۱٬۴۸۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
'''حسن دل'''، اثر عارف نامی [[بیدآبادی، محمد بن محمدرفیع|آقا محمد بیدآبادی - قدسسره - ]] در سیر و سلوک الی الله است که با تحقیق و تصحیح علی صدرایی خویی چاپ شده است. | '''حسن دل'''، اثر عارف نامی [[بیدآبادی، محمد بن محمدرفیع|آقا محمد بیدآبادی - قدسسره - ]] در سیر و سلوک الی الله است که با تحقیق و تصحیح علی صدرایی خویی چاپ شده است. | ||
این مکتوب ظاهرا به یکی از رهروان معرفت نگاشته شده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص24</ref>. در این مکتوب که طولانیترین نامههای آن بزرگ | این مکتوب ظاهرا به یکی از رهروان معرفت نگاشته شده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص24</ref>. در این مکتوب که طولانیترین نامههای آن بزرگ است، او روان آدمی را مخاطب ساخته و با هشدار وعده و وعیدهای الهی، سعی میکند پرده غفلت را از جانها کنار زند و آنها را با مقصد اصلی که در پیش رو دارند، آشنا سازد<ref>ر.ک: همان، ص14</ref>. | ||
نثر رساله روان و شیواست و مؤلف با خطابهای «ای عزیز - ای عزیز» سعی دارد، انسانهای غفلتزده را متنبه نموده و از عالم طبیعت به حظیره قدس و ملکوت سیر دهد. | نثر رساله روان و شیواست و مؤلف با خطابهای «ای عزیز - ای عزیز» سعی دارد، انسانهای غفلتزده را متنبه نموده و از عالم طبیعت به حظیره قدس و ملکوت سیر دهد. | ||