آداب الحسن البصري و زهده و مواعظه رحمةالله تعالی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
[[حرش، سلیمان مسلم]] (محقق) | [[حرش، سلیمان مسلم]] (محقق) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = /ح5الف2 / 278/3 BP | | کد کنگره = /ح5الف2 / 278/3 BP | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
| مکان نشر =سوریه - دمشق : دار النوادر | | مکان نشر =سوریه - دمشق : دار النوادر | ||
لبنان - بیروت : دار النوادر | لبنان - بیروت : دار النوادر | ||
| سال نشر =1429ق. | | سال نشر =1429ق. = 2008م. | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE20727AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE20727AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ = چاپ | | چاپ = چاپ سوم | ||
| شابک = | | شابک = | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
فصل سوم، مختصری از حکمتها و مواعظ ایشان نقل شده است.<ref>ر.ک: همان، ص53</ref> | فصل سوم، مختصری از حکمتها و مواعظ ایشان نقل شده است.<ref>ر.ک: همان، ص53</ref> | ||
فصل چهارم، در مذمت دنیا و نهی از تعلق خاطر به آن است.<ref>ر.ک: همان، ص65</ref> | فصل چهارم، در مذمت دنیا و نهی از تعلق خاطر به آن است.<ref>ر.ک: همان، ص65</ref> | ||
فصل پنجم، توصیه به استغفار و دعا و نهی از عبادت تصنعی و ریا است.<ref>ر.ک: همان، ص83</ref> | فصل پنجم، توصیه به استغفار و دعا و نهی از عبادت تصنعی و ریا است.<ref>ر.ک: همان، ص83</ref> | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
[[رده:طبقات، تراجم، کتب مناقب]] | [[رده:طبقات، تراجم، کتب مناقب]] | ||
[[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | [[رده:مقالات خرداد 01 باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده تیر 01]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | [[رده:مقالات بازبینی نشده2]] | ||
نسخهٔ ۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۱۱
| آداب الحسن البصری و زهده و مواعظه رحمة الله تعالی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی (نویسنده) حرش، سلیمان مسلم (محقق) |
| ناشر | دار النوادر |
| مکان نشر | سوریه - دمشق : دار النوادر لبنان - بیروت : دار النوادر |
| سال نشر | 1429ق. = 2008م. |
| چاپ | چاپ سوم |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ح5الف2 / 278/3 BP |
آداب الحسن البصري و زهده و مواعظه رحمهالله تعالی، تألیف جمالالدین ابیالفرج ابن جوزی (510-597ق)، محدث، مورخ، متکلم و فقیه حنبلی.
در این کتاب ابن جوزی نگاهی به سیرت حسن بصری یکی از مشهورترین اعلام تابعین[۱] و از چهرههای تأثیرگذار بر تصوف اسلامی دارد.
این کتاب در هشت فصل نگاشته شده است.
در فصل اول، درباره پرورش شخصیت حسن بصری و چگونگی سرگذشت و افعال او سخن گفته شده است.[۲]
فصل دوم، درباره آنچه از ایشان در آداب و مکارم اخلاق بیان شده، است.[۳]
فصل سوم، مختصری از حکمتها و مواعظ ایشان نقل شده است.[۴]
فصل چهارم، در مذمت دنیا و نهی از تعلق خاطر به آن است.[۵]
فصل پنجم، توصیه به استغفار و دعا و نهی از عبادت تصنعی و ریا است.[۶]
فصل ششم، حکمتها و مواعظی را که در هنگام تلاوت قرآن از ایشان نقل شده، در بر دارد.[۷]
فصل هفتم، درباره نامهنگاری ایشان به خلفا و برخورد او با شاهزادگان و امراء است.[۸]
فصل هشتم، آنچه را از ایشان در مواعظ و حکم در موارد دیگر روایت شده، در بر دارد.[۹]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.