المحب المحبوب، أو، شرح تائية الحراق و إبن الفارض في الحب الإلهي: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
}} | }} | ||
'''المحب المحبوب أو شرح تائیة الحراق وابن الفارض فی الحب الإلهی''' اثر عبدالحق | '''المحب المحبوب أو شرح تائیة الحراق وابن الفارض فی الحب الإلهی''' اثر [[کتانی، عبدالحق|عبدالحق الکتانی]]، شرحی است بر قصیده تائیه ابن فارِض، معروف به نظمالسلوک یا نظمالدُرّ که قصیدهای است عرفانی در احوال و مراتب سلوک. | ||
در مقدمهای که شارح به ابتدای کتاب افزوده، به این نکته اشاره نموده است که در این کتاب، ادعای شرح کامل قصیده تائیه را ندارد، زیرا معانی آن، واضح و روشن بوده و وی فقط به دنبال قرائت مرحله به مرحله آن، به منظور فهم بیشتر و بهتر این قصیده ارزشمند میباشد<ref>مقدمه، ص5</ref>. | در مقدمهای که شارح به ابتدای کتاب افزوده، به این نکته اشاره نموده است که در این کتاب، ادعای شرح کامل قصیده تائیه را ندارد، زیرا معانی آن، واضح و روشن بوده و وی فقط به دنبال قرائت مرحله به مرحله آن، به منظور فهم بیشتر و بهتر این قصیده ارزشمند میباشد<ref>مقدمه، ص5</ref>. | ||
این قصیده به «تائیة الکبری» نیز شهرت دارد تا از دیگر قصیده تائیه ابن فارض، موسوم به «تائیة الصغری» ممتاز شود. گفتهاند که ابن فارض این قصیده را بر اثر جذبههایی که گاه گاه به او دست میداد، سرود و قصد داشت نام آن را «لوایح الجنان و روایح الجنان» بگذارد، اما پیامبر اکرم(ص) را در خواب دید و به اشاره آن حضرت، قصیده را «نظم السلوک» نامید. در واقع میتوان گفت قصیده تائیه در حقیقت معراجنامه یا شرح احوال شاعر است و نمونهای از احوال مشترک سالکان را در مراحل سلوک نشان میدهد. ابن فارض در این قصیده مراتب عشق و احوال خود را با یکی از مریدان حقیقی یا خیالی خود در میان میگذارد<ref>همان</ref>. | این قصیده به «تائیة الکبری» نیز شهرت دارد تا از دیگر قصیده تائیه ابن فارض، موسوم به «تائیة الصغری» ممتاز شود. گفتهاند که [[ابن فارض، عمر بن علی|ابن فارض]] این قصیده را بر اثر جذبههایی که گاه گاه به او دست میداد، سرود و قصد داشت نام آن را «لوایح الجنان و روایح الجنان» بگذارد، اما پیامبر اکرم(ص) را در خواب دید و به اشاره آن حضرت، قصیده را «نظم السلوک» نامید. در واقع میتوان گفت قصیده تائیه در حقیقت معراجنامه یا شرح احوال شاعر است و نمونهای از احوال مشترک سالکان را در مراحل سلوک نشان میدهد. ابن فارض در این قصیده مراتب عشق و احوال خود را با یکی از مریدان حقیقی یا خیالی خود در میان میگذارد<ref>همان</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۱۱ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۱۱
| المحب المحبوب، أو، شرح تائیة الحراق و إبن الفارض فی الحب الإلهی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | کتانی، عبدالحق (نویسنده)
ابن فارض، عمر بن علی (نویسنده) حراق، محمد بن محمد (نویسنده) |
| عنوانهای دیگر | تائیة. شرح |
| ناشر | دار الکتب العلمیة |
| مکان نشر | لبنان - بیروت |
| سال نشر | 1427ق. = 2007م. |
| چاپ | چاپ یکم |
| موضوع | حراق، محمد بن محمد، - 1261ق. تاییه - نقد و تفسیر
شعر عربی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد شعر عرفانی عربی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد شعر عرفانی عربی - قرن 13ق. - تاریخ و نقد ابن فارض، عمر بن علی، 576 - 632ق. تائیه - نقد و تفسیر |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ت2028 / 4244 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المحب المحبوب أو شرح تائیة الحراق وابن الفارض فی الحب الإلهی اثر عبدالحق الکتانی، شرحی است بر قصیده تائیه ابن فارِض، معروف به نظمالسلوک یا نظمالدُرّ که قصیدهای است عرفانی در احوال و مراتب سلوک.
در مقدمهای که شارح به ابتدای کتاب افزوده، به این نکته اشاره نموده است که در این کتاب، ادعای شرح کامل قصیده تائیه را ندارد، زیرا معانی آن، واضح و روشن بوده و وی فقط به دنبال قرائت مرحله به مرحله آن، به منظور فهم بیشتر و بهتر این قصیده ارزشمند میباشد[۱].
این قصیده به «تائیة الکبری» نیز شهرت دارد تا از دیگر قصیده تائیه ابن فارض، موسوم به «تائیة الصغری» ممتاز شود. گفتهاند که ابن فارض این قصیده را بر اثر جذبههایی که گاه گاه به او دست میداد، سرود و قصد داشت نام آن را «لوایح الجنان و روایح الجنان» بگذارد، اما پیامبر اکرم(ص) را در خواب دید و به اشاره آن حضرت، قصیده را «نظم السلوک» نامید. در واقع میتوان گفت قصیده تائیه در حقیقت معراجنامه یا شرح احوال شاعر است و نمونهای از احوال مشترک سالکان را در مراحل سلوک نشان میدهد. ابن فارض در این قصیده مراتب عشق و احوال خود را با یکی از مریدان حقیقی یا خیالی خود در میان میگذارد[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.