أسماء خيل العرب و فرسانها: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ': ==' به '==') |
جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
'''اسماء خيل العرب و فرسانها''' تاليف ابى عبدالله [[محمد بن زياد اعرابى]] نويسنده مشهور عرب، در موضوع اسامى اسب‌هاى عرب در هر قبيله و طايفه مى‌باشد. اين | '''اسماء خيل العرب و فرسانها''' تاليف ابى عبدالله [[محمد بن زياد اعرابى]] نويسنده مشهور عرب، در موضوع اسامى اسب‌هاى عرب در هر قبيله و طايفه مى‌باشد. اين کتاب يكى از منابع دست اول در اين موضوع خاص مى‌باشد. | ||
==ساختار:== | ==ساختار:== | ||
کتاب داراى يك مقدمه و بيست و هفت عنوان در نامگذارى اسب‌هاى عرب است. از آنجايى كه مولف کتاب از شعرا و ادباى عرب است، کتاب در واقع يك متن ادبى محسوب مى‌شود. در بين مطالب کتاب مى‌توان به اطلاعات ديگرى نيز از جمله نام اشخاص معروف عرب در هر طايفه نيز پى برد. | |||
==گزارش محتوا:== | ==گزارش محتوا:== | ||
نويسنده در مقدمه | نويسنده در مقدمه کتاب، اسب‌هاى عرب را از نسل اسب حضرت سليمان(ع) مى‌داند. بخش اول کتاب در نام اسبان بنى هاشم است. پيامبر(ص) داراى پنج اسب به نامهاى: الظرب، اللزاز، السكب، المرتجز و اللحيف بوده است. | ||
بخش دوم | بخش دوم کتاب مربوط به اسبان قريش است. در اين قسمت به اينكه مقداد اولين كسى در اسلام بود كه اسب خود را در راه خدا داد و اسم اسب زبير بن عوام يعسوب بوده و... مطالبى بيان شده است. | ||
بخش بعدى اشاره به نام اسبان انصار مى‌باشد كه از آن جمله اسب سعد بن زيد با نام لاحق بوده است. | بخش بعدى اشاره به نام اسبان انصار مى‌باشد كه از آن جمله اسب سعد بن زيد با نام لاحق بوده است. | ||
مولف در بخشهاى بعدى | مولف در بخشهاى بعدى کتاب به نام اسبان بنى اسد، بنى سع بن زيد مناه بن تميم، عمرو بن تميم، بنى حنظله، باهله، غنى بن اعصر، غطفان بن سعد، بنى سليم، هوازن، ربيعة بن نزار، بنو ضبيعة بن نزار، عنزة بن اسد، عبدالقيس بن افصى، نمر بن قاسط، بنى وائل، بنى شيبان،... و در آخر يمن و همدان اشاره كرده است. | ||
مولف در ذكر نام هر طايفه به اشعار شاعران عرب در مورد ايشان نيز اشاره كرده است؛ مثلاً نام اسب حارث بن عباد «نعامه»، در ضمن يك بيت شعر ذكر شده است. | مولف در ذكر نام هر طايفه به اشعار شاعران عرب در مورد ايشان نيز اشاره كرده است؛ مثلاً نام اسب حارث بن عباد «نعامه»، در ضمن يك بيت شعر ذكر شده است. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
مولف هنگام بيان نام اسب‌هاى عرب از هر طايفه شخصيت‌هاى معروف و بزرگ آن طايفه و يا آنها كه در حوادث تاريخى نقش‌آفرين بوده‌اند را آورده است. | مولف هنگام بيان نام اسب‌هاى عرب از هر طايفه شخصيت‌هاى معروف و بزرگ آن طايفه و يا آنها كه در حوادث تاريخى نقش‌آفرين بوده‌اند را آورده است. | ||
==وضعيت | ==وضعيت کتاب== | ||
کتاب فاقد پاورقى است و در انتهاى اثر تنها فهرست مطالب آمده است. | |||
==منابع مقاله:== | ==منابع مقاله:== | ||
مقدمه و متن | مقدمه و متن کتاب | ||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۰۴:۲۲
| نام کتاب | أسماء خيل العرب و فرسانها |
|---|---|
| نام های دیگر کتاب | |
| پدیدآورندگان | اعرابی، محمد بن زیاد (نويسنده) |
| زبان | عربی |
| کد کنگره | |
| موضوع | اسبهای عربی - نامها |
| ناشر | شرکة نوابغ الفکر |
| مکان نشر | قاهره - مصر |
| سال نشر | 1429 هـ.ق یا 2008 م |
| کد اتوماسیون | AUTOMATIONCODE11821AUTOMATIONCODE |
معرفى اجمالى:
اسماء خيل العرب و فرسانها تاليف ابى عبدالله محمد بن زياد اعرابى نويسنده مشهور عرب، در موضوع اسامى اسب‌هاى عرب در هر قبيله و طايفه مى‌باشد. اين کتاب يكى از منابع دست اول در اين موضوع خاص مى‌باشد.
ساختار:
کتاب داراى يك مقدمه و بيست و هفت عنوان در نامگذارى اسب‌هاى عرب است. از آنجايى كه مولف کتاب از شعرا و ادباى عرب است، کتاب در واقع يك متن ادبى محسوب مى‌شود. در بين مطالب کتاب مى‌توان به اطلاعات ديگرى نيز از جمله نام اشخاص معروف عرب در هر طايفه نيز پى برد.
گزارش محتوا:
نويسنده در مقدمه کتاب، اسب‌هاى عرب را از نسل اسب حضرت سليمان(ع) مى‌داند. بخش اول کتاب در نام اسبان بنى هاشم است. پيامبر(ص) داراى پنج اسب به نامهاى: الظرب، اللزاز، السكب، المرتجز و اللحيف بوده است.
بخش دوم کتاب مربوط به اسبان قريش است. در اين قسمت به اينكه مقداد اولين كسى در اسلام بود كه اسب خود را در راه خدا داد و اسم اسب زبير بن عوام يعسوب بوده و... مطالبى بيان شده است.
بخش بعدى اشاره به نام اسبان انصار مى‌باشد كه از آن جمله اسب سعد بن زيد با نام لاحق بوده است.
مولف در بخشهاى بعدى کتاب به نام اسبان بنى اسد، بنى سع بن زيد مناه بن تميم، عمرو بن تميم، بنى حنظله، باهله، غنى بن اعصر، غطفان بن سعد، بنى سليم، هوازن، ربيعة بن نزار، بنو ضبيعة بن نزار، عنزة بن اسد، عبدالقيس بن افصى، نمر بن قاسط، بنى وائل، بنى شيبان،... و در آخر يمن و همدان اشاره كرده است.
مولف در ذكر نام هر طايفه به اشعار شاعران عرب در مورد ايشان نيز اشاره كرده است؛ مثلاً نام اسب حارث بن عباد «نعامه»، در ضمن يك بيت شعر ذكر شده است.
مولف هنگام بيان نام اسب‌هاى عرب از هر طايفه شخصيت‌هاى معروف و بزرگ آن طايفه و يا آنها كه در حوادث تاريخى نقش‌آفرين بوده‌اند را آورده است.
وضعيت کتاب
کتاب فاقد پاورقى است و در انتهاى اثر تنها فهرست مطالب آمده است.
منابع مقاله:
مقدمه و متن کتاب
پیوندها
مطالعه کتاب أسماء خيل العرب و فرسانها در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور