الوجوه و النظائر في القرآن العظيم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    }}
    }}
       
       
    '''الوجوه و النظائر فی القرآن العظیم''' اثر [[مقاتل بن سلیمان|مقاتل بن سلیمان بلخی]] (متوفی 150 ه.ق) از کهن‌ترین تفاسیر ادبی در واژه شناسی قرآن که با تحقیق [[ضامن، حاتم صالح|حاتم صالح ضامن]] ارائه شده است.
    '''الوجوه و النظائر في القرآن العظيم،''' اثر [[مقاتل بن سلیمان|مقاتل بن سلیمان بلخی]] (متوفی 150ق) از کهن‌ترین تفاسیر ادبی در واژه‌شناسی قرآن است که با تحقیق [[ضامن، حاتم صالح|حاتم صالح ضامن]] ارائه شده است.


    ==انگیزه تألیف==
    ==انگیزه تألیف==


    از بررسی کتاب مذکور مطلبی که دلالت بر انگیزه مولف بنماید یافت نشد. شاید هدف ایشان از نگارش این اثر را بتوان از حدیثی از پیامبر ص بدست آورد. پیامبر ص فرمود: کسی به بلندترین مرتبه فهم قرآن نمی‌رسد مگر اینکه برای واژگان قرآن وجوه و معانی بسیاری بداند.<ref>مقاتل بن سلیمان، ص19</ref> می‌توان از نقل این حدیث در آغاز اثر دو نکته برداشت کرد. یکی اهمیت دانش وجوه و نظائر و دیگری انگیزه تالیف مفسر.
    از بررسی کتاب مذکور، مطلبی که دلالت بر انگیزه مؤلف بنماید یافت نشد. شاید هدف ایشان از نگارش این اثر را بتوان از حدیثی از پیامبر(ص)  به دست آورد. پیامبر(ص) فرمود: «کسی به بلندترین مرتبه فهم قرآن نمی‌رسد، مگر اینکه برای واژگان قرآن وجوه و معانی بسیاری بداند».<ref>ر.ک: متن کتاب، ص19</ref> می‌توان از نقل این حدیث در آغاز اثر دو نکته برداشت کرد: یکی اهمیت دانش وجوه و نظائر و دیگری انگیزه تألیف مفسر.


    بنظر محقق؛ اثر حاضر از نخستین تفاسیر ادبی قرآن در این موضوع بشمار می‌آید. زیرا پیش از مقاتل هیچ مفسری به صورت مستقل به این دانش نپرداخته است.<ref>ضامن، حاتم صالح، ص7</ref> البته این سخن پایدار نیست زیرا بیان معانی الفاظ القرآن اثر علی بن عبدالله بن عباس (متوفی 118ق) که بتازگی یافت شده کهن‌ترین اثر در این رشته بشمار می‌آید.<ref>نجارزادگان، فتح‌الله، پائیز 1385، کاوشی در شناخت کهن‌ترین اثر در فن وجوه و نظائر قرآن، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، 3، صص143-156 </ref>  
    به نظر محقق، اثر حاضر از نخستین تفاسیر ادبی قرآن در این موضوع بشمار می‌آید؛ زیرا پیش از مقاتل هیچ مفسری به‌صورت مستقل به این دانش نپرداخته است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص7</ref> البته این سخن پایدار نیست؛ زیرا «بیان معانی الفاظ القرآن» اثر علی بن عبدالله بن عباس (متوفی 118ق) که به‌تازگی  یافت شده کهن‌ترین اثر در این رشته بشمار می‌آید.<ref>ر.ک: نجارزادگان، فتح‌الله، ص143-156 </ref>  


    روش وی در این کتاب اینگونه است که نخست لفظی را ذکر می‌کند و سپس به بیان وجوه و نظائر مختلف آن در قرآن کریم می¬پردازد.
    روش وی در این کتاب این‌گونه است که نخست لفظی را ذکر می‌کند و سپس به بیان وجوه و نظائر مختلف آن در قرآن کریم می‌پردازد.


    وی در این کتاب صدوهفتادوشش واژه را مورد بررسی قرار داده است. ذکر آنها به ترتیب الفبایی نیست. با واژه "الهدی" آغاز و با کلمه "فوق" انجام یافته است.  
    وی در این کتاب صدوهفتادوشش واژه را مورد بررسی قرار داده است. ذکر آنها به‌ترتیب الفبایی نیست. با واژه «الهدی» آغاز و با کلمه «فوق» انجام یافته است.  
     
    ==ویژگی‌ها==
    [[شحاته، عبدالله محمود|عبدالله شحاته]] محقق مصری این کتاب را با عنوان الاشباه و النظائر مقاتل چاپ کرده که به طور حتم غلط است. زیرا از مقایسه الوجوه با الاشباه تفاوت بسیار زیاد آن‌دو دیده می‌شود. نتیجه گرفته می‌شود که الاشباه و النظائر به اشتباهی به مقاتل نسبت داده شده است بلکه باید از آن هارون بن موسی (متوفی 170 ه.ق) باشد که متأخر از مقاتل است.<ref>ضامن، حاتم صالح ص7-10</ref>
    #اولین کتاب در دانش واژه‌شناسی قرآن.  
     
    #تدوین فن وجوه و نظائر در زمان شکل‌گیری فکر و اندیشه اسلامی در قرن دوم هجری.  
    ==ویژگی‌ها==  
     
    برای اثر حاضر چند ویژگی می‌توان برشمرد:
     
    #اولین کتاب در دانش واژه شناسی قرآن.  
    #تدوین فن وجوه و نظائر در زمان شکل¬گیری فکر و اندیشه اسلامی در قرن دوم هجری.  
    #دسترسی به آرای تفسیری مفسر.  
    #دسترسی به آرای تفسیری مفسر.  
    #امکان دستیابی به اندیشه‌های قرآنی مقاتل پیرامون واژگان قرآن.  
    #امکان دستیابی به اندیشه‌های قرآنی مقاتل پیرامون واژگان قرآن.  
    #بررسی تحلیلی دیدگاه نحویان معروف توسط مؤلف و تقویت قواعد نحوی و پایه-ریزی تفسیر تحلیلی ادبی قرآن.<ref>ایروانی، مرتضی، مهر 1371، الوجوه و النظائر فی القرآن الکریم و کتاب مقاتل بن سلیمان، رسالة القرآن، ش10، صص 35-52</ref>.
    #بررسی تحلیلی دیدگاه نحویان معروف توسط مؤلف و تقویت قواعد نحوی و پایه‌ریزی تفسیر تحلیلی ادبی قرآن.<ref>ر.ک: ایروانی، مرتضی، ص35-52</ref>  


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    خط ۵۵: خط ۴۹:


    ==منابع مقاله==  
    ==منابع مقاله==  
    #مقدمه محقق ضامن، حاتم صالح بر اثر مذکور.  
    #مقدمه و متن کتاب.  
    # ایروانی، مرتضی، مهر 1371، الوجوه و النظائر فی القرآن الکریم و کتاب مقاتل بن سلیمان، رسالة القرآن، ش10، صص 35-52.
    # ایروانی، مرتضی، مهر 1371، «الوجوه و النظائر في القرآن الكريم و کتاب مقاتل بن سلیمان»، رسالة القرآن، ش10، ص35-52.
    # نجارزادگان، فتح‌الله، پائیز 1385، کاوشی در شناخت کهن‌ترین اثر در فن وجوه و نظائر قرآن، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، 3، صص143-156.
    # نجارزادگان، فتح‌الله، پاییز 1385، کاوشی در شناخت کهن‌ترین اثر در فن وجوه و نظائر قرآن، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، 3، ص143-156.


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}



    نسخهٔ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۳

    الوجوه و النظائر في القرآن العظيم
    الوجوه و النظائر في القرآن العظيم
    پدیدآورانمقاتل بن سلیمان (نویسنده) ضامن، حاتم صالح (محقق)
    ناشرمرکز جمعة الماجد للثقافة و التراث
    مکان نشرامارات - دبي
    سال نشر1427ق. = 2006م.
    چاپچاپ يکم
    زبانعربي
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏م7و3 / 82/6 BP

    الوجوه و النظائر في القرآن العظيم، اثر مقاتل بن سلیمان بلخی (متوفی 150ق) از کهن‌ترین تفاسیر ادبی در واژه‌شناسی قرآن است که با تحقیق حاتم صالح ضامن ارائه شده است.

    انگیزه تألیف

    از بررسی کتاب مذکور، مطلبی که دلالت بر انگیزه مؤلف بنماید یافت نشد. شاید هدف ایشان از نگارش این اثر را بتوان از حدیثی از پیامبر(ص) به دست آورد. پیامبر(ص) فرمود: «کسی به بلندترین مرتبه فهم قرآن نمی‌رسد، مگر اینکه برای واژگان قرآن وجوه و معانی بسیاری بداند».[۱] می‌توان از نقل این حدیث در آغاز اثر دو نکته برداشت کرد: یکی اهمیت دانش وجوه و نظائر و دیگری انگیزه تألیف مفسر.

    به نظر محقق، اثر حاضر از نخستین تفاسیر ادبی قرآن در این موضوع بشمار می‌آید؛ زیرا پیش از مقاتل هیچ مفسری به‌صورت مستقل به این دانش نپرداخته است.[۲] البته این سخن پایدار نیست؛ زیرا «بیان معانی الفاظ القرآن» اثر علی بن عبدالله بن عباس (متوفی 118ق) که به‌تازگی یافت شده کهن‌ترین اثر در این رشته بشمار می‌آید.[۳]

    روش وی در این کتاب این‌گونه است که نخست لفظی را ذکر می‌کند و سپس به بیان وجوه و نظائر مختلف آن در قرآن کریم می‌پردازد.

    وی در این کتاب صدوهفتادوشش واژه را مورد بررسی قرار داده است. ذکر آنها به‌ترتیب الفبایی نیست. با واژه «الهدی» آغاز و با کلمه «فوق» انجام یافته است.

    ویژگی‌ها

    1. اولین کتاب در دانش واژه‌شناسی قرآن.
    2. تدوین فن وجوه و نظائر در زمان شکل‌گیری فکر و اندیشه اسلامی در قرن دوم هجری.
    3. دسترسی به آرای تفسیری مفسر.
    4. امکان دستیابی به اندیشه‌های قرآنی مقاتل پیرامون واژگان قرآن.
    5. بررسی تحلیلی دیدگاه نحویان معروف توسط مؤلف و تقویت قواعد نحوی و پایه‌ریزی تفسیر تحلیلی ادبی قرآن.[۴]

    پانویس

    1. ر.ک: متن کتاب، ص19
    2. ر.ک: مقدمه محقق، ص7
    3. ر.ک: نجارزادگان، فتح‌الله، ص143-156
    4. ر.ک: ایروانی، مرتضی، ص35-52

    منابع مقاله

    1. مقدمه و متن کتاب.
    2. ایروانی، مرتضی، مهر 1371، «الوجوه و النظائر في القرآن الكريم و کتاب مقاتل بن سلیمان»، رسالة القرآن، ش10، ص35-52.
    3. نجارزادگان، فتح‌الله، پاییز 1385، کاوشی در شناخت کهن‌ترین اثر در فن وجوه و نظائر قرآن، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، 3، ص143-156.

    وابسته‌‌ها