العزلة و الإنفراد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    }}
    }}


    '''العزلة و الإنفراد''' عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|أبوبكر عبدالله بن محمد بن عبيد بغدادي]] معروف به [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن أبي الدنيا]] با موضوع تصوف و عرفان.
    '''العزلة و الانفراد'''، عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابوبکر عبدالله بن محمد بن عبید بغدادی]] معروف به [[ابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد|ابن ابی‌الدنیا]] با موضوع تصوف و عرفان.
    کتاب توسط [[سلمان، مشهور حسن|ابوعبیده مشهور بن حسن آل سلمان]] تحقیق شده است.


    این اثر، کتابی است که در آن افراد را بر مبنای روایات وارده(اهل تسنن) بر گوشه‌گزینی(عزلت) تشویق و به کنج خلوت تنهایی(انفراد) ترغیب می‌کند و به ترک مخالطه و اجتماع، دعوت می‌نماید. به نظر می‌رسد این اثر اولین اثری باشد که درباره این موضوع نوشته شده است.
    این اثر، کتابی است که در آن افراد را بر مبنای روایات وارده (اهل تسنن) بر گوشه‌نشینی (عزلت) تشویق و به کنج خلوت تنهایی (انفراد) ترغیب می‌کند و به ترک مخالطه و اجتماع، دعوت می‌نماید. به نظر می‌رسد این اثر اولین اثری باشد که درباره این موضوع نوشته شده است.


    در مقدمه کتاب بیان شده که معنی عزلت مشروعی که جمعی از گذشتگان، ما را بر آن خوانده‌اند «رها کردن مردم در جماعات و جمعات و ترک حقوقشان در عبادات و افشای سلام و رد تحیات و اموری از این قبیل که از حقوق واجبه بر انسان یا از مستجبات و عادات نیکو میان مردم، نیست؛ این امور، از عزلت مستثنی هستند و مادامی که مانع و عذری از آنها وجود نداشته باشد، باید به آنها پرداخت. درهرحال منظور از عزلت صحیح که در این اثر هم مورد نظر است؛ ترک حرفهای لغو و اضافه و چیزهایی مانند آن است که مورد احتیاج انسان نیست.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص6</ref>
    در مقدمه محقق بیان شده که معنی عزلت مشروعی که جمعی از گذشتگان، ما را بر آن خوانده‌اند «رها کردن مردم در جماعات و جمعات و ترک حقوقشان در عبادات و افشای سلام و رد تحیات و اموری از این قبیل که از حقوق واجبه بر انسان یا از مستحبات و عادات نیکو میان مردم است، نیست؛ این امور، از عزلت مستثنی هستند و مادامی که مانع و عذری از آنها وجود نداشته باشد، باید به آنها پرداخت. درهرحال منظور از عزلت صحیح که در این اثر هم مورد نظر است، ترک حرف‌های لغو و اضافه و چیزهایی مانند آن است که مورد احتیاج انسان نیست<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص6</ref>.


    [[سلمان، مشهور حسن|ابوعبیده مشهور بن حسن آل سلمان]] در مقدمه متذکر می‌شود که: لازم است که میان عزلت وارد شده در متون شرعی و عزلت من‌درآوردی صوفیان و رهبان، تفاوت نهاد و از این جهت، این کتاب مشتمل بر دو بخش است.<ref>ر.ک: همان</ref>
    محقق در مقدمه متذکر می‌شود که: لازم است که میان عزلت واردشده در متون شرعی و عزلت من‌درآوردی صوفیان و رهبان، تفاوت نهاد و از این جهت، این کتاب مشتمل بر دو بخش است<ref>ر.ک: همان</ref>.


    ==پانویس==
    ==پانویس==
    <references />
    <references/>


    ==منبع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مقدمه کتاب.
    مقدمه محقق.


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    خط ۵۰: خط ۵۱:
    [[رده:احادیث و اخبار اخلاقی]]
    [[رده:احادیث و اخبار اخلاقی]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 یقموری]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 یقموری]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده شهریور 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۱

    العزلة و الإنفراد
    العزلة و الإنفراد
    پدیدآورانابن ابی‌الدنیا، عبدالله بن محمد (نویسنده) سلمان، مشهور حسن (محقق)
    ناشردار الوطن للنشر
    مکان نشرعربستان - ریاض
    سال نشر1417ق. = 1997م.
    چاپچاپ یکم
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏الف?ع? / 248 BP

    العزلة و الانفراد، عنوان اثری است 1 جلدی به زبان عربی از ابوبکر عبدالله بن محمد بن عبید بغدادی معروف به ابن ابی‌الدنیا با موضوع تصوف و عرفان. کتاب توسط ابوعبیده مشهور بن حسن آل سلمان تحقیق شده است.

    این اثر، کتابی است که در آن افراد را بر مبنای روایات وارده (اهل تسنن) بر گوشه‌نشینی (عزلت) تشویق و به کنج خلوت تنهایی (انفراد) ترغیب می‌کند و به ترک مخالطه و اجتماع، دعوت می‌نماید. به نظر می‌رسد این اثر اولین اثری باشد که درباره این موضوع نوشته شده است.

    در مقدمه محقق بیان شده که معنی عزلت مشروعی که جمعی از گذشتگان، ما را بر آن خوانده‌اند «رها کردن مردم در جماعات و جمعات و ترک حقوقشان در عبادات و افشای سلام و رد تحیات و اموری از این قبیل که از حقوق واجبه بر انسان یا از مستحبات و عادات نیکو میان مردم است، نیست؛ این امور، از عزلت مستثنی هستند و مادامی که مانع و عذری از آنها وجود نداشته باشد، باید به آنها پرداخت. درهرحال منظور از عزلت صحیح که در این اثر هم مورد نظر است، ترک حرف‌های لغو و اضافه و چیزهایی مانند آن است که مورد احتیاج انسان نیست[۱].

    محقق در مقدمه متذکر می‌شود که: لازم است که میان عزلت واردشده در متون شرعی و عزلت من‌درآوردی صوفیان و رهبان، تفاوت نهاد و از این جهت، این کتاب مشتمل بر دو بخش است[۲].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ص6
    2. ر.ک: همان

    منابع مقاله

    مقدمه محقق.

    وابسته‌ها