فضايح الصوفية؛ بضميمه تنبيه الغافلين و ايقاظ الراقدين: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'فارسي' به 'فارسی') |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی' به 'رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی') |
||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:مقالات تیر 01 یقموری]] | [[رده:مقالات تیر 01 یقموری]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده تیرماه 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده1]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] |
نسخهٔ ۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۸
فضایح الصوفیه | |
---|---|
پدیدآوران | بهبهانی، محمدجعفر بن محمدعلی (نویسنده)
بهبهانی، محمود بن محمدعلی (نویسنده) مؤسسه علامه مجدد وحید بهبهانی (محقق) |
عنوانهای دیگر | تنبيه الغافلين و ايقاظ الراقدين |
ناشر | انصاريان |
مکان نشر | ايران - قم |
سال نشر | 1413ق. |
چاپ | چاپ يکم |
موضوع | تصوف - دفاعيهها و رديهها |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 6ف9ب / 295/2 BP |
فضایح الصوفیة عنوان اثری است یک جلدی به زبان فارسی از محمدجعفر بن محمدعلی(آل آقا) بهبهانی با موضوع عرفان و تصوف. نویسنده این اثر را در رد افکار صوفیان نوشته است. انتشارات انصاریان قم، این اثر را به ضمیمه کتاب تنبيه الغافلين و ايقاظ الراقدين از محمود بن آقا محمدعلي چاپ کرده است؛ در واقع این اثر، حاوی 2 کتاب از 2 نویسنده با موضوع واحد است که در یک جا چاپ شده.
نویسندگان این 2 اثر 2 برادر هستند؛ از فرزندان آقا محمدعلی بهبهانی. در «مجمع الفصحا» و «طرائق» آقا محمود بن محمدعلی را بر خلاف مسلک پدرش و از متمایلان به تصوف شمردهاند، اما محتوای تنبیه الغافلین و ایقاظ الراقدین وی خلاف این نکته را ثابت میکند.[۱] توجیه این انتساب را در صفحه 23 مقدمه کتاب بخوانید.
نویسنده در مقدمه فضایح الصوفیه، در توضیح درباره کتاب مینویسد: اما بعد: این چند کلمه در بیان احوال خسران مآل طوایف صوفیه و عقاید فاسده ایشان قلمی میگردد تا برادران دینی از آن منتفع گردند.[۲]
در مقدمه تنبیه الغافلین نیز آقا محمود در توضیح کتاب مینویسد: اگرچه فساد طریقه اهل عناد اعنی طائفه ضاله مضله متصوفه اوضح و اظهر از آن است که محتاج به بیان و اعلان باشد... لکن چون اندکی در افهام صحیفه و عقول ضعیفه حسن آن جلوهگر گشته و جملهای از آن عقاید باطله در قلوب جمعی از متشیعه راسخ شده است، نظر به قلت اطلاع از طریقه ائمه و سادات خود که مأمور به اطاعت و متابعت ایشان میباشند، بلکه بعضی را اعتقاد چناست که این مقوله مزخرفات مأخوذ از آن سادات است بر خود لازم دید که به اشارات و تنبیهاتی چند خار این شبهات را از مزرع صدور بینور ایشان کنده شاید مستبصر شوند... .[۳]
پانویس
منبع مقاله
مقدمه و متن کتاب.