بهبهانی، محمدجعفر بن محمدعلی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «<div class="wikiInfo"> بهبهانی، محمدجعفر بن محمدعلی| {| class="wikitable aboutAuthor...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |محمدعلی | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| data-type="authorbirthDate" | | | data-type="authorbirthDate" |1178ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
| data-type="authorBirthPlace" | | | data-type="authorBirthPlace" |کربلا | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
| data-type="authorDeathDate" | | | data-type="authorDeathDate" |1259ق در کرمانشاه | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم جابلاقی]] | ||
[[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید علی طباطبایی]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۶: | ||
</div> | </div> | ||
'''محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی''' ( | '''محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی''' (1178 – 1259ق) از عالمان فقه و اصول شیعه و از مخالفان صوفیه و صاحب کتاب فضایح الصوفیة. | ||
==خانواده، تولد و وفات== | ==خانواده، تولد و وفات== | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۲: | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
با پدرش به ایران رفت و مدتی در قم در خدمت میرزا ابوالقاسم جابلاقی معروف به میرزای قمی و صاحب کتاب قوانین | با پدرش به ایران رفت و مدتی در قم در خدمت [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم جابلاقی]] معروف به میرزای قمی و صاحب کتاب [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین الاصول]]، شاگردی کرد. | ||
پس از میرزا مدتی را نزد پدرش زانوی تلمذ بر زمین زد. | پس از میرزا مدتی را نزد پدرش زانوی تلمذ بر زمین زد. | ||
مدتی هم از درس میر سید علی طباطبایی بهره برد<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> | |||
مدتی هم از درس میر [[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سید علی طباطبایی]] بهره برد<ref>ر.ک: همان، ص8</ref> | |||
==روحیات== | ==روحیات== | ||
برادرش احمد کرمانشاهی(آل آقا) صاحب کتاب مرآة الاحوال درباره وی مینویسد: | برادرش احمد کرمانشاهی(آل آقا) صاحب کتاب مرآة الاحوال درباره وی مینویسد: | ||
امامت جمعه و جماعت و اجرای حدود و امورات شرعیه به خدمتش مرجوع و به آئین شایسته به انجام میرسانند، و بسیار گوشهگیر و عزلت طلبند، و در مجلس تا به حد ضرورت نرسد لب به سخن نمیگشایند، ادنی تلمیذش اگر با او دعوی همسری بلکه برتری کند اصلا ملول و رنجور نمیشوند، و بسیار است که در عالی مجلسش شاگردان لب به افاده گشودهاند و آن بزرگوار از جمله مستمعان است، غضب را گاهی در مزاجش راهی نیست، هرکه با او بدی کند به جز احسان چیزی نمییابد. | امامت جمعه و جماعت و اجرای حدود و امورات شرعیه به خدمتش مرجوع و به آئین شایسته به انجام میرسانند، و بسیار گوشهگیر و عزلت طلبند، و در مجلس تا به حد ضرورت نرسد لب به سخن نمیگشایند، ادنی تلمیذش اگر با او دعوی همسری بلکه برتری کند اصلا ملول و رنجور نمیشوند، و بسیار است که در عالی مجلسش شاگردان لب به افاده گشودهاند و آن بزرگوار از جمله مستمعان است، غضب را گاهی در مزاجش راهی نیست، هرکه با او بدی کند به جز احسان چیزی نمییابد. | ||
بعد از والد بزرگوار هرکه اندک سواد عربی داشت، علم علم را برافروخت و کوس لمن الملک را نواخت، به جز آن یگانه آفاق، با آنکه مجتهد علی الاطلاق بود با احدی _به طوری که شیوه علمای دنیادار است_ سوء رفتار ننمود، بلکه میدیدم که در دل بسیار خوش بود که شاید این حرکات معین انزوا و گوشهگیری او شود، و لکن (ابی الله الا ان یتم نوره.)<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref> | بعد از والد بزرگوار هرکه اندک سواد عربی داشت، علم علم را برافروخت و کوس لمن الملک را نواخت، به جز آن یگانه آفاق، با آنکه مجتهد علی الاطلاق بود با احدی _به طوری که شیوه علمای دنیادار است_ سوء رفتار ننمود، بلکه میدیدم که در دل بسیار خوش بود که شاید این حرکات معین انزوا و گوشهگیری او شود، و لکن (ابی الله الا ان یتم نوره.)<ref>ر.ک: همان، ص8-9</ref> | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۷:۲۰
| نام | بهبهانی، محمدجعفر بن محمدعلی |
|---|---|
| نامهای دیگر | آقا محمدجعفر بن آقا محمدعلي بن وحيد بهبهاني
آلآقا، محمدجعفر بن محمدعلي |
| نام پدر | محمدعلی |
| متولد | 1178ق |
| محل تولد | کربلا |
| رحلت | 1259ق در کرمانشاه |
| اساتید | میرزا ابوالقاسم جابلاقی |
| برخی آثار | فضايح الصوفية ؛ بضميمه تنبيه الغافلين و ايقاظ الراقدين |
| کد مؤلف | AUTHORCODE10981AUTHORCODE |
محمدجعفر بن محمدعلی بهبهانی (1178 – 1259ق) از عالمان فقه و اصول شیعه و از مخالفان صوفیه و صاحب کتاب فضایح الصوفیة.
خانواده، تولد و وفات
او فرزند بزرگ مرحوم محمدعلی بهبهانی بود و در شب چهارشنبه 26 جمادی الآخر 1178 هجری در کربلا متولد شد.[۱] و در 1259 در کرمانشاه از دنیا رفت. او در آرامگاه خانوادگی آل آقا در مسیر زائران کربلا مدفون است.[۲]
اساتید
با پدرش به ایران رفت و مدتی در قم در خدمت میرزا ابوالقاسم جابلاقی معروف به میرزای قمی و صاحب کتاب قوانین الاصول، شاگردی کرد.
پس از میرزا مدتی را نزد پدرش زانوی تلمذ بر زمین زد.
مدتی هم از درس میر سید علی طباطبایی بهره برد[۳]
روحیات
برادرش احمد کرمانشاهی(آل آقا) صاحب کتاب مرآة الاحوال درباره وی مینویسد:
امامت جمعه و جماعت و اجرای حدود و امورات شرعیه به خدمتش مرجوع و به آئین شایسته به انجام میرسانند، و بسیار گوشهگیر و عزلت طلبند، و در مجلس تا به حد ضرورت نرسد لب به سخن نمیگشایند، ادنی تلمیذش اگر با او دعوی همسری بلکه برتری کند اصلا ملول و رنجور نمیشوند، و بسیار است که در عالی مجلسش شاگردان لب به افاده گشودهاند و آن بزرگوار از جمله مستمعان است، غضب را گاهی در مزاجش راهی نیست، هرکه با او بدی کند به جز احسان چیزی نمییابد.
بعد از والد بزرگوار هرکه اندک سواد عربی داشت، علم علم را برافروخت و کوس لمن الملک را نواخت، به جز آن یگانه آفاق، با آنکه مجتهد علی الاطلاق بود با احدی _به طوری که شیوه علمای دنیادار است_ سوء رفتار ننمود، بلکه میدیدم که در دل بسیار خوش بود که شاید این حرکات معین انزوا و گوشهگیری او شود، و لکن (ابی الله الا ان یتم نوره.)[۴]
آثار
صفحه 10 و 11 فضایح الصوفیه. حجم مقاله 350 شد.
پانویس
منبع مقاله
بهبهاني، محمدجعفر بن محمدعلي، فضايح الصوفية، به ضمیمه تنبیه الغافلین و ایقاظ الراقدین تألیف محمود بن محمدعلی، انصاریان، قم، 1413 ق.