مولانا، علی بن مؤمن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''علی بن مؤمن''' (متوفای 1344ق)، ملقب به مولانا، فقیه، صوفی، شاعر، از آثار ایشان [[دیوان اشعار ملا علی آقا مولانا]] است.  

آخوند ملا على آقا مولانا فرزند آخوند ملا مؤمن دیزانى طالقانى در خانواده‌اى روحانی در قریه دیزان طالقان متولد شد.<ref>ر.ک: مقدمه، ص8</ref>

تا سنین بیست‌وپنج الى سى سالگى در حوزه‌هاى علمى قزوین و رشت و تهران و سپس نجف به‌تحصیل اشتغال داشته و بعد به‌موطن خود مراجعت کرد.

گرچه در پایان بعضی از غزلیات ابتدایی این‌دوره خود، نامی از رحمتعلی شاه شیرازی برده‌است، ولی با توجه به صراحتی که در سروده سلسله انساب صوفیه نسبت به شیخ [[عبدالعلی کاشانی]] دارد، مسلم است که اولین پیر وی همین شخص بوده است که حلقه ذکر ریاضت را از جانب او پذیرفته است.<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>

بعد از فوت رحمتعلی شاه و شیخ عبدالعلی کاشانی به پسر رحمتعلی شاه سر می‌سپرد.

با توجه به قرائنى چند بیش از هشتاد سال زیسته و در چهارم شوال سال 1344ق به‌سراى باقى شتافته است.<ref>ر.ک: همان، ص5</ref> مدفنش در ایوان مقبره سید کیا ابوالحسن در بلوک لنگا تنکابن واقع است.<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>

# تألیفی در معانی و بیان و صنایع شهری

# تألیفی در فقه و حدیث

# تصنیف جامعی در عرفان و حکمت الهی

# تألیف و تصنیف توأمان در علم اعداد و جفر  

یکی از تصنیفات وی کتابی به‌نام ذخیرةالسالکین و عقیدةالعارفین در هفت جزء است، که دیوان به‌عنوان فصل اول از جزء اول این کتاب به‌نظم آورده است.<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>

مقدمه کتاب