الإغفال و هو المسائل المصلحة من کتاب (معانی القرآن وإعرابه): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
[[ابراهیم، عبدالله بن عمر]] (محقق) | [[ابراهیم، عبدالله بن عمر]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =/ز3 م6027 / 82/8 BP | | کد کنگره =/ز3 م6027 / 82/8 BP | ||
| موضوع = قرآن - اعراب | | موضوع = قرآن - اعراب | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
| ناشر = المجمع الثقافی | | ناشر = المجمع الثقافی | ||
| مکان نشر =امارات - ابوظبی | | مکان نشر =امارات - ابوظبی | ||
| سال نشر = 1424ق. | | سال نشر = 1424ق. = 2003م. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE24161AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE24161AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =چاپ | | چاپ =چاپ یکم | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =2 | | تعداد جلد =2 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور = | ||
| کتابخوان همراه نور = | | کتابخوان همراه نور = | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
[[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]] | [[رده:مقالات خرداد 01 مکرمی]] | ||
[[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | [[رده:مقالات بارگذاری شده 01 قربانی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] |
نسخهٔ ۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۶
الإغفال و هو المسائل المصلحة من کتاب (معانی القرآن وإعرابه) لأبی اسحاق الزجاج (ت 311ه) | |
---|---|
پدیدآوران | فارسی، حسن بن احمد (نویسنده) ابراهیم، عبدالله بن عمر (محقق) |
عنوانهای دیگر | معانی القرآن و اعرابه. شرح |
ناشر | المجمع الثقافی |
مکان نشر | امارات - ابوظبی |
سال نشر | 1424ق. = 2003م. |
چاپ | چاپ یکم |
موضوع | قرآن - اعراب
قرآن - صرف و نحو زجاج، ابراهیم بن سری، 241 - 311ق. معانی القرآن و اعرابه - نقد و تفسیر |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 2 |
کد کنگره | /ز3 م6027 / 82/8 BP |
الإغفال و هو المسائل المصلحة من كتاب (معاني القرآن و إعرابه) لأبيإسحاق الزجاج (ت 311ق) اثر ابوعلی حسن بن احمد فارسی (متوفی 377ق)، کتابی است به زبان عربی که ابوعلی فارسی در رد بر استاد خویش، زجاج و کتاب «معانی القرآن و اعرابه» او نوشته و با تحقیق عبدالله بن عمر حاج ابراهیم، به چاپ رسیده است.
اثر حاضر، نشاندهند تصویری واضح از نشاط و فعالیتهای ادبی است که در قرن چهارم هجری، برخی از نحات در تبعیت و انتقاد از برخی دیگر داشتهاند. همچنانکه تصویری درست و واقعی از تمکن علمی و تبحر نویسنده آن در موضوع مورد نگارش کتاب نیز میباشد[۱].
موضوع اصلی کتاب حاضر حول مسائلی است که ابوعلی بر استاد خویش زجاج در کتاب «معانی القرآن و اعرابه»، ایراد گرفته است. وی پس از ذکر نص و متن کتاب، به نقد، رد و اصلاح برخی از مطالب آن پرداخته است. وی در این کتاب، بیش از صد مسئله را مورد بحث و نقد قرار داده که شامل قضایای نحوی، صرفی و صوتی میباشند. نحوه پرداختن وی به این مسائل، بسیار متنوع است؛ بهگونهای که به برخی از آنها، بسیار بها داده و کلام را به درازا و اطناب کشیده است و به برخی نیز، بهصورت گذرا و مجمل پرداخته است[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق.