۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ني ' به 'نی'
جز (جایگزینی متن - 'الاسلامی' به 'الاسلامي') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'ني ' به 'نی') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
بنظر مى‌رسد اجماعاتى كه مؤلف در كتاب ذكر نموده است به عنوان حجت بر عليه مخالفين مذهب تشيع و بدگويان و تقبيح كنندگان ذكر نموده است و با اجماع مصطلح در مذهب شيعه كه كاشف از قول معصوم(ع) فرق دارد و حتى در بسيارى از موارد عبارت فالموافق للإماميّة في هذه المسألة أكثر من مخالفينا ديده مى‌شود كه نشان از اين دارد كه مؤلف در مقام بيان زياد بودن طرف‌داران نظريات فقهى مذهب تشيع است. | بنظر مى‌رسد اجماعاتى كه مؤلف در كتاب ذكر نموده است به عنوان حجت بر عليه مخالفين مذهب تشيع و بدگويان و تقبيح كنندگان ذكر نموده است و با اجماع مصطلح در مذهب شيعه كه كاشف از قول معصوم(ع) فرق دارد و حتى در بسيارى از موارد عبارت فالموافق للإماميّة في هذه المسألة أكثر من مخالفينا ديده مى‌شود كه نشان از اين دارد كه مؤلف در مقام بيان زياد بودن طرف‌داران نظريات فقهى مذهب تشيع است. | ||
وى در قسمتى از خطبۀ كتاب اين گونه مى‌نويسد: و كيف لا يعد خلافا من يرجع في مذهبه إلى أقوال أهل‌البيت(ع) الذي جعل النبي(ص) أقوالهم لكتاب الذي لا يأتيه الباطل من بين يديه و لا من خلفه في قوله(ع): | وى در قسمتى از خطبۀ كتاب اين گونه مى‌نويسد: و كيف لا يعد خلافا من يرجع في مذهبه إلى أقوال أهل‌البيت(ع) الذي جعل النبي(ص) أقوالهم لكتاب الذي لا يأتيه الباطل من بين يديه و لا من خلفه في قوله(ع): إنیمخلف فيكم ما إن تمسكتم بهما لن تضلّوا كتاب اللّه و عترتي أهل بيتي و إنهما لن يفترقا حتى يردا علي الحوض و لهذا ذهب كثير من علماء المعتزلة و محصليهم إلى أنّ إجماع أهل‌البيت(ع) وحدهم حجّة.<ref>[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] 118/1 به نقل از مقدمۀ كتاب الانتصار</ref> | ||
بنابراین مبناى مؤلف اين است كه اكثريت نداشتن دليل بطلان يك مذهب نيست زيرا كه در سرزمين‌هاى مختلف علماى مذاهب مختلف همچون [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]] يا شافعى يا مالك داراى نظريات منفردى بوده‌اند و مورد اهانت و شفاعت واقع نشده‌اند بنابراین اگر علماء و فقهاى شيعه با استناد به گفته‌هاى امامانى همچون امام محمد باقر(ع)، [[امام صادق]](ع)، امام زين‌العابدين(ع) و حتى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] داراى نظريات منفردى باشند نبايد مورد اهانت واقع شوند. | بنابراین مبناى مؤلف اين است كه اكثريت نداشتن دليل بطلان يك مذهب نيست زيرا كه در سرزمين‌هاى مختلف علماى مذاهب مختلف همچون [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]] يا شافعى يا مالك داراى نظريات منفردى بوده‌اند و مورد اهانت و شفاعت واقع نشده‌اند بنابراین اگر علماء و فقهاى شيعه با استناد به گفته‌هاى امامانى همچون امام محمد باقر(ع)، [[امام صادق]](ع)، امام زين‌العابدين(ع) و حتى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] داراى نظريات منفردى باشند نبايد مورد اهانت واقع شوند. | ||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
الانتصار پر از ابتكارات و نظريات جديد بخصوص در باب اجماعات منقول و محصل است. از بارزترين نظريات مؤلف استفاده از اجماع در ابواب مختلف و تخصيص ادله مى‌باشد. به عنوان نمونه در وجه استدلال به اجماع، در صفحۀ 422 اين گونه مى‌نويسد: | الانتصار پر از ابتكارات و نظريات جديد بخصوص در باب اجماعات منقول و محصل است. از بارزترين نظريات مؤلف استفاده از اجماع در ابواب مختلف و تخصيص ادله مى‌باشد. به عنوان نمونه در وجه استدلال به اجماع، در صفحۀ 422 اين گونه مى‌نويسد: | ||
لأنیوجدت أصحابنا مجمعين على نفي الربا...و إجماع هذه الطائفة قد ثبت أنّه حجّة و يخص بمثله ظواهر الكتاب و الصحيح نفي الربا بين ما ذكرناه. | |||
در جاى ديگر مؤلف مى‌نويسد: قد بيّنا في مواضع من كتبنا أن خلاف الإماميّة إذا تعيّن في واحد أو جماعة معروفة مشار إليها لم يقع به.<ref>صفحۀ 452 الانتصار</ref> | در جاى ديگر مؤلف مى‌نويسد: قد بيّنا في مواضع من كتبنا أن خلاف الإماميّة إذا تعيّن في واحد أو جماعة معروفة مشار إليها لم يقع به.<ref>صفحۀ 452 الانتصار</ref> | ||