معاني القرآن و إعرابه: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    | تصویر =NUR57731J1.jpg
    | تصویر =NUR57731J1.jpg
    | عنوان =معاني القرآن و إعرابه
    | عنوان =معانی القرآن و إعرابه
    | عنوان‌های دیگر =
    | عنوان‌های دیگر =
    |پدیدآورندگان  
    |پدیدآورندگان  
    خط ۹: خط ۹:
    [[شلبی، عبدالجلیل‌]] (شارح)
    [[شلبی، عبدالجلیل‌]] (شارح)
    |زبان  
    |زبان  
    | زبان =عربي  
    | زبان =عربی  
    | کد کنگره =‏/ز3م6 / 82/2 BP  
    | کد کنگره =‏/ز3م6 / 82/2 BP  
    | موضوع = قرآن -- مسائل لغوي
    | موضوع = قرآن -- مسائل لغوی


    قرآن - اعراب
    قرآن - اعراب
    خط ۱۹: خط ۱۹:
    |ناشر  
    |ناشر  
    | ناشر = عالم الکتب  
    | ناشر = عالم الکتب  
    | مکان نشر =لبنان - بيروت
    | مکان نشر =لبنان - بیروت
    | سال نشر = 1408ق.  = 1988م.   
    | سال نشر = 1408ق.  = 1988م.   


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE57731AUTOMATIONCODE
    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE57731AUTOMATIONCODE
    | چاپ =چاپ  يکم  
    | چاپ =چاپ  یکم  
    | شابک =
    | شابک =
    | تعداد جلد =5     
    | تعداد جلد =5     
    خط ۳۳: خط ۳۳:
    }}
    }}
       
       
    '''معاني القرآن و إعرابه''' عنوان اثری است 5 جلدی به زبان عربی از [[زجاج، ابراهیم بن سری|ابواسحاق ابراهیم بن سری زجاج]] با موضوع ادبیات عرب و تفسیر قرآن کریم.  
    '''معانی القرآن و إعرابه''' عنوان اثری است 5 جلدی به زبان عربی از [[زجاج، ابراهیم بن سری|ابواسحاق ابراهیم بن سری زجاج]] با موضوع ادبیات عرب و تفسیر قرآن کریم.  


    این کتاب از مهمترین تألیفات [[زجاج، ابراهیم بن سری|زجاج]] است. از دیدگاه [[زجاج، ابراهیم بن سری|زجاج]] اعراب برای فهم معانی قرآن بسیار مهم است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص21</ref> اعراب مقصد اساسی برای [[زجاج، ابراهیم بن سری|زجاج]] است که معنی بر آن بنا شده است، و اگر به اعراب نپردازد، به نقل اقوال مفسرین می‌پردازد، و می‌گوید: والذي في التفسير، یا می‌گوید: قال المفسرون، در این مورد کارش فقط نقل و روایت است، سپس عبارتش را با جملۀ "والله أعلم" پایان می‌دهد.<ref>ر.ک: همان</ref>
    این کتاب از مهمترین تألیفات [[زجاج، ابراهیم بن سری|زجاج]] است. از دیدگاه [[زجاج، ابراهیم بن سری|زجاج]] اعراب برای فهم معانی قرآن بسیار مهم است.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص21</ref> اعراب مقصد اساسی برای [[زجاج، ابراهیم بن سری|زجاج]] است که معنی بر آن بنا شده است، و اگر به اعراب نپردازد، به نقل اقوال مفسرین می‌پردازد، و می‌گوید: والذی فی التفسیر، یا می‌گوید: قال المفسرون، در این مورد کارش فقط نقل و روایت است، سپس عبارتش را با جملۀ "والله أعلم" پایان می‌دهد.<ref>ر.ک: همان</ref>


    [[زجاج، ابراهیم بن سری|زجاج]] در تألیف این کتاب شانزده سال تلاش نمود، وی تفسیرش را در سال 285 هجری شروع کرد و در سال 301 هجری آن را پایان داد.<ref>ر.ک: همان</ref>
    [[زجاج، ابراهیم بن سری|زجاج]] در تألیف این کتاب شانزده سال تلاش نمود، وی تفسیرش را در سال 285 هجری شروع کرد و در سال 301 هجری آن را پایان داد.<ref>ر.ک: همان</ref>

    نسخهٔ ‏۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۴

    معانی القرآن و إعرابه
    معاني القرآن و إعرابه
    پدیدآورانزجاج، ابراهیم بن سری (نویسنده) شلبی، عبدالجلیل‌ (شارح)
    ناشرعالم الکتب
    مکان نشرلبنان - بیروت
    سال نشر1408ق. = 1988م.
    چاپچاپ یکم
    موضوعقرآن -- مسائل لغوی

    قرآن - اعراب

    قرآن - صرف و نحو
    زبانعربی
    تعداد جلد5
    کد کنگره
    ‏/ز3م6 / 82/2 BP

    معانی القرآن و إعرابه عنوان اثری است 5 جلدی به زبان عربی از ابواسحاق ابراهیم بن سری زجاج با موضوع ادبیات عرب و تفسیر قرآن کریم.

    این کتاب از مهمترین تألیفات زجاج است. از دیدگاه زجاج اعراب برای فهم معانی قرآن بسیار مهم است.[۱] اعراب مقصد اساسی برای زجاج است که معنی بر آن بنا شده است، و اگر به اعراب نپردازد، به نقل اقوال مفسرین می‌پردازد، و می‌گوید: والذی فی التفسیر، یا می‌گوید: قال المفسرون، در این مورد کارش فقط نقل و روایت است، سپس عبارتش را با جملۀ "والله أعلم" پایان می‌دهد.[۲]

    زجاج در تألیف این کتاب شانزده سال تلاش نمود، وی تفسیرش را در سال 285 هجری شروع کرد و در سال 301 هجری آن را پایان داد.[۳]

    شیوۀ وی در تفسیر قرآن بدین صورت است، که بعد از ذکر آیۀ قرآنی، بعضی از الفاظ قرآنی را برای بررسی اشتقاقات لغوی اختیار نموده، سپس اصل کلمه را بیان نموده، و معنی لغوی که بر آن کلمه دلالت می‌دهد را ذکر می‌نماید، سپس کلماتی را که در حروف آن کلمه هم‌خانواده هستند جمع نموده تا اصل واحد آن را بیان نماید. وی در کتابش "معانی القرآن" برای گفته‌های خویش به کلام عرب، چه شعر باشد یا غیر شعر، استشهاد نموده، و گاهی وقتها به شرح استشهاد خویش نیز می‌پردازد، و سپس اگر آیه نیاز به اعراب داشته باشد، آن را اعراب می‌نماید. وی در این قسمت آراء علما نحو را بیان نموده، آنها را مورد مناقشه قرار می‌دهد، چه بسا آن را تأیید نموده، یا رد می‌نماید. زجاج در همین اثنا قراءات شاذ و قراءات مشهور را نیز مطرح می‌کند تا با استفاده از آنها معنا را شرح دهد. و احیانا نزد حرفی از حروف لغت مانند (لن) یا (بل) یا (لا) و .... توقف کرده، شرح نحوی کاملی برای آن ایراد می‌نماید، و می‌گوید: این همۀ آن چیزی است که نحویون گفته اند.[۴]

    ایشان در کتاب "معانی القرآن" توجه زیادی به ذکر اسباب نزول آیات ندارد، اما هر وقت احساس نیاز شود از آوردن انها غافل نمی‌ماند؛ و همچنین استفاده از احادیث و وقائع تاریخی نیز جزء مکملات ثانوی می‌باشد که برای مقصد مهم که شرح لغوی باشد استفاده می‌گردد. زجاج از تفسیر قرآن با قرآن نیز کمک می‌گیرد، و معنای یک آیه را با استشهاد با آیۀ دیگر شرح می‌دهد.[۵]

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه کتاب، ج1، ص21
    2. ر.ک: همان
    3. ر.ک: همان
    4. ر.ک: همان، ج1، ص22
    5. ر.ک: همان، ج1، ص23

    منبع مقاله

    مقدمه محقق بر جلد اول کتاب.


    وابسته‌ها