تفسیر یعقوب چرخی فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۶۰: خط ۶۰:
    [[رده: متون تفاسیر]]
    [[رده: متون تفاسیر]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقالات مرداد 01 حسینی هاشمی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده مردادماه 01 قربانی]]
    [[رده: مقالات برگشتی مرداد 01]]
    [[رده: مقالات برگشتی مرداد 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]]

    نسخهٔ ‏۲۳ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۶

    تفسیر یعقوب چرخی فارسی
    تفسیر یعقوب چرخی فارسی
    پدیدآورانچرخی، یعقوب بن عثمان (نویسنده) نانوتوی، محمد قاسم (نویسنده)
    عنوان‌های دیگرمع اضافه جدید اسرار قرآنی
    ناشرمحمد عبدالرحمن غضنفر
    مکان نشرپاکستان - کراچی
    سال نشر1420ق. = 1999م.
    چاپچاپ یکم
    موضوعتفاسیر اهل سنت - قرن 9ق. تفاسیر عرفانی - قرن 9ق.
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏چ‎‏4‎‏ت‎‏7 / 96 BP

    تفسیر یعقوب چرخی فارسی، نوشته یعقوب بن عثمان بن محمود بن محمد غزنوی چرخی(متوفای851ق) از عارفان قرن هشتم و نهم هجری و از پیشوایان فرقة نقشبندیه است. چرخی در کتابش تسمیه، تعویذ، سورۀ فاتحه و جزء -پارۀ- بیست و نهم و سی ام قرآن را تفسیر کرده است. این کتاب در شمار تفاسیر عرفانی ـ اخلاقی جـای دارد و منتخبی از تفسیر کشاف و کواشی می‌باشد.[۱]اندرزهای مصنف -که با معانی عرفانی و کلمات حکمت آمیخته شده- اصحاب طریقت را بهره می‌دهد.[۲]‏این کتاب به همت محمدعبدالرحمن غضنفر با افزودن رسالۀ اسرار قرآنی، تألیف محمدقاسم نانوتوی و نیز درج زندگانی و آثار مصنف به آن چاپ شده است.

    تفسير صوفیانۀ چرخى‌ از کتاب‌های تفسيری ابن‌ عباس‌، حقايق و بصاير، مصابيح، كواشى، كشاف، شرح كشاف‌، تيسير‌، وسيط‌ و تفسير كبير بهره برده است.[۳]

    نثر تفسير چرخى ساده و روان است و نثرهاى خواجه عبد‌ اللّه‌ انصارى را به همراه ابياتى فراوان از‌ سنايى‌، جلال‌ الدين‌ محمد‌ بلخى(مولوى)، خاقانی، سنایی‌، ابوسعید‌ ابوالخیر، ابن الفارض و دیگر شعرای نامی با رنگ و بوى عرفان‌، چاشنى‌ ساخته است.[۴]

    او در تفسیر آیات قرآن نخست با ذکر آیه به معنای تحت‌اللفظی آن می‌پردازد و سپس از دیدگاه علم صرف و نحو عربی، جایگاه و معنا و مفهوم کلمات و ترکیبات را شرح می‌دهد. این شیوه گاهی به صورت شرح یک کلمه از آیه و گاه با شرح قسمتی از آن و گاهی نیز با بیان کل آیه انجام می‌پذیرد. ذکر آیات مشابه و احادیث مرتبط با آیۀ مورد نظر از دیگر ویژگی‌های این تفسیر است.[۵]

    چرخی در پایان قسمت‌هایی از تفسیر آیات یا در پایان سوره‌ها با بیان این عبارت که -نصیب تو آن است که...- یا -نصیب درویش آن است که...- چکیده‌ای از شرح و تفسیر آیات یا سوره را به شیوۀ پند و اندرز برای مخاطب می‌نویسد.[۶]

    پانویس

    1. ر.ک: چرخی، ص 2
    2. ر.ک: غضنفر، ص صاد
    3. ر.ک: کهدویی، ص 217
    4. ر.ک: همان، ص 217
    5. ر.ک: چرخی، ص 51
    6. ر.ک: چرخی، ص 65

    منابع مقاله

    1. مقدمه کتاب
    2. متن کتاب.
    3. محمد کاظم، کهدویی، «پیر چرخ، بررسی احوال و آثار مولانا چرخی»، نثرپژوهی ادب فارسی، بهار 1388 - شماره 22.



    وابسته‌ها