الإسلام و التصوف: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'فرقهها' به 'فرقهها') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: تفسیر]] | |||
[[رده:قرآن و مباحث دیگر]] | |||
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 تیر 1401]] |
نسخهٔ ۱۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۱۲
الإسلام و التصوف : مصطلحه - مقاماته - فی أقوال کبار مشایخه الطریقة النقشبندیة | |
---|---|
پدیدآوران | نقشبندی، علاءالدین (نویسنده)
احمد، محمد شریف (محقق) مدرس، عبدالکریم (مقدمهنویس) |
ناشر | الدار العربیة للموسوعات |
مکان نشر | لبنان - بیروت |
سال نشر | 1429ق. = 2009م. |
چاپ | چاپ یکم |
موضوع | نقشبندیه
تصوف - آداب و اعمال عارفان - سرگذشت نامهتصوف - فرقهها |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ن7الف5 / 293/21 BP |
الإسلام و التصوف (مصطلحه - مقاماته - في أقوال كبار مشايخه الطريقة النقشبندية)، اثر شیخ امین الشیخ علاءالدین نقشبندی، به زبان کردی نگارش یافته و سپس توسط دکتر محمد شریف احمد به زبان عربی ترجمه و نیز مورد پژوهش قرار گرفته است.
این کتاب راهنمایی برای ترغیب مسلمانان به سوی تصوف[۱] و پاسخ به برخی از سؤالات در اینباره است. نویسنده در این کتاب سعی کرده تا تصویری جامع و شیوا از صوفیه به نمایش بگذارد. بسیاری از اصطلاحات صوفیه در حد مختصر توضیح داده شده است، همچنین طریقت نقشبندیه و سلسلههای آن مورد بررسی قرار گرفته است.
نویسنده کتابش را در شش باب آورده است.
باب نخست، درباره اصطلاحهای رایج در تصوف است؛[۲] اصطلاحهایی مانند زهاد، فقرا، غربا، شکفتیه (به دلیل کنارهگیری آنها در غارها)، جوعیه (تنها به قوت اندکی بسنده میکنند که آنها را در مسیر طاعت حق تعالی یاری کند).[۳]
باب دوم، درباره تصوف و قضایای آن است.[۴]
در این باب به سه سؤال مهم درباره تصوف پاسخ داده شده است:
- تصوف اسلامی در چه زمانی به وجود آمد؟[۵]
- مطابقت تصوف اسلامی با شریعت اسلامی را چگونه ثابت میکنید؟[۶]
- طریق تصوف کدام است؟[۷]
باب سوم، در مقامات تصوف است.[۸]
توبه[۹]، انابه[۱۰]، زهد[۱۱]، ورع[۱۲]، قناعت[۱۳]، صبر[۱۴]، شکر[۱۵]، توکل[۱۶]، تسلیم[۱۷] و رضا[۱۸] برخی از مقاماتی هستند که در این باب به آنها پرداخته شده است.
باب چهارم، در احوال است؛[۱۹] احوالی همچون:
قبض و بسط[۲۰]، محو و اثبات، صحو و سکر، غیبت و شهود.[۲۱]
باب پنجم، در مصطلحات صوفیه است؛[۲۲] مصطلحاتی همچون:
ریاضت و مجاهده[۲۳]، کشف و کرامات[۲۴]، نور[۲۵]، قلب[۲۶]، نفس[۲۷]، ذکر[۲۸]، اشراق[۲۹] و...
باب ششم، در طریقت نقشبندیه است[۳۰] و در آن از کمالات یازدهگانه در این طریقه[۳۱]، سلسلههای سهگانه آن[۳۲] و... سخن رفته است.
پانویس
- ↑ ر.ک: مقدمه، ص5
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص21
- ↑ ر.ک: همان، ص24
- ↑ ر.ک: همان، ص65
- ↑ ر.ک: همان، ص67
- ↑ ر.ک: همان، ص69
- ↑ ر.ک: همان، ص75
- ↑ ر.ک: همان، ص91
- ↑ ر.ک: همان، ص94
- ↑ ر.ک: همان، ص97
- ↑ ر.ک: همان، ص98
- ↑ ر.ک: همان، ص100
- ↑ ر.ک: همان، ص102
- ↑ ر.ک: همان، ص103
- ↑ ر.ک: همان، ص105
- ↑ ر.ک: همان، ص108
- ↑ ر.ک: همان، ص 111
- ↑ ر.ک: همان، ص112
- ↑ ر.ک: همان، ص153
- ↑ ر.ک: همان، ص155
- ↑ ر.ک: همان، ص157
- ↑ ر.ک: همان، ص179
- ↑ ر.ک: همان، ص181
- ↑ ر.ک: همان، ص184
- ↑ ر.ک: همان، ص188
- ↑ ر.ک: همان، ص189
- ↑ ر.ک: همان، ص195
- ↑ ر.ک: همان، ص198
- ↑ ر.ک: همان، ص203
- ↑ ر.ک: همان، ص223
- ↑ ر.ک: همان، ص251
- ↑ ر.ک: همان، ص263
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.