فتح الرحمن فی تفسیر القرآن (مقدسی حنبلی): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR21835J1.jpg | عنوان =فتح الرحمن فی تفسیر القرآن | عنوان...» ایجاد کرد)
     
    خط ۶۷: خط ۶۷:
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]

    نسخهٔ ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۱۱

    فتح الرحمن فی تفسیر القرآن
    فتح الرحمن فی تفسیر القرآن (مقدسی حنبلی)
    پدیدآورانابوالیمن علیمی، عبدالرحمن بن محمد (نویسنده) طالب، نورالدین (محقق)
    ناشردمشق : دار النوادر

    بيروت : دار النوادر

    دار النوادر
    مکان نشرسوريه - دمشق

    لبنان - بيروت

    کويت
    سال نشر1432ق. = 2011م.
    چاپچاپ دوم چاپ اول اين کتاب در سال 1430ق توسط وزاره الاوقاف و الشوون الاسلاميه قطر منتشر گرديده
    شابک978-9933-418-16-8
    زبانعربي
    تعداد جلد7
    کد کنگره
    ‏/الف2ف2 / 96/5 BP

    فتح الرحمن فی تفسیر القرآن اثر قاضی مجیرالدین بن محمد علیمی مقدسی حنبلی (860- 927ق)، تفسیر قرآن کریم است که با تحقیق نورالدین طالب، به چاپ رسیده است.

    از جمله اموری که باعث اهمیت کتاب شده، آن است که نویسنده در آن، با دقت به ذکر عقاید اهل سنت و جماعت، به صورت مختصر و مفید پرداخته و فقه ائمه چهارگانه اهل سنت را به دور از هرگونه تعصب و تقلید، روایت نموده و در موارد اختلافی، بر اقوال صحیح و راجح مفسرین، اعتماد کرده است[۱].

    برخی از بزرگان همچون غزی، این تفسیر را مانند تفسیر قاضی بیضاوی دانسته و علامه ابن بدران حنبلی، آن را چنین توصیف نموده است: «تفسیری متوسط که در آن به ذکر قرائات پرداخته شده و در مورد مسائل فرعی، اقوال ائمه اربعه، در آن ذکر گردیده و فواید لطفی در آن موجود است»[۲].

    برخی از مهمترین ویژگی‌های کتاب، عبارتند از:

    1. التزام به ذکر مکی یا مدنی بودن سوره‌ها و اشاره به عدد آیات، کلمات و حروف هر سوره، در ابتدای آن؛
    2. ذکر اسباب نزول آیات؛
    3. روایت قصص انبیات و اخبار امم سابق؛
    4. تفسیر مفدرات از جهت وضع لغوی و شرعی؛
    5. اشاره به امثله معروف میان مردم که موافق با معنی آیات تفسیر شده می‌باشد؛
    6. تعریف و شرح حال اعلام مذکور در قرآن؛
    7. تلخیص آیات پس از تفسیر آنها[۳].

    پانویس

    1. مقدمه محقق، ص7
    2. همان، ص8
    3. بی‌نام، ص49

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. بی‌نام، «أنباء الکتب؛ فتح الرحمن فی تفسیر القرآن»، پایگاه مجلات تخصصی نور، مجله الوعی الاسلامی، السنة السادس و الأربعون، ذوالقعدة 1430- العدد 531، به آدرس:

    https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1374796/

    وابسته‌ها