ابن ابیدینار، محمد بن ابیالقاسم: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '== وابستهها ==' به '== وابستهها == {{وابستهها}}') |
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
ابن ابىدينار نزد برخى از دانشمندان روزگار خويش چون ابنالشيخ محمد فتاته و شيخ على بن عبدالواحد انصارى دانش آموخت و بر مسند قضاى سوسه و قيروان دست يافت. | ابن ابىدينار نزد برخى از دانشمندان روزگار خويش چون ابنالشيخ محمد فتاته و شيخ على بن عبدالواحد انصارى دانش آموخت و بر مسند قضاى سوسه و قيروان دست يافت. | ||
از او تأليفاتى بر جاى مانده است؛ همانند: رضاب العقيق فىالرّوض الانيق فى مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّديق، و | از او تأليفاتى بر جاى مانده است؛ همانند: رضاب العقيق فىالرّوض الانيق فى مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّديق، و کتابى در ادبيات به نام هداية المتعلّم. | ||
مهمترين اثر او المؤنس فى تاريخ افريقيه و تونس نام دارد و چنانكه خود وى گفته، پس از مرگ فرزندش به نگارش آن دست زد و در شعبان سال1902 آن را به پايان برد. ابن ابىدينار از اشعار خود 3 قصيده را كه در ستايش امير على باى بن مرادباى (از خاندانهاى حكومتى تونس) سروده، در | مهمترين اثر او المؤنس فى تاريخ افريقيه و تونس نام دارد و چنانكه خود وى گفته، پس از مرگ فرزندش به نگارش آن دست زد و در شعبان سال1902 آن را به پايان برد. ابن ابىدينار از اشعار خود 3 قصيده را كه در ستايش امير على باى بن مرادباى (از خاندانهاى حكومتى تونس) سروده، در کتاب خويش آورده است. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == |
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۲۸
نام | ابنابیدینار، محمد بن ابیالقاسم |
---|---|
نام های دیگر | قیروانی، محمد بن ابیالقاسم
ابندینار، محمد بن ابوالقاسم ابنابیدینار، ابوعبدالله محمد بن ابیالقاسم |
نام پدر | |
متولد | |
محل تولد | |
رحلت | 1110 هـ.ق یا 1698 م |
اساتید | |
برخی آثار | المونس فی اخبار افریقیه و تونس / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده |
کد مولف | AUTHORCODE6346AUTHORCODE |
معرفى اجمالى مولف
اِبْنِ اَبىدينار، ابوعبدالله محمّد بن ابىالقاسم رُعَينى قيروانى، (1110ق1698/م) منسوب به ابوالمهاجر دينار، فاتح معروف، اديب، شاعر، قاضى و مورخ تونسى. از تاريخ ولادت و مرگ و زندگى او آگاهى در دست نيست؛ اما گفتهاند كه از خاندانى نژاده برخاست كه داراى مناصب دولتى و مقامات علمى بودند.
ابن ابىدينار نزد برخى از دانشمندان روزگار خويش چون ابنالشيخ محمد فتاته و شيخ على بن عبدالواحد انصارى دانش آموخت و بر مسند قضاى سوسه و قيروان دست يافت.
از او تأليفاتى بر جاى مانده است؛ همانند: رضاب العقيق فىالرّوض الانيق فى مجاراة الاخوان و احوال الصّاحب و الصّديق، و کتابى در ادبيات به نام هداية المتعلّم.
مهمترين اثر او المؤنس فى تاريخ افريقيه و تونس نام دارد و چنانكه خود وى گفته، پس از مرگ فرزندش به نگارش آن دست زد و در شعبان سال1902 آن را به پايان برد. ابن ابىدينار از اشعار خود 3 قصيده را كه در ستايش امير على باى بن مرادباى (از خاندانهاى حكومتى تونس) سروده، در کتاب خويش آورده است.
منابع مقاله
دائرة المعارف بزرگ اسلامى جلد دوم
وابستهها
المونس فی اخبار افریقیه و تونس / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده