مولانا، علی بن مؤمن: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۲۲: خط ۲۲:
    |-
    |-
    |اساتید
    |اساتید
    | data-type="authorTeachers" |
    | data-type="authorTeachers" |[[عبدالعلی کاشانی]]
    |-
    |-
    |برخی آثار
    |برخی آثار
    | data-type="authorWritings" |[[دیوان اشعار ملا علی آقا مولانا]]
    | data-type="authorWritings" |[[دیوان اشعار ملا علی‌آقا مولانا]]
    |- class="articleCode"
    |- class="articleCode"
    |کد مؤلف
    |کد مؤلف
    خط ۳۲: خط ۳۲:
    </div>
    </div>


    '''علی بن مؤمن''' (متوفای 1344ق)، ملقب به مولانا فقیه، صوفی، شاعر، از آثار ایشان [[دیوان اشعار ملا علی آقا مولانا]] است.  
    '''علی بن مؤمن''' (متوفای 1344ق)، ملقب به مولانا، فقیه، صوفی، شاعر، از آثار ایشان [[دیوان اشعار ملا علی‌آقا مولانا]] است.  


    == ولادت ==
    == ولادت ==
    آخوند ملا على آقا مولانا فرزند آخوند ملا مؤمن دیزانى طالقانى در خانواده‌اى روحانی در قریه دیزان طالقان متولد شد.<ref>ر.ک: مقدمه، ص8</ref> 
    آخوند ملا على‌آقا مولانا فرزند آخوند ملا مؤمن دیزانى طالقانى در خانواده‌اى روحانی در قریه دیزان طالقان متولد شد.<ref>ر.ک: مولانا مرتضی، ص8</ref>


    تاریخ تولد وى به‌طور دقیق معلوم نیست.  
    تاریخ تولد وى به‌طور دقیق معلوم نیست.  


    == تحصیلات ==
    == تحصیلات ==
    تا سنین بیست و پنج الى سى سالگى در حوزه‌هاى علمى قزوین و رشت و تهران و سپس نجف به‌تحصیل اشتغال داشته و بعد به‌موطن خود مراجعت کرد.
    تا سنین بیست‌وپنج الى سى سالگى در حوزه‌هاى علمى قزوین و رشت و تهران و سپس نجف به‌ تحصیل اشتغال داشته و بعد به‌ موطن خود مراجعت کرد.


    وی پس از مراجعت به طالقان ازدواج می‌کند و براى گذران معیشت در زادگاه خود قریه دیزان به کشاورزى مى‌پردازد.<ref>ر.ک: همان</ref>
    وی پس از مراجعت به طالقان ازدواج می‌کند و براى گذران معیشت در زادگاه خود قریه دیزان به کشاورزى مى‌پردازد.<ref>ر.ک: همان</ref>
    خط ۴۹: خط ۴۹:


    === ارادت و سلوک او در طریقت ===
    === ارادت و سلوک او در طریقت ===
    گرچه در پایان بعضی از غزلیات ابتدایی این‌دوره خود، نامی از رحمت‌علی شاه شیرازی برده است، ولی با توجه به صراحتی که در سروده سلسله انساب صوفیه نسبت به شیخ عبدالعلی کاشانی دارد، مسلم است که اولین پیر وی همین شخص بوده است ه حلفه ذکر ریاضت را از جانب او پذیرفته است.<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>
    گرچه در پایان بعضی از غزلیات ابتدایی این‌ دوره خود، نامی از رحمت‌علی‌شاه شیرازی برده‌ است، ولی با توجه به صراحتی که در سروده سلسله انساب صوفیه نسبت به شیخ [[عبدالعلی کاشانی]] دارد، مسلم است که اولین پیر وی همین شخص بوده است که حلقه ذکر ریاضت را از جانب او پذیرفته است.<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>


    بعد از فوت رحمتعلی شاه و شیخ عبدالعلی کاشانی به پسر رحمتعلی شاه سر می‌سپرد.
    بعد از فوت رحمت‌علی‌شاه و شیخ عبدالعلی کاشانی به پسر رحمت‌علی‌شاه سر می‌سپرد.


    == وفات ==
    == وفات ==
    با توجه به قرائنى چند بیش از هشتاد سال زیسته و در چهارم شوال سال 1344ق بسراى باقى شتافته است.<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>
    با توجه به قرائنى چند بیش از هشتاد سال زیسته و در چهارم شوال سال 1344ق به‌ سراى باقى شتافته است.<ref>ر.ک: همان، ص5</ref> مدفنش در ایوان مقبره سید کیا ابوالحسن در بلوک لنگا تنکابن واقع است.<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>
     
    مدفنش در ایوان مقبره سید کیا ابوالحسن در بلوک لنگا تنکابن واقع است.<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>


    == آثار ==
    == آثار ==
    آنچه از وی باقی است، قسمتی متفرق است که هنوز تدوین نشده و قسمتی مدون بوده و مشتمل است بر:
    آنچه از وی باقی است، قسمتی متفرق است که هنوز تدوین نشده و قسمتی مدون بوده و مشتمل است بر:


    # تألیفی در معانی و بیان و صنایع شهری
    # تألیفی در معانی و بیان و صنایع شعری؛
    # تألیفی در فقه و حدیث
    # تألیفی در فقه و حدیث؛
    # تصنیف جامعی در عرفان و حکمت الهی
    # تصنیف جامعی در عرفان و حکمت الهی؛
    # تألیف و تصنیف توأمان در علم اعداد و جفر  
    # تألیف و تصنیف توأمان در علم اعداد و جفر.


    یکی از تصنیفات وی کتابی به‌نام ذخیرةالسالکین و عقیدةالعارفین در هفت جزء است، که دیوان بعنوان فصل اول از جزء اول این کتاب به‌نظم آورده است.<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>
    یکی از تصنیفات وی کتابی به‌ نام ذخیرة السالکین و عقیدة العارفین در هفت جزء است، که دیوان خود را به‌عنوان فصل اول از جزء اول این کتاب به‌ نظم آورده است.<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>


    ==پانویس ==
    ==پانویس ==
    خط ۷۳: خط ۷۱:
    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==


    مقدمه کتاب
    مولانا مرتضی، مقدمه «دیوان اشعار ملا علی‌آقا مولانا مسمی به ذخیرة السالکین» با مقدمه و تصحیح مرتضی مولانا، تهران، پایا، 1382.


    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}


    [[دیوان اشعار ملا علی آقا مولانا]]
    [[دیوان اشعار ملا علی‌آقا مولانا]]


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
    [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]]
    [[رده:مقالات کامل تیرماه باقی زاده]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۴۹

    NUR18416.jpg
    نام
    نام‎های دیگر
    نام پدر ملا مؤمن دیزانى طالقانى
    متولد
    محل تولد روستای دیزان طالقان
    رحلت 4 شوال سال 1344ق
    اساتید عبدالعلی کاشانی
    برخی آثار دیوان اشعار ملا علی‌آقا مولانا
    کد مؤلف AUTHORCODE18416AUTHORCODE

    علی بن مؤمن (متوفای 1344ق)، ملقب به مولانا، فقیه، صوفی، شاعر، از آثار ایشان دیوان اشعار ملا علی‌آقا مولانا است.

    ولادت

    آخوند ملا على‌آقا مولانا فرزند آخوند ملا مؤمن دیزانى طالقانى در خانواده‌اى روحانی در قریه دیزان طالقان متولد شد.[۱]

    تاریخ تولد وى به‌طور دقیق معلوم نیست.

    تحصیلات

    تا سنین بیست‌وپنج الى سى سالگى در حوزه‌هاى علمى قزوین و رشت و تهران و سپس نجف به‌ تحصیل اشتغال داشته و بعد به‌ موطن خود مراجعت کرد.

    وی پس از مراجعت به طالقان ازدواج می‌کند و براى گذران معیشت در زادگاه خود قریه دیزان به کشاورزى مى‌پردازد.[۲]

    معاش وی از طریق کشت گندم و جو و بقولات در قریه دیزان و برنج و پرورش کرم ابریشم در قریه پلنگ‌کلا تأمین می‌شده است و چون مرجعیت شرعی و فقاهت مسلم داشت، طبق معمول علاوه بر رسیدگی به مراجعات مردم، در ماه مبارک رمضان، سال‌هایی که در قشلاق می‌زیسته، در مسجد خرم‌آباد تنکابن موعظه هم می‌کرده است.

    در ابتدای مراجعت از حوزه‌های علمیه، فقیهی است که مسائل را منحصرا از جهت فقاهت بررسی می‌نماید و مراتب علمی و زاهد و تقوای وی زبانزد خاص و عام است، ولی به‌فاصله کوتاهی به صوفیه متمایل می‌گردد.

    ارادت و سلوک او در طریقت

    گرچه در پایان بعضی از غزلیات ابتدایی این‌ دوره خود، نامی از رحمت‌علی‌شاه شیرازی برده‌ است، ولی با توجه به صراحتی که در سروده سلسله انساب صوفیه نسبت به شیخ عبدالعلی کاشانی دارد، مسلم است که اولین پیر وی همین شخص بوده است که حلقه ذکر ریاضت را از جانب او پذیرفته است.[۳]

    بعد از فوت رحمت‌علی‌شاه و شیخ عبدالعلی کاشانی به پسر رحمت‌علی‌شاه سر می‌سپرد.

    وفات

    با توجه به قرائنى چند بیش از هشتاد سال زیسته و در چهارم شوال سال 1344ق به‌ سراى باقى شتافته است.[۴] مدفنش در ایوان مقبره سید کیا ابوالحسن در بلوک لنگا تنکابن واقع است.[۵]

    آثار

    آنچه از وی باقی است، قسمتی متفرق است که هنوز تدوین نشده و قسمتی مدون بوده و مشتمل است بر:

    1. تألیفی در معانی و بیان و صنایع شعری؛
    2. تألیفی در فقه و حدیث؛
    3. تصنیف جامعی در عرفان و حکمت الهی؛
    4. تألیف و تصنیف توأمان در علم اعداد و جفر.

    یکی از تصنیفات وی کتابی به‌ نام ذخیرة السالکین و عقیدة العارفین در هفت جزء است، که دیوان خود را به‌عنوان فصل اول از جزء اول این کتاب به‌ نظم آورده است.[۶]

    پانویس

    1. ر.ک: مولانا مرتضی، ص8
    2. ر.ک: همان
    3. ر.ک: همان، ص10
    4. ر.ک: همان، ص5
    5. ر.ک: همان، ص7
    6. ر.ک: همان، ص20

    منابع مقاله

    مولانا مرتضی، مقدمه «دیوان اشعار ملا علی‌آقا مولانا مسمی به ذخیرة السالکین» با مقدمه و تصحیح مرتضی مولانا، تهران، پایا، 1382.

    وابسته‌ها