أسرار التوحيد في مقامات الشيخ أبيسعيد (مقدمه بهمنیار): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
'''أسرار التوحيد في مقامات الشيخ أبيسعيد'''، نوشته محمد بن منور بن ابیسعید بن ابیطاهر بن ابیسعید ابیالخیر، با مقدمه احمد بهمنیار، پیرامون شخصیت و اندیشه ابوسعید و حاوی بسیاری از گفتهها و اشعار اوست. | '''أسرار التوحيد في مقامات الشيخ أبيسعيد'''، نوشته محمد بن منور بن ابیسعید بن ابیطاهر بن ابیسعید ابیالخیر، با مقدمه احمد بهمنیار، پیرامون شخصیت و اندیشه ابوسعید و حاوی بسیاری از گفتهها و اشعار اوست. | ||
رساله حورائیه، اثر عبیدالله بن محمود شاشی، معروف به خواجه احرار، نیز ضمیمه آن شده است. | رساله حورائیه، اثر عبیدالله بن محمود شاشی، معروف به خواجه احرار، نیز ضمیمه آن شده است. | ||
پارهای از ویژگیهای اسرار التوحید: مقدمهاش نثر مصنوع و متنش نثر مُرسَل است؛ بنیاد آن، بر روایات شفاهى یا کتبى رایج در میان اهل خانقاه و ارباب تصوف است؛ یک سند برجسته تاریخ تصوف ایران و منبع درجه یک در باب زندگىنامه و اقوال بسیارى از مشایخ تصوف خراسان است؛ یکی از برجستهترین منابع تاریخ عرفان ایران و یکی از | |||
پارهای از ویژگیهای اسرار التوحید: مقدمهاش نثر مصنوع و متنش نثر مُرسَل است؛ بنیاد آن، بر روایات شفاهى یا کتبى رایج در میان اهل خانقاه و ارباب تصوف است؛ یک سند برجسته تاریخ تصوف ایران و منبع درجه یک در باب زندگىنامه و اقوال بسیارى از مشایخ تصوف خراسان است؛ یکی از برجستهترین منابع تاریخ عرفان ایران و یکی از مهمترین اسناد تاریخ اجتماعی این سرزمین، در یکی از مهمترین ادوار تاریخ ایران نیز بشمار میرود<ref>ر.ک: طاهری، قدرتالله، ص108</ref>؛ بهلحاظ ارزش هنری و مهارت نویسنده در شیوههای گوناگونِ بیان و شیوه داستانپردازی و انتخاب کلمات، در قلههای میراث ادبی زبان فارسی قرار دارد<ref>ر.ک: اسلامی، هما؛ توکلی کافیآباد، عزیزالله، ص23</ref>. | |||
==رساله حورائیه== | ==رساله حورائیه== | ||
اثر عبیدالله بن محمود شاشی، معروف به خواجه احرار، شرح رباعیه حورائیه ابوسعید است: | اثر عبیدالله بن محمود شاشی، معروف به خواجه احرار، شرح رباعیه حورائیه ابوسعید است: | ||
«حورا به نظاره نگارم صف زد | |||
رضوان به تعجب کف خود بر کف زد | «حورا به نظاره نگارم صف زد | ||
یک خال سیه بر آن رخان مطرف زد | |||
ابدال ز بیم، چنگ در مصحف زد». | رضوان به تعجب کف خود بر کف زد | ||
یک خال سیه بر آن رخان مطرف زد | |||
ابدال ز بیم، چنگ در مصحف زد». | |||
نویسنده، حورا را جماعت حوریان و غیر آنها، نگار را روح انسانیای که محبوب خداوند است، رضوان را عقل، خال را خواری و انکسار یا فقر حقیقی، ابدال را قوای انسانی، مصحف را حقیقت انسانی و چنگ زدن را درآویختن انسان با علو رتبه روح تفسیر کرده است<ref>ر.ک: حاکمی، اسماعیل، ص30</ref>. | نویسنده، حورا را جماعت حوریان و غیر آنها، نگار را روح انسانیای که محبوب خداوند است، رضوان را عقل، خال را خواری و انکسار یا فقر حقیقی، ابدال را قوای انسانی، مصحف را حقیقت انسانی و چنگ زدن را درآویختن انسان با علو رتبه روح تفسیر کرده است<ref>ر.ک: حاکمی، اسماعیل، ص30</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references /> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
خط ۵۶: | خط ۶۳: | ||
# حاکمی، اسماعیل، «سیری در رسالههای حورائیه، شرح یک رباعی از ابوسعید ابوالخیر»، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، سال بیستوششم، پاییز 1367 شماره 1 و 2 و 3 و 4 (پیاپی 105 تا 108)، به آدرس: | # حاکمی، اسماعیل، «سیری در رسالههای حورائیه، شرح یک رباعی از ابوسعید ابوالخیر»، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، سال بیستوششم، پاییز 1367 شماره 1 و 2 و 3 و 4 (پیاپی 105 تا 108)، به آدرس: | ||
http://ensani.ir/fa/article/313725 | http://ensani.ir/fa/article/313725 | ||
نسخهٔ ۱۹ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۱۸
أسرار التوحيد في مقامات الشيخ أبي سعيد | |
---|---|
پدیدآوران | محمد بن منور (نویسنده) احرار، عبیدالله بن محمود (نویسنده) |
عنوانهای دیگر | اسرار التوحید رساله حورائیه |
ناشر | فردین |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1313ش. |
چاپ | چاپ یکم |
موضوع | ابو سعید ابو الخیر، 357 - 440ق.
تصوف نثر فارسی - قرن 6ق. |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /الف2م3 / 278/8 BP |
أسرار التوحيد في مقامات الشيخ أبيسعيد، نوشته محمد بن منور بن ابیسعید بن ابیطاهر بن ابیسعید ابیالخیر، با مقدمه احمد بهمنیار، پیرامون شخصیت و اندیشه ابوسعید و حاوی بسیاری از گفتهها و اشعار اوست.
رساله حورائیه، اثر عبیدالله بن محمود شاشی، معروف به خواجه احرار، نیز ضمیمه آن شده است.
پارهای از ویژگیهای اسرار التوحید: مقدمهاش نثر مصنوع و متنش نثر مُرسَل است؛ بنیاد آن، بر روایات شفاهى یا کتبى رایج در میان اهل خانقاه و ارباب تصوف است؛ یک سند برجسته تاریخ تصوف ایران و منبع درجه یک در باب زندگىنامه و اقوال بسیارى از مشایخ تصوف خراسان است؛ یکی از برجستهترین منابع تاریخ عرفان ایران و یکی از مهمترین اسناد تاریخ اجتماعی این سرزمین، در یکی از مهمترین ادوار تاریخ ایران نیز بشمار میرود[۱]؛ بهلحاظ ارزش هنری و مهارت نویسنده در شیوههای گوناگونِ بیان و شیوه داستانپردازی و انتخاب کلمات، در قلههای میراث ادبی زبان فارسی قرار دارد[۲].
رساله حورائیه
اثر عبیدالله بن محمود شاشی، معروف به خواجه احرار، شرح رباعیه حورائیه ابوسعید است:
«حورا به نظاره نگارم صف زد
رضوان به تعجب کف خود بر کف زد
یک خال سیه بر آن رخان مطرف زد
ابدال ز بیم، چنگ در مصحف زد».
نویسنده، حورا را جماعت حوریان و غیر آنها، نگار را روح انسانیای که محبوب خداوند است، رضوان را عقل، خال را خواری و انکسار یا فقر حقیقی، ابدال را قوای انسانی، مصحف را حقیقت انسانی و چنگ زدن را درآویختن انسان با علو رتبه روح تفسیر کرده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
- اسلامی، هما؛ توکلی کافیآباد، عزیزالله، «نقد صورتگرایانه شگردهای زبانی در اسرار التوحید و تأثیر آن در هنر و تمدن اسلامی قرون پنجم و ششم ایران»، مطالعات هنر اسلامی، زمستان 1400، شماره 43، به آدرس:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1857001
- طاهری، قدرت الله، «بازیهای طنزآمیز زبانی ابوسعید در اسرار التوحید»، نشریه پژوهشهای ادبی: ادبیات و زبانها، زمستان 1382، شماره 2، به آدرس:
https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/250204
- حاکمی، اسماعیل، «سیری در رسالههای حورائیه، شرح یک رباعی از ابوسعید ابوالخیر»، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، سال بیستوششم، پاییز 1367 شماره 1 و 2 و 3 و 4 (پیاپی 105 تا 108)، به آدرس:
http://ensani.ir/fa/article/313725