حکیم، محمدعلی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
|دین = اسلام | |دین = اسلام | ||
|مذهب = تشیع | |مذهب = تشیع | ||
|پیشه = | |پیشه = فقیه، حکیم، عارف | ||
|درجه علمی = | |درجه علمی = | ||
|دانشگاه = | |دانشگاه = | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
|شاگردان = | |شاگردان = | ||
|اجازه اجتهاد از = | |اجازه اجتهاد از = | ||
|آثار = | |آثار = [[لطائف العرفان]] {{سخ}}[[ترجمه لطائف العرفان]] | ||
|سبک نوشتاری = | |سبک نوشتاری = | ||
|وبگاه رسمی = | |وبگاه رسمی = |
نسخهٔ ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۱
حکیم، محمدعلی | |
---|---|
نام کامل | میرزا محمدعلی حکیم شیرازی |
نام پدر | ابوالقاسم |
ولادت | ۱۲۷۷ش |
محل تولد | شیراز |
محل زندگی | ایران |
رحلت | 1350ش |
دین | اسلام |
مذهب | تشیع |
پیشه | فقیه، حکیم، عارف |
اطلاعات علمی | |
اساتید | سید علی حکیم کازرونی احمد اردبیلی وحیدالاولیاء |
برخی آثار | لطائف العرفان ترجمه لطائف العرفان |
محمدعلی حکیم (شیراز ۱۲۷۷ـ۱۳۵۰ش)، فقیه پارسا، حکیم متأله، از عرفای معاصر سلسلۀ ذهبیّه
ولادت
آیتالله حاج محمدعلی حکیم موحد نمازی شیرازی، فرزند مرحوم ابوالقاسم، فرزند حاج احمد نمازی میباشد، که در سال 1321ق یا 1322ق و در اواخر سلطنت مظفرالدین شاه قاجار و مقارن صدور مشروطیت و در دوران شدت انقلاب ایران تولد یافته است.[۱]
تحصیلات
حدود ده سالگی ریاضیات؛ از قبیل حساب، هندسه ، جبر و مقابله را در مدرسه شعاعیه تحصیل نموده، سپس ادبیات و اصول و بالاخره حکمت و عرفان را آموخت.[۲] در دوره سطح اصول را نزد میرزا محمدصادق شیرازی آموخت و درس خارج را نزد آقا سید جعفر و آقا سید علی ابیوردی آموخت. در حکمت نخست به درس منظومه عمویش آقا میزا محسن مینشست و آنگاه به محضر آقا سید علی حکیم کازرونی در مدرسهی مقیمیه رسید.[۳]
در طریقت دست ارادت به آقا میرزا احمد اردبیلی وحیدالاولیاء داد و در سلک ذهبیان، از جانب او عنوان شمسالدین یافت.
حکیم از ۱۳۳۶ش به تدریس در دانشگاه تهران پرداخت و در همان ایّام نیز، به ریاضت شاقّی مشغول بوده است.
وفات
سرانجام این حکیم در اواخر بهار 1350ش از تهران به شیراز عزیمت کرد و دیگر باز نیامد و کسی خبر از او باز نیاورد. به گونهای که تا به حال نیز خبری از حیات و یا رحلت وی در دست نیست.
آثار
- مرام الحکمه
- مجموعه انصاف در دو جلد
- حاشیه بر کفایة الاصول
- حاشیه بر فقه
- حاشیه بر اسفار اربعه
- لطایف العرفان (در چند مجلد به عربی)[۴]
پانويس
منابع مقاله
- خواجوی، محمد، مقدمه ترجمه لطائف العرفان، حاج محمد علی حکیم، مترجم حمیدرضا صادقی، قم، انتشارات آیتاشراق، چاپ اول، 1387
- صدوقی (سها)، منوچهر، آقا میرزا محمد علی حکیم شیرازی، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله وحید تیر 1358 - شماره 258 و 259 (4 صفحه - از 59 تا 62 ).