مجموعة الفوائد البهية على منظومة القواعد الفقهية: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
}} | }} | ||
'''مجموعة الفوائد البهية علی منظومة القواعد الفقهية'''، اثر صالح بن محمد بن حسن | '''مجموعة الفوائد البهية علی منظومة القواعد الفقهية'''، اثر [[اسمري، صالح بن محمد|صالح بن محمد بن حسن اسمری]]، شرحی است مختصر، لطیف و کوتاه، بر «[[منظومة القواعد الفقهية]]» اثر شیخ ابوعبدالله عبدالرحمن بن ناصر بن عبدالله بن ناصر احمد آل سعدی (1307-1376ق) که توسط [[جعيد، متعب بن مسعود|متعب بن مسعود جعید]] تحقیق شده و به چاپ رسیده است. | ||
در این منظومه، که مجموعا دربردارنده چهل‌وهفت بیت می‌باشد، مهم‌ترین قواعد فقهی، به نظم درآمده است. به گفته خود ناظم، این منظومه، گرچه مختصر و قلیل الالفاظ می‌باشد، اما کثیر المعنی و پرفایده بوده و نگارش آن، در ذی‌القعده 1331ق، به اتمام رسیده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص27</ref>. | در این منظومه، که مجموعا دربردارنده چهل‌وهفت بیت می‌باشد، مهم‌ترین قواعد فقهی، به نظم درآمده است. به گفته خود ناظم، این منظومه، گرچه مختصر و قلیل الالفاظ می‌باشد، اما کثیر المعنی و پرفایده بوده و نگارش آن، در ذی‌القعده 1331ق، به اتمام رسیده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص27</ref>. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن کتاب. | مقدمه و متن کتاب. | ||
نسخهٔ ۲۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۳
| مجموعة الفوائد البهية على منظومة القواعد الفقهية | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | اسمري، صالح بن محمد (نویسنده) جعيد، متعب بن مسعود (مصحح) |
| ناشر | دار الصميعي |
| مکان نشر | عربستان - رياض |
| سال نشر | 1420ق. = 2000م. |
| چاپ | چاپ يکم |
| زبان | عربي |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | س7م 8022 / 169/5 BP |
مجموعة الفوائد البهية علی منظومة القواعد الفقهية، اثر صالح بن محمد بن حسن اسمری، شرحی است مختصر، لطیف و کوتاه، بر «منظومة القواعد الفقهية» اثر شیخ ابوعبدالله عبدالرحمن بن ناصر بن عبدالله بن ناصر احمد آل سعدی (1307-1376ق) که توسط متعب بن مسعود جعید تحقیق شده و به چاپ رسیده است.
در این منظومه، که مجموعا دربردارنده چهل‌وهفت بیت می‌باشد، مهم‌ترین قواعد فقهی، به نظم درآمده است. به گفته خود ناظم، این منظومه، گرچه مختصر و قلیل الالفاظ می‌باشد، اما کثیر المعنی و پرفایده بوده و نگارش آن، در ذی‌القعده 1331ق، به اتمام رسیده است[۱].
روش شرح، به‌صورت «قوله إلخ» می‌باشد؛ بدین صورت که ابتدا ابیاتی از منظومه، ذکر شده و در ادامه، با گزینش واژگان و عباراتی که نیاز به شرح و توضیح دارد، با عبارت «قوله»، به تبیین، شرح و توضیح آن قسمت، پرداخته شده است.
در ابتدای کتاب، مقدمه‌ای از محقق آمده که در آن، به اهمیت علم قواعد فقهی، اشاره شده است[۲].
وضعیت کتاب
فهرست مطالب در انتهای کتاب آمده و در پاورقی‌ها که توسط محقق نوشته شده، به توضیح کلمات و واژگان دیریاب متن، پرداخته شده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.