۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR18424J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
کتاب حاضر، از مقدمه گردآورنده و متن اصلى (شامل مباحث متعددى مانند: ارزش كار اداريان، خدمت خالصانه، نتايج اخلاص، پرهيز از منتگذارى، پرهيز از عُجب، مديران و امتحان الهى، اهميت دادن به شخصيت انسانها در برخوردها) تشكيل شده است. گردآورنده در مقدمهاش -كه آن را در شهريور 1381 نوشته- يادآور شده است كه مباحث اخلاقى پس از پياده شدن از نوار، استخراج منابع، مستندسازى و ويرايش به اين صورت درآمده است (مقدمه کتاب، ص8). روش نويسنده تحليل فقهى و اخلاقى است و همچنين از آيات و روايات و موعظه نيز استفاده كرده است. | |||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
به جهت رعايت اختصار در اين بخش به ذكر نمونههايى كوتاه و گويا از مطالب | به جهت رعايت اختصار در اين بخش به ذكر نمونههايى كوتاه و گويا از مطالب کتاب اكتفا مىشود: | ||
1. نويسنده در مورد پرهيز از منتگذارى چنين توضيح داده است: اميرالمؤمنين على(ع) در عهدنامه مالك اشتر مىفرمايد: «إياك و المنّ على رعيتك بإحسانك .. فإن المنّ يبطل الإحسان: مبادا هرگز با خدمتهايى كه انجام دادى بر مردم، منتگذارى ... زيرا منت نهادن پاداش نيكوكارى را از بين مىبرد» (ر.ك: متن | 1. نويسنده در مورد پرهيز از منتگذارى چنين توضيح داده است: اميرالمؤمنين على(ع) در عهدنامه مالك اشتر مىفرمايد: «إياك و المنّ على رعيتك بإحسانك .. فإن المنّ يبطل الإحسان: مبادا هرگز با خدمتهايى كه انجام دادى بر مردم، منتگذارى ... زيرا منت نهادن پاداش نيكوكارى را از بين مىبرد» (ر.ك: متن کتاب، ص37). | ||
2. نويسنده يادآور شده است: شما اگر اخلاق پيامبران و زندگى و مبارزات آنان را مطالعه كنيد، در مىيابيد كه موانع زيادى داشتهاند، اما از ميدان در نرفتند و سرانجام به هدفشان رسيدند؛ مثلاً حضرت موسى(ع) زمانى كه به رسالت مبعوث شد، هيچ ابزار مادى نه لشكرى، نه سلاحى، نه پولى و نه امكانات مادى ديگرى در اختيار نداشت؛ خودش بود و عصايى كه هنوز اژدها نشده بود. از جانب خدا خطاب مىشود: اى موسى! برو در مقابل فرعون و مأموريت خود را به انجام رسان، كه فرعون، طغيان كرده است. موسى با سلاح قاطعيت، به راه مىافتد. او هدف را تشخيص داده و براى از بين بردن ظلم و نشر توحيد، راه را نيز يافته است كه بايد به مقابله با ظلم و ستم برخيزد، استقامت كند تا سرانجام سردمدار ظلم را شكست دهد. او اين قاطعيت را از اتكاى به خدا به دست آورده است و دريافته است كه چون هدفش و راهش حق است، خداوند نصرت و ياريش خواهد كرد. چنين انسانى هيچگاه خسته نمىشود (ر.ك: همان، ص64). | 2. نويسنده يادآور شده است: شما اگر اخلاق پيامبران و زندگى و مبارزات آنان را مطالعه كنيد، در مىيابيد كه موانع زيادى داشتهاند، اما از ميدان در نرفتند و سرانجام به هدفشان رسيدند؛ مثلاً حضرت موسى(ع) زمانى كه به رسالت مبعوث شد، هيچ ابزار مادى نه لشكرى، نه سلاحى، نه پولى و نه امكانات مادى ديگرى در اختيار نداشت؛ خودش بود و عصايى كه هنوز اژدها نشده بود. از جانب خدا خطاب مىشود: اى موسى! برو در مقابل فرعون و مأموريت خود را به انجام رسان، كه فرعون، طغيان كرده است. موسى با سلاح قاطعيت، به راه مىافتد. او هدف را تشخيص داده و براى از بين بردن ظلم و نشر توحيد، راه را نيز يافته است كه بايد به مقابله با ظلم و ستم برخيزد، استقامت كند تا سرانجام سردمدار ظلم را شكست دهد. او اين قاطعيت را از اتكاى به خدا به دست آورده است و دريافته است كه چون هدفش و راهش حق است، خداوند نصرت و ياريش خواهد كرد. چنين انسانى هيچگاه خسته نمىشود (ر.ك: همان، ص64). | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
5. نويسنده با يادآورى اين نكته كه گناهان دو نوع است: يكى گناهانى كه مربوط به حق الله است و ديگرى مرتبط با حق الناس، در مورد گناهان مرتبط با حق الناس افزوده است كه اين هم دو قسم است: يكى مربوط به مال مردم است كه گناهش بسيار بزرگ است به حدى كه بايد به خداوند پناه ببريم. در روايت آمده است كه در روز قيامت چهل نماز مقبول را به كسى مىدهند كه يك درهم از كسى طلب دارد و خداوند قسم خورده است كه: «به عزت و جلالم سوگند از مال مردم نخواهم گذشت». ديگرى هم مربوط به شخصيت و آبروى افراد است؛ يعنى گناهى است كه با آن آبروى يك فرد محترمى از بين رفته است؛ در اين صورت توبه هنگامى پذيرفته مىشود كه حلاليت بطلبيم و به هر صورت ممكن، آبرو و شخصيت او را اعاده نماييم. كاركنان ادارات بايد نيك بدانند كه با هر دو حق، بهويژه حقالناس، ارتباط دارند (ر.ك: همان، ص144- 149). | 5. نويسنده با يادآورى اين نكته كه گناهان دو نوع است: يكى گناهانى كه مربوط به حق الله است و ديگرى مرتبط با حق الناس، در مورد گناهان مرتبط با حق الناس افزوده است كه اين هم دو قسم است: يكى مربوط به مال مردم است كه گناهش بسيار بزرگ است به حدى كه بايد به خداوند پناه ببريم. در روايت آمده است كه در روز قيامت چهل نماز مقبول را به كسى مىدهند كه يك درهم از كسى طلب دارد و خداوند قسم خورده است كه: «به عزت و جلالم سوگند از مال مردم نخواهم گذشت». ديگرى هم مربوط به شخصيت و آبروى افراد است؛ يعنى گناهى است كه با آن آبروى يك فرد محترمى از بين رفته است؛ در اين صورت توبه هنگامى پذيرفته مىشود كه حلاليت بطلبيم و به هر صورت ممكن، آبرو و شخصيت او را اعاده نماييم. كاركنان ادارات بايد نيك بدانند كه با هر دو حق، بهويژه حقالناس، ارتباط دارند (ر.ك: همان، ص144- 149). | ||
== وضعيت | == وضعيت کتاب == | ||
براى | براى کتاب حاضر، فقط فهرست مطالب فراهم شده است. اين اثر مستند است و گردآورنده، ارجاعات را بهصورت پاورقى آورده: در اين پاورقىها نام و نشان آيات را مشخص كرده (مثلاً همان، ص11 پاورقى 1- 2) و منابعش را با ذكر شماره جلد و صفحه يادآور شده (مثلاً همان، ص13 پاورقى 1 و 3) ولى گاهى فقط به ذكر نام منبع در پاورقى اكتفا شده و شماره جلد و صفحه ذكر نشده است. (ر.ك: همان، ص141، پاورقى 1) و گاه توضيحى افزوده است (ر.ك: همان، ص44 پاورقى 1) ولى هيچ پاورقى انتقادى نياورده است. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
مقدمه و متن | مقدمه و متن کتاب. | ||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/18704 مطالعه کتاب اخلاق در اداره در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور] | [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/18704 مطالعه کتاب اخلاق در اداره در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور] | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
ویرایش