مخصوص هر سوره و پرسشهایی که ممکن است برای مرید، پیش بیاید را، توضیح داده است<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>. | این رساله از جمله رسالههای مهم در این موضوع است و حاوی مطالبی بیشتر از دیگر کتابهاست. نویسنده، اسرار مخصوص هر سوره و پرسشهایی که ممکن است برای مرید، پیش بیاید را، توضیح داده است<ref>ر.ک: همان، ص18</ref>. | ||
خط ۵۵: | خط ۵۶: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تفسیر]] | |||
[[رده:قرآن و مباحث دیگر]] | |||
[[رده:مقالات مرداد 01 حسینی]] | [[رده:مقالات مرداد 01 حسینی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده | [[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1401]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۵
الجوهر المصون و السر المرقوم فيما تنتجه الخلوة من الأسرار و العلوم | |
---|---|
پدیدآوران | شعرانی، عبدالوهاب بن احمد (نویسنده) حنفی، شریف مصطفی (محقق) |
ناشر | دار جوامع الکلم |
مکان نشر | مصر - قاهره |
سال نشر | 2007م. |
چاپ | چاپ یکم |
موضوع | عرفان - جنبههای قرآنی عزلت (عرفان) - در قرآن |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ع4ش7 / 104 BP |
الجوهر المصون و السر المرقوم في ما تنتجه الخلوة من الأسرار و العلوم، نوشته عبدالوهاب بن احمد شعرانی (897 یا 898 یا 899-973ق) از بزرگان اهل تصوف، به زبان عربی، در توضیح آنچه که ممکن است برای مرید، هنگام قرائت سورهای از سور قرآن در خلوت، حاصل بشود از کشف و فتوح و اسرار الهی، است.
تحقیق و تعلیق این اثر را، شریف مصطفی حنفی انجام داده است.
در مقدمه محقق، مطالبی درباره خلوت از دیدگاه صوفیه آمده[۱] و نیز بیان اینکه:
شعرانی (نویسنده کتاب) اول کسی نیست که در باره اسرار خلوت و نتایج آن، سخن گفته باشد، بلکه بسیاری از علما و از جمله ابن عربی، بر او سبقت گرفتهاند؛ لکن نه به گستردگی مطالب وی در این کتاب[۲].
این رساله از جمله رسالههای مهم در این موضوع است و حاوی مطالبی بیشتر از دیگر کتابهاست. نویسنده، اسرار مخصوص هر سوره و پرسشهایی که ممکن است برای مرید، پیش بیاید را، توضیح داده است[۳].
نویسنده در این کتاب از همه سورههای قرآن و آنچه ممکن است از تفسیرهای الهی برای مرید، کشف بشود، سخن گفته، غیر از سوره قمر که متأسفانه به علت فراموشی و یا غیر آن، ترک شده است[۴].
نویسنده در قسمتی از مقدمهاش میگوید: من این اسرار و علوم را به خلوت، اختصاص دادم، بهخاطر جریان غالب، وگرنه برای کسی که مجذوب الهی است این امور حاصل شده است، ولی صلاحیت تربیت مریدان را ندارد؛ چراکه نسبت به مراتب طریق جاهل است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق و مؤلف.