اسرار الغیوب: شرح مثنوی معنوی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی' به 'رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
}} | }} | ||
'''اسرار الغیوب: شرح مثنوی معنوی،''' عنوان اثری است 2 جلدی به زبان فارسی از خواجه ایوب. | '''اسرار الغیوب: شرح مثنوی معنوی،''' عنوان اثری است 2 جلدی به زبان فارسی از [[خواجه ایوب]]. | ||
شرح مثنوی «اسرار الغیوب» تألیف خواجه ایوب از شروح معروف مثنوی مولانا جلال‌الدین محمد مولوی بلخی رومی است. شادروان بدیع‌الزمان فروزانفر در کتاب «شرح مثنوی شریف» درباره این کتاب می‌نویسد: اسرار الغیوب، تألیف خواجه ایوب از صوفیان هوشمند و نکته‌دان قرن دوازدهم هجری که در سال 1120ق، تألیف شده و مشتمل است بر شرح مشکلات تمام مثنوی؛ بدین‌گونه که مؤلف در ابتدا لغات دشوار را تفسیر کرده و پس از آن به شرح ابیات پرداخته و نیز اقوال و توجیهات شارحان دیگر را نقد و جرح و تعدیل نموده و جای‌به‌جای از کلمات و حالات و خوارق عادات مولانا نمونه‌ای آورده است تا معنی بیت را واضح‌تر و روشن‌تر سازد.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص7</ref> شیوه خواجه ایوب در بیان معنی لغات مشکل هر بیت یا مصراع به دو صورت است: یکی آنکه فقط معنی آن لغت را در آن بیت یا مصراع تذکر می‌دهد و دیگر آنکه همه معانی آن لغت را بیان می‌کند و غلبه با این نوع اخیر است. در پایان کتاب، فهرستی از لغات شرح‌داده‌شده در کتاب به‌ترتیب حروف الفبا ارائه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> | شرح مثنوی «اسرار الغیوب» تألیف خواجه ایوب از شروح معروف [[مثنوی معنوی|مثنوی]] [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا جلال‌الدین محمد مولوی بلخی رومی]] است. شادروان [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بدیع‌الزمان فروزانفر]] در کتاب «شرح مثنوی شریف» درباره این کتاب می‌نویسد: اسرار الغیوب، تألیف [[خواجه ایوب]] از صوفیان هوشمند و نکته‌دان قرن دوازدهم هجری که در سال 1120ق، تألیف شده و مشتمل است بر شرح مشکلات تمام مثنوی؛ بدین‌گونه که مؤلف در ابتدا لغات دشوار را تفسیر کرده و پس از آن به شرح ابیات پرداخته و نیز اقوال و توجیهات شارحان دیگر را نقد و جرح و تعدیل نموده و جای‌به‌جای از کلمات و حالات و خوارق عادات [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]] نمونه‌ای آورده است تا معنی بیت را واضح‌تر و روشن‌تر سازد.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص7</ref> شیوه خواجه ایوب در بیان معنی لغات مشکل هر بیت یا مصراع به دو صورت است: یکی آنکه فقط معنی آن لغت را در آن بیت یا مصراع تذکر می‌دهد و دیگر آنکه همه معانی آن لغت را بیان می‌کند و غلبه با این نوع اخیر است. در پایان کتاب، فهرستی از لغات شرح‌داده‌شده در کتاب به‌ترتیب حروف الفبا ارائه شده است.<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> | ||
نویسنده از صوفیان است و درباره مذهب وی، باید گفت سنی شافعی است، اما تمایل او به تشیع نیز گاه‌گاهی از مطاوی کتاب، پیداست.<ref>ر.ک: همان، ص7-8</ref> | نویسنده از صوفیان است و درباره مذهب وی، باید گفت سنی شافعی است، اما تمایل او به تشیع نیز گاه‌گاهی از مطاوی کتاب، پیداست.<ref>ر.ک: همان، ص7-8</ref> | ||
نسخهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۳۴
| اسرار الغیوب: شرح مثنوی معنوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خواجه ایوب (نویسنده)
مولوی، جلال‌الدین محمد (نویسنده) شریعت، محمدجواد (مصحح) |
| عنوان‌های دیگر | مثنوی. شرح |
| ناشر | اساطیر |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1377ش. |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 964-5960-99-1 |
| موضوع | مولوی، جلال الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - نقد و تفسیر شعر فارسی - قرن 7ق. |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 2 |
| کد کنگره | /خ9الف5 / 5301 PIR |
اسرار الغیوب: شرح مثنوی معنوی، عنوان اثری است 2 جلدی به زبان فارسی از خواجه ایوب.
شرح مثنوی «اسرار الغیوب» تألیف خواجه ایوب از شروح معروف مثنوی مولانا جلال‌الدین محمد مولوی بلخی رومی است. شادروان بدیع‌الزمان فروزانفر در کتاب «شرح مثنوی شریف» درباره این کتاب می‌نویسد: اسرار الغیوب، تألیف خواجه ایوب از صوفیان هوشمند و نکته‌دان قرن دوازدهم هجری که در سال 1120ق، تألیف شده و مشتمل است بر شرح مشکلات تمام مثنوی؛ بدین‌گونه که مؤلف در ابتدا لغات دشوار را تفسیر کرده و پس از آن به شرح ابیات پرداخته و نیز اقوال و توجیهات شارحان دیگر را نقد و جرح و تعدیل نموده و جای‌به‌جای از کلمات و حالات و خوارق عادات مولانا نمونه‌ای آورده است تا معنی بیت را واضح‌تر و روشن‌تر سازد.[۱] شیوه خواجه ایوب در بیان معنی لغات مشکل هر بیت یا مصراع به دو صورت است: یکی آنکه فقط معنی آن لغت را در آن بیت یا مصراع تذکر می‌دهد و دیگر آنکه همه معانی آن لغت را بیان می‌کند و غلبه با این نوع اخیر است. در پایان کتاب، فهرستی از لغات شرح‌داده‌شده در کتاب به‌ترتیب حروف الفبا ارائه شده است.[۲]
نویسنده از صوفیان است و درباره مذهب وی، باید گفت سنی شافعی است، اما تمایل او به تشیع نیز گاه‌گاهی از مطاوی کتاب، پیداست.[۳]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.