أحسن التراتیب فی نظم درر المكاتیب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
[[کاشانی، حبیب‌الله بن علی‌مدد|ملا حبیب]] در این اثر مکاتیب قطب محیى از عارفان قرن دهم هجرى را تهذیب و به‌صورت موضوعى در بیست‌وچهار باب تنظیم نموده است<ref>ر.ک: مقدمه تصحیح، ص11</ref>. | [[کاشانی، حبیب‌الله بن علی‌مدد|ملا حبیب]] در این اثر مکاتیب قطب محیى از عارفان قرن دهم هجرى را تهذیب و به‌صورت موضوعى در بیست‌وچهار باب تنظیم نموده است<ref>ر.ک: مقدمه تصحیح، ص11</ref>. | ||
در این | در این اثر، آیات و احادیث و عبارت‌هاى عربى و لغات دشوار به فارسى ترجمه گردیده تا براى عموم مردم خصوصاً نسل جوان طالبِ معنویت و اخلاق، استفاده از آن سهل و آسان گردد<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>. | ||
==روش مؤلف در تنظیم کتاب== | ==روش مؤلف در تنظیم کتاب== | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
[[رده:مقالات تیرماه 01 یقموری]] | [[رده:مقالات تیرماه 01 یقموری]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده مرداد 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1401]] | ||
نسخهٔ ۱۶ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۴۷
| أحسن التراتیب فی نظم درر المکاتیب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کاشانی، حبیب‌الله بن علی‌مدد (نویسنده)
صدرایی خویی، علی (محقق و مصحح) نصرتی، شعبان (محقق و مصحح) |
| ناشر | انتشارات خویی |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1390ش. |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 986-600-91815-2-0 |
| موضوع | عرفان - نامه‌ها عرفان - عرفان شیعی |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ک2الف5 / 285/2 BP |
أحسن التراتيب في نظم درر المكاتيب، اثر اخلاقى مولى حبیب‌الله کاشانى است به زبان فارسی در یک جلد که به تحقیق علی صدرایی خویی و شعبان نصرتی رسیده است.
ملا حبیب در این اثر مکاتیب قطب محیى از عارفان قرن دهم هجرى را تهذیب و به‌صورت موضوعى در بیست‌وچهار باب تنظیم نموده است[۱].
در این اثر، آیات و احادیث و عبارت‌هاى عربى و لغات دشوار به فارسى ترجمه گردیده تا براى عموم مردم خصوصاً نسل جوان طالبِ معنویت و اخلاق، استفاده از آن سهل و آسان گردد[۲].
روش مؤلف در تنظیم کتاب
مؤلف در مقدمه نوشته است: این حقیر ضعیف، دو مجلّد از این مکاتیب به دست آوردم و چون نظم و ترتیبى در آنها نیافتم، بلکه چون عِقدى بود منفصم که لئالى آن منتثر گشته باشد، عزم خود را مصمّم کردم بر نظم و ترتیب آن بر ابوابى چند، تا هر مطلبى در باب خود خوانده شود.
پس مرتّب گردانیدم این مُؤَلَّف را بر بیست‌وچهار باب و براى اختصار، اقتصار نمودم بر اصل مکتوب در فصلى و اسقاط کردم عنوان آن را؛ چه، دانستن آن کس که این مکتوب به او نوشته شده، امرى مهمّ نیست و از این جهت بوده که جمله‌اى از مکاتیب را اسقاط نمودم؛ چه، مدخلیّتى به مقصود نداشته و بسا شده که مکتوبى را مجزّى (جزءجزء) نمودم و هر جزیى را در بابى مناسب، ذکر کرده‌ام و بسا شده که براى مناسبتى، در عبارتى از آن تغییرى داده‌ام[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه تصحیح و مقدمه نویسنده.