العروة الوثقي في تفسير سورة الحمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۲: خط ۴۲:
    }}
    }}
       
       
    '''العروة الوثقی في تفسير سورة الحمد،''' تألیف [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|محمد بن حسین حارثی عاملی]] معروف به [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایی]] (953-1030ق)، با استفاده از آیات و روایات و دیگر تفاسیر، بسیار موجز به رشته تحریر درآمده است. کتاب همچنین مشتمل بر رساله «الرحلة» نوشته [[عاملی، حسین بن عبدالصمد|والد شیخ بهایی]] است.  
    '''العروة الوثقی في تفسير سورة الحمد،''' تألیف [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|محمد بن حسین حارثی عاملی،]] معروف به [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایی]] (953-1030ق)، با استفاده از آیات و روایات و دیگر تفاسیر، بسیار موجز به رشته تحریر درآمده است. کتاب همچنین مشتمل بر رساله «الرحلة» نوشته [[عاملی، حسین بن عبدالصمد|والد شیخ بهایی]] است.  


    در این اثر خلاصه‌ای از روایات نبی(ص) و اهل بیتش(ع) و نیز عبارات مفسرین متقدم و متأخر با تحقیقات منظم و تدقیقات ظریف ارائه شده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص30</ref>‏   
    در این اثر خلاصه‌ای از روایات نبی(ص) و اهل‌بیت(ع) و نیز عبارات مفسرین متقدم و متأخر با تحقیقات منظم و تدقیقات ظریف ارائه شده است.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص30</ref>‏   


    نویسنده در این کتاب تنها به تفسیر سوره حمد بسنده نکرده، بلکه اولین آیه از سوره بقره را نیز تفسیر کرده است؛ البته ممکن تفسیر این سوره را نیز تمام کرده باشد، اما به‌دست ما نرسیده باشد. او در مقدمه از تفسیر صغیر با نام «عین الحیاة» سخن گفته است، در حالیکه «العروة الوثقی» را کبیر نامیده و حجم کتابی که در دست ما بیش از عین الحیاة نیست.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص32-31</ref>‏   
    نویسنده در این کتاب تنها به تفسیر سوره حمد بسنده نکرده، بلکه اولین آیه از سوره بقره را نیز تفسیر کرده است؛ البته ممکن است تفسیر این سوره را نیز تمام کرده باشد، اما به‌ دست ما نرسیده باشد. او در یکی از اجازه‌های خویش این تفسیر را کبیر نامیده و این اشعار به آن دارد که وی می‌خواسته تمام آیات را تفسیر نماید.<ref>ر.ک: همان، ص32-31</ref>‏   


    رساله ارزشمند دیگری با نام «الرحلة» که به قلم [[عاملی، حسین بن عبدالصمد|والد شیخ بهایی]] است به این کتاب ملحق شده است. وی این رساله را به دستور استادش [[شهید ثانی، زین‌الدین بن علی|شهید ثانی]] به هنگام مسافرت به ایران در سال 960ق نوشته است.<ref>ر.ک: تصدیر، ص6</ref>‏     
    رساله ارزشمند دیگری با نام «الرحلة» که به قلم [[عاملی، حسین بن عبدالصمد|والد شیخ بهایی]] است به این کتاب ملحق شده است. وی این رساله را به دستور استادش [[شهید ثانی، زین‌الدین بن علی|شهید ثانی]] به هنگام مسافرت به ایران در سال 960ق نوشته است.<ref>ر.ک: تصدیر، ص6</ref>‏     
    خط ۵۴: خط ۵۴:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    مقدمه و متن کتاب.  
    مقدمه محقق و تصدیر.  
       
       



    نسخهٔ ‏۲۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۹

    العروة الوثقي في تفسير سورة الحمد
    العروة الوثقي في تفسير سورة الحمد
    پدیدآورانشیخ بهایی، محمد بن حسین (نویسنده)

    عاملی، حسین بن عبدالصمد (نویسنده)

    مرکز احیای آثار اسلامی (تهيه کننده)

    نعمتي، محمدرضا (محقق)

    طيب، اسعد (محقق)
    عنوان‌های دیگرالعروه الوثقي الرحلة
    ناشربوستان کتاب قم (انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)
    مکان نشرايران - قم
    سال نشر1430ق. = 1387ش.
    چاپچاپ سوم
    شابک978-964-09-0120-5
    موضوعتفاسير (سوره فاتحه)

    اصفهان (استان) - سير و سياحت

    عراق - سير و سياحت

    عاملي، حسين بن عبد الصمد، 918 - 984ق. - سفر نامه‏ها
    زبانعربي
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏‎‏/‎‏ش‎‏9‎‏ع‎‏4 / 102/12 BP

    العروة الوثقی في تفسير سورة الحمد، تألیف محمد بن حسین حارثی عاملی، معروف به شیخ بهایی (953-1030ق)، با استفاده از آیات و روایات و دیگر تفاسیر، بسیار موجز به رشته تحریر درآمده است. کتاب همچنین مشتمل بر رساله «الرحلة» نوشته والد شیخ بهایی است.

    در این اثر خلاصه‌ای از روایات نبی(ص) و اهل‌بیت(ع) و نیز عبارات مفسرین متقدم و متأخر با تحقیقات منظم و تدقیقات ظریف ارائه شده است.[۱]

    نویسنده در این کتاب تنها به تفسیر سوره حمد بسنده نکرده، بلکه اولین آیه از سوره بقره را نیز تفسیر کرده است؛ البته ممکن است تفسیر این سوره را نیز تمام کرده باشد، اما به‌ دست ما نرسیده باشد. او در یکی از اجازه‌های خویش این تفسیر را کبیر نامیده و این اشعار به آن دارد که وی می‌خواسته تمام آیات را تفسیر نماید.[۲]

    رساله ارزشمند دیگری با نام «الرحلة» که به قلم والد شیخ بهایی است به این کتاب ملحق شده است. وی این رساله را به دستور استادش شهید ثانی به هنگام مسافرت به ایران در سال 960ق نوشته است.[۳]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه محقق، ص30
    2. ر.ک: همان، ص32-31
    3. ر.ک: تصدیر، ص6

    منابع مقاله

    مقدمه محقق و تصدیر.


    وابسته‌ها