جواهر الاسرار و زواهر الانوار: شرح مثنوی مولوی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
}} | }} | ||
'''جواهر | '''جواهر الأسرار و زواهر الأنوار،''' اثر [[کمال خوارزمی، حسین بن حسن|کمالالدین حسین بن حسن خوارزمی]]، شرحی است فارسی بر مثنوی معنوی مولوی که با مقدمه، تصحیح و تحشیه [[شریعت، محمدجواد|محمدجواد شریعت]] به چاپ رسیده است. | ||
کتاب حاضر، اولین شرح [[مثنوی معنوی|مثنوی مولوی]] است که تقریبا یک قرن پس از تدوین | کتاب حاضر، اولین شرح [[مثنوی معنوی|مثنوی مولوی]] است که تقریبا یک قرن پس از تدوین مثنوی، نوشته شده است و به شرح سه دفتر از دفترهای ششگانه [[مثنوی معنوی|مثنوی مولوی]] اختصاص دارد و مؤلف توفیق شرح سه دفتر دیگر را نیافته است. وی مقدمهای مفصل، بر این شرح نگاشته و در آن، اصول عرفان اسلامی را بیان کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، صفحه نه</ref>. | ||
اساس نوشتههای خوارزمی، بر سجع و ترصیح و تجنیس و این قبیل صنایع بدیعی است و بنابراین میتوان آن را نثری مصنوع دانست. نثر کتاب، مرصع و مسجع و بسیار زیبا و دلانگیز است و گاهی انسان احساس نمیکند که این کلمات با دقت انتخاب شده است و این موضوع | اساس نوشتههای خوارزمی، بر سجع و ترصیح و تجنیس و این قبیل صنایع بدیعی است و بنابراین میتوان آن را نثری مصنوع دانست. نثر کتاب، مرصع و مسجع و بسیار زیبا و دلانگیز است و گاهی انسان احساس نمیکند که این کلمات با دقت انتخاب شده است و این موضوع نهتنها در مقدمه، بلکه در سراسر کتاب، حاکم است<ref>ر.ک: همان، صفحه چهارده</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه | مقدمه کتاب. | ||
نسخهٔ ۱۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۷
جواهر الاسرار و زواهر الانوار: شرح مثنوی مولوی | |
---|---|
پدیدآوران | کمال خوارزمی، حسین بن حسن (نویسنده)
مولوی، جلالالدین محمد (نویسنده) شریعت، محمدجواد (مصحح) |
عنوانهای دیگر | مثنوی. شرح |
ناشر | اساطیر |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1384ش. |
چاپ | چاپ یکم |
موضوع | مولوی، جلال الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - نقد و تفسیر
شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد تصوف - مقالهها و خطابهها |
زبان | فارسی - عربی |
تعداد جلد | 4 |
کد کنگره | 1384 / 5301 PIR |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
جواهر الأسرار و زواهر الأنوار، اثر کمالالدین حسین بن حسن خوارزمی، شرحی است فارسی بر مثنوی معنوی مولوی که با مقدمه، تصحیح و تحشیه محمدجواد شریعت به چاپ رسیده است.
کتاب حاضر، اولین شرح مثنوی مولوی است که تقریبا یک قرن پس از تدوین مثنوی، نوشته شده است و به شرح سه دفتر از دفترهای ششگانه مثنوی مولوی اختصاص دارد و مؤلف توفیق شرح سه دفتر دیگر را نیافته است. وی مقدمهای مفصل، بر این شرح نگاشته و در آن، اصول عرفان اسلامی را بیان کرده است[۱].
اساس نوشتههای خوارزمی، بر سجع و ترصیح و تجنیس و این قبیل صنایع بدیعی است و بنابراین میتوان آن را نثری مصنوع دانست. نثر کتاب، مرصع و مسجع و بسیار زیبا و دلانگیز است و گاهی انسان احساس نمیکند که این کلمات با دقت انتخاب شده است و این موضوع نهتنها در مقدمه، بلکه در سراسر کتاب، حاکم است[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.