مصباح الظلام في المستغیثین بخیر الأنام علیهالصلاةوالسلام في الیقظة والمنام: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'زبان =عربي ' به 'زبان =عربی ') |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات تیرماه 01 مکرمی' به 'رده:مقالات تیر 01 مکرمی') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
[[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | [[رده:سرگذشتنامههای فردی]] | ||
[[رده:سیرت نبوی]] | [[رده:سیرت نبوی]] | ||
[[رده:مقالات | [[رده:مقالات تیر 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | ||
نسخهٔ ۱۸ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۳۹
| مصباح الظلام في المستغيثين بخير الأنام عليه الصلاة و السلام في اليقظة و المنام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مزالی، محمد بن موسی (نویسنده) شکری، حسین محمد (اهتمام) |
| ناشر | دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | لبنان - بيروت |
| سال نشر | 2004م. |
| چاپ | چاپ يکم |
| شابک | 2-7451-4385-9 |
| موضوع | محمد (ص)، پيامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - کرامتها داستانهاي مذهبي - متون قديمي تا قرن 14 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2م6 / 22/55 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مصباح الظلام في المستغیثین بخیر الأنام علیهالصلاةوالسلام في الیقظة والمنام اثر ابوعبدالله محمد بن موسی بن نعمال مزالی مراکشی (متوفی 683ق) کتابی است پیرامون توسل به پیامبر(ص) که به کوشش حسین محمد علی شکری به چاپ رسیده است.
نبی مکرم اسلام(ص) به عنوان محبوبترین خلق نزد خداوند است و مسلمانان نیز همواره شوق و محبت خودشان را به هر نحوی به ایشان بیان و با این محبت به ذات حق تعالی تقرب میجویند. نویسنده این کتاب درصدد آن است تا با بیان دهها نمونه از معجزات و رحمتهای نبوی(ص) به امت، ضمن بررسی و اشاره به فلسفه برخی از اعتقادات همچون توسل به آن شخصیت، گوشههایی از ابراز محبت و توسل را بیان نماید[۱].
در این کتاب با اتفاقاتی آشنا میشویم که در طول تاریخ صورت گرفته و توسط اسناد معتبر به دست ما رسیده است و حاکی از ممدوح بودن توسل به پیامبر اکرم(ص) در زمان حیات و بعد از ممات ایشان میباشد[۲].
به دلیل اهمیت کتاب و ارزشمندی مطالب ارائه شده در آن، بسیاری از بزرگان در آثار خویش از این اثر، نقل کردهاند که از جمله آنها عبارتند از: محمد بن عبدالرحمن سخاوی در «القول البدیع»، احمد بن محمد قسطلانی در «المواهب اللدنیة» و «مسالک الحنفا» و جلالالدین سیوطی در «تنویر الحلک» و «الأرج بالفرج»[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.