مصباح الظلام في المستغیثین بخیر الأنام علیهالصلاةوالسلام في الیقظة والمنام: تفاوت میان نسخهها
جز (Yaalatif صفحهٔ مصباح الظلام في المستغيثين بخير الأنام عليه الصلاة و السلام في اليقظة و المنام را به [[مصباح الظلام في المستغیثین بخیر الأنام...) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
}} | }} | ||
'''مصباح الظلام في المستغیثین بخیر الأنام علیهالصلاةوالسلام في الیقظة والمنام''' اثر ابوعبدالله محمد بن موسی بن نعمال مزالی مراکشی (متوفی 683ق) کتابی است پیرامون توسل به پیامبر(ص) که به کوشش حسین محمد علی شکری به چاپ رسیده است. | '''مصباح الظلام في المستغیثین بخیر الأنام علیهالصلاةوالسلام في الیقظة والمنام''' اثر [[مزالی، محمد بن موسی|ابوعبدالله محمد بن موسی بن نعمال مزالی مراکشی]] (متوفی 683ق) کتابی است پیرامون توسل به پیامبر(ص) که به کوشش [[شکری، حسین محمد|حسین محمد علی شکری]] به چاپ رسیده است. | ||
نبی مکرم اسلام(ص) به عنوان محبوبترین خلق نزد خداوند است و مسلمانان نیز همواره شوق و محبت خودشان را به هر نحوی به ایشان بیان و با این محبت به ذات حق تعالی تقرب میجویند. نویسنده این کتاب درصدد آن است تا با بیان دهها نمونه از معجزات و رحمتهای نبوی(ص) به امت، ضمن بررسی و اشاره به فلسفه برخی از اعتقادات همچون توسل به آن شخصیت، گوشههایی از ابراز محبت و توسل را بیان نماید<ref>بینام</ref>. | نبی مکرم اسلام(ص) به عنوان محبوبترین خلق نزد خداوند است و مسلمانان نیز همواره شوق و محبت خودشان را به هر نحوی به ایشان بیان و با این محبت به ذات حق تعالی تقرب میجویند. نویسنده این کتاب درصدد آن است تا با بیان دهها نمونه از معجزات و رحمتهای نبوی(ص) به امت، ضمن بررسی و اشاره به فلسفه برخی از اعتقادات همچون توسل به آن شخصیت، گوشههایی از ابراز محبت و توسل را بیان نماید<ref>بینام</ref>. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
در این کتاب با اتفاقاتی آشنا میشویم که در طول تاریخ صورت گرفته و توسط اسناد معتبر به دست ما رسیده است و حاکی از ممدوح بودن توسل به پیامبر اکرم(ص) در زمان حیات و بعد از ممات ایشان میباشد<ref>همان</ref>. | در این کتاب با اتفاقاتی آشنا میشویم که در طول تاریخ صورت گرفته و توسط اسناد معتبر به دست ما رسیده است و حاکی از ممدوح بودن توسل به پیامبر اکرم(ص) در زمان حیات و بعد از ممات ایشان میباشد<ref>همان</ref>. | ||
به دلیل اهمیت کتاب و ارزشمندی مطالب ارائه شده در آن، بسیاری از بزرگان در آثار خویش از این اثر، نقل کردهاند که از جمله آنها عبارتند از: محمد بن عبدالرحمن سخاوی در | به دلیل اهمیت کتاب و ارزشمندی مطالب ارائه شده در آن، بسیاری از بزرگان در آثار خویش از این اثر، نقل کردهاند که از جمله آنها عبارتند از: [[سخاوی، محمد بن عبدالرحمن|محمد بن عبدالرحمن سخاوی]] در «[[القول البدیع]]»، [[قسطلانی، احمد بن محمد|احمد بن محمد قسطلانی]] در «[[المواهب اللدنية بالمنح المحمدية|المواهب اللدنیة]]» و «مسالک الحنفا» و [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|جلالالدین سیوطی]] در «تنویر الحلک» و «الأرج بالفرج»<ref>مقدمه، ص6- 7</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
نسخهٔ ۲ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۱۶
| مصباح الظلام في المستغيثين بخير الأنام عليه الصلاة و السلام في اليقظة و المنام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مزالی، محمد بن موسی (نویسنده) شکری، حسین محمد (اهتمام) |
| ناشر | دار الکتب العلمية |
| مکان نشر | لبنان - بيروت |
| سال نشر | 2004م. |
| چاپ | چاپ يکم |
| شابک | 2-7451-4385-9 |
| موضوع | محمد (ص)، پيامبر اسلام، 53 قبل از هجرت - 11ق. - کرامتها داستانهاي مذهبي - متون قديمي تا قرن 14 |
| زبان | عربي |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /الف2م6 / 22/55 BP |
مصباح الظلام في المستغیثین بخیر الأنام علیهالصلاةوالسلام في الیقظة والمنام اثر ابوعبدالله محمد بن موسی بن نعمال مزالی مراکشی (متوفی 683ق) کتابی است پیرامون توسل به پیامبر(ص) که به کوشش حسین محمد علی شکری به چاپ رسیده است.
نبی مکرم اسلام(ص) به عنوان محبوبترین خلق نزد خداوند است و مسلمانان نیز همواره شوق و محبت خودشان را به هر نحوی به ایشان بیان و با این محبت به ذات حق تعالی تقرب میجویند. نویسنده این کتاب درصدد آن است تا با بیان دهها نمونه از معجزات و رحمتهای نبوی(ص) به امت، ضمن بررسی و اشاره به فلسفه برخی از اعتقادات همچون توسل به آن شخصیت، گوشههایی از ابراز محبت و توسل را بیان نماید[۱].
در این کتاب با اتفاقاتی آشنا میشویم که در طول تاریخ صورت گرفته و توسط اسناد معتبر به دست ما رسیده است و حاکی از ممدوح بودن توسل به پیامبر اکرم(ص) در زمان حیات و بعد از ممات ایشان میباشد[۲].
به دلیل اهمیت کتاب و ارزشمندی مطالب ارائه شده در آن، بسیاری از بزرگان در آثار خویش از این اثر، نقل کردهاند که از جمله آنها عبارتند از: محمد بن عبدالرحمن سخاوی در «القول البدیع»، احمد بن محمد قسطلانی در «المواهب اللدنیة» و «مسالک الحنفا» و جلالالدین سیوطی در «تنویر الحلک» و «الأرج بالفرج»[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.