۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'گي' به 'گی') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
'''احمد بن تاج‌الدين حسن بن سيف‌الدين استرآبادى''' از علماى قرن دهم هجرى است.گفته شده سخنگویی زبر دست و منبری گرم و گیرا | '''احمد بن تاج‌الدين حسن بن سيف‌الدين استرآبادى''' از علماى قرن دهم هجرى است.گفته شده سخنگویی زبر دست و منبری گرم و گیرا داشته، تا حدى كه مورد توجه بزرگان سياست و دانش زمان واقع شده و ارادتمندانى نيز داشته است. | ||
برخى از پژوهشگران احتمال داده‌اند كه پدر وى سيدى علوى از فرزند زادگان [[موسى مبرقع]] بوده كه در هرات مى‌زيسته و سپس به بيرجند رفته است و در این شهر به دست اسماعيليان به قتل رسيده و در روستاى شاخن از توابع دُرُخش به خاک سپرده شده است. اما [[آقا بزرگ تهرانى]] احتمال داده كه وى برادر سلطان محمد بن تاج‌الدين نویسنده "تحفة المجالس" باشد و این احتمال از این رو تقویت مى‌شود كه سلطان محمد از آثار احمدى مكرر نقل قول مى‌كند. | برخى از پژوهشگران احتمال داده‌اند كه پدر وى سيدى علوى از فرزند زادگان [[موسى مبرقع]] بوده كه در هرات مى‌زيسته و سپس به بيرجند رفته است و در این شهر به دست اسماعيليان به قتل رسيده و در روستاى شاخن از توابع دُرُخش به خاک سپرده شده است. اما [[آقا بزرگ تهرانى]] احتمال داده كه وى برادر سلطان محمد بن تاج‌الدين نویسنده "تحفة المجالس" باشد و این احتمال از این رو تقویت مى‌شود كه سلطان محمد از آثار احمدى مكرر نقل قول مى‌كند. | ||
استرآبادى طبع شعرى داشته اما شعرش در مرتبه عالى نيست. | استرآبادى طبع شعرى داشته اما شعرش در مرتبه عالى نيست. | ||