۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
نویسنده در مقدمه کتاب اهمیت تفسیر مأثور را این‌گونه بیان کرده است: تفسیر مأثور اهمیت قابل ملاحظه‌ای در فهم قرآن عظیم دارد؛ چراکه تفسیر پروردگار عالمین، یا رسول امین یا تفسیر صحابی است که تنزیل را مشاهده کرده و تأویل را می‌‌شناختند؛ یا اینکه تفسیر تابعینی است که از مکتب نبوت از صحابه مفسر سیراب شده‌اند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص5</ref> | نویسنده در مقدمه کتاب اهمیت تفسیر مأثور را این‌گونه بیان کرده است: تفسیر مأثور اهمیت قابل ملاحظه‌ای در فهم قرآن عظیم دارد؛ چراکه تفسیر پروردگار عالمین، یا رسول امین یا تفسیر صحابی است که تنزیل را مشاهده کرده و تأویل را می‌‌شناختند؛ یا اینکه تفسیر تابعینی است که از مکتب نبوت از صحابه مفسر سیراب شده‌اند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص5</ref> | ||
مؤلف در ابتدای تفسیر هر سوره اگر فضیلتی برای آن در منابع ذکر شده، به آن فضیلت اشاره کرده است. سپس روایات مرتبط را با ذکر منبع و اعتبار سند روایت مطرح و در انتهای برخی روایات نیز آدرس آن در منابع اهل سنت را متذکر شده است. به جهت رعایت اختصار و عدم تکرار، گاه توضیح یک آیه به آیات دیگری از قرآن کریم ارجاع شده است؛ به عنوان مثال توضیح آیات اول و سوم سوره احزاب به آیاتی از سور کهف، انعام و آل عمران حواله شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، جلد 1، ص 110</ref> تفسیر | مؤلف در ابتدای تفسیر هر سوره اگر فضیلتی برای آن در منابع ذکر شده، به آن فضیلت اشاره کرده است. سپس روایات مرتبط را با ذکر منبع و اعتبار سند روایت مطرح و در انتهای برخی روایات نیز آدرس آن در منابع اهل سنت را متذکر شده است. به جهت رعایت اختصار و عدم تکرار، گاه توضیح یک آیه به آیات دیگری از قرآن کریم ارجاع شده است؛ به عنوان مثال توضیح آیات اول و سوم سوره احزاب به آیاتی از سور کهف، انعام و آل عمران حواله شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، جلد 1، ص 110</ref> [[جامع البيان في تفسير القرآن (تفسير الطبري)|تفسیر طبری]]، [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]]، [[صحيح مسلم|صحیح مسلم]]، [[الجامع الصحیح و هو سنن الترمذي|سنن ترمذی]]، [[سنن ابن ماجة|سنن ابن ماجه]] و مانند آن از منابع اصلی کتاب هستند. | ||