قصص موسی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
}} | }} | ||
'''قصص موسی(ع): تفسیری عرفانی بر پایه آیات قرآن مجید'''، تألیف [[فراهی هروی، معین‌الدین|معین‌الدین فراهی هروی]] (متوفای908ق)، مشهور به | '''قصص موسی(ع): تفسیری عرفانی بر پایه آیات قرآن مجید'''، تألیف [[فراهی هروی، معین‌الدین|معین‌الدین فراهی هروی]] (متوفای908ق)، مشهور به ملا مسکین به‌اهتمام و تصحیح [[کیانی، محسن|محسن کیانی]] و [[بهشتی شیرازی، احمد|احمد بهشتی شیرازی.]] | ||
در مورد کتاب قصص موسی(ع)، چند نکته قابل ذکر است | در مورد کتاب قصص موسی(ع)، چند نکته قابل ذکر است: یکی آنکه نویسنده صاحب ذوق و طبع شاعرانه بوده؛ به این جهت قسمتی از مطالب را با صنایع لفظی و هنری درآمیخته و با استفاده از خیال‌پردازی‌ها و اغراق‌های شاعرانه تا حدودی از بیان واقعیت تاریخی و منطقی دور شده است. | ||
چون بخشی از کار او وعظ و خطابه بوده، یک رشته | چون بخشی از کار او وعظ و خطابه بوده، یک رشته دستورهای دینی و اخلاقی و آداب عبادی اسلامی را که معمولا در بالای منبر برای شنوندگان بیان می‌کرده، در قالب سخن خداوند با موسی در ضمن داستان به رشته تحریر درآورده است و نیز به‌لحاظ اغراق و بزرگ‌نمایی، مقداری مطالب سست و نادرست و حیرت‌افزا و اعجاب‌انگیز و فراواقعی را به قلم آورده است که اگر هم ساخته‌ی ذهنی او نبوده و برساخته‌ی اسطوره‌های پیشینیان بوده است، می‌بایست آن‌ها را با تحلیل منطقی نقد می‌کرد و حداقل استبعاد خود را نشان می‌داد؛ گرچه در چند مورد به جمله الله اعلم و عبارت العهده علی الراوی استناد کرده است.<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه چهارده</ref> | ||
قسمتی از نوشته‌ی کتاب | قسمتی از نوشته‌ی کتاب به داستان حضرت موسی مربوط نیست؛ مثلا بزرگ‌شماری آسمان و عرش و چیزهایی نظیر آن. | ||
در مورد نثر و سبک نویسنده هم باید یادآوری کرد که چون مؤلف در تدوین کتاب خود از منابع متعدد استفاده نموده و کتاب خود را تألیف و تدوین کرده است، نوشته او یکدست و یکنواخت | در مورد نثر و سبک نویسنده هم باید یادآوری کرد که چون مؤلف در تدوین کتاب خود از منابع متعدد استفاده نموده و کتاب خود را تألیف و تدوین کرده است، نوشته او یکدست و یکنواخت نیست؛ چنان‌که در برخی قسمت‌ها نثر کتاب ساده و روان است و در برخی موارد پیچیده و فنی و دارای صنایع لفظی است و نیز به‌سبب آنکه نویسنده دارای مسلک عرفانی بوده، در قسمت‌هایی از کتاب موضوعات هنری و عرفان اسلامی و روش‌های طریقتی را گنجانیده و بدان‌ها جنبه‌ی مسلکی و عرفانی داده است و در قسمت‌هایی از متن کتاب هم، نویسنده از سروده‌های عرفانی خود و دیگر شاعران استفاده کرده و مطالب خود را در قالب نظم و نثر بیان کرده است. | ||
ضمنا بخش اندکی از متن | ضمنا بخش اندکی از متن کتاب، شامل مطالب غیر واقعی است؛ زیرا مؤلف مسائل وحیانی و قرآنی را با نکات هنری و عرفانی و افسانه و اسطوره‌های پیشینیان درهم آمیخته و این داستان را برای مخاطبان افسانه‌پسند زمان خود و خوانندگان کتابش تدوین کرده است.<ref>ر.ک: همان، صفحه پانزده</ref> | ||
ارزش کار مصنف این است که تقریبا مجموع آنچه را که درباره حضرت موسی در کتاب‌های تفسیری وجود داشته و شامل مطالب فراوانی از اسرائیلیات بوده و با وسعت کتاب و تعبیرات ذهن عرفانی خود او توافق داشته و نیز با سطح فرهنگ مردم قرن نهم هجری مطابق | ارزش کار مصنف این است که تقریبا مجموع آنچه را که درباره حضرت موسی در کتاب‌های تفسیری وجود داشته و شامل مطالب فراوانی از اسرائیلیات بوده و با وسعت کتاب و تعبیرات ذهن عرفانی خود او توافق داشته و نیز با سطح فرهنگ مردم قرن نهم هجری مطابق بوده، تألیف کرده و به رشته‌ی تحریر درآورده است. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه مصحح کتاب | مقدمه مصحح کتاب. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ ۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۵۳
| قصص موسی (ع): تفسیری عرفانی بر پایه آیات قرآن مجید | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فراهی هروی، معین‌الدین (نویسنده)
کیانی، محسن (مصحح) بهشتی شیرازی، احمد (مصحح) |
| ناشر | شرکت انتشارات علمی و فرهنگی |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1393ش. |
| چاپ | چاپ یکم |
| شابک | 978-600-121-408-0 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ف?ق? / 88/4 BP |
قصص موسی(ع): تفسیری عرفانی بر پایه آیات قرآن مجید، تألیف معین‌الدین فراهی هروی (متوفای908ق)، مشهور به ملا مسکین به‌اهتمام و تصحیح محسن کیانی و احمد بهشتی شیرازی.
در مورد کتاب قصص موسی(ع)، چند نکته قابل ذکر است: یکی آنکه نویسنده صاحب ذوق و طبع شاعرانه بوده؛ به این جهت قسمتی از مطالب را با صنایع لفظی و هنری درآمیخته و با استفاده از خیال‌پردازی‌ها و اغراق‌های شاعرانه تا حدودی از بیان واقعیت تاریخی و منطقی دور شده است.
چون بخشی از کار او وعظ و خطابه بوده، یک رشته دستورهای دینی و اخلاقی و آداب عبادی اسلامی را که معمولا در بالای منبر برای شنوندگان بیان می‌کرده، در قالب سخن خداوند با موسی در ضمن داستان به رشته تحریر درآورده است و نیز به‌لحاظ اغراق و بزرگ‌نمایی، مقداری مطالب سست و نادرست و حیرت‌افزا و اعجاب‌انگیز و فراواقعی را به قلم آورده است که اگر هم ساخته‌ی ذهنی او نبوده و برساخته‌ی اسطوره‌های پیشینیان بوده است، می‌بایست آن‌ها را با تحلیل منطقی نقد می‌کرد و حداقل استبعاد خود را نشان می‌داد؛ گرچه در چند مورد به جمله الله اعلم و عبارت العهده علی الراوی استناد کرده است.[۱]
قسمتی از نوشته‌ی کتاب به داستان حضرت موسی مربوط نیست؛ مثلا بزرگ‌شماری آسمان و عرش و چیزهایی نظیر آن.
در مورد نثر و سبک نویسنده هم باید یادآوری کرد که چون مؤلف در تدوین کتاب خود از منابع متعدد استفاده نموده و کتاب خود را تألیف و تدوین کرده است، نوشته او یکدست و یکنواخت نیست؛ چنان‌که در برخی قسمت‌ها نثر کتاب ساده و روان است و در برخی موارد پیچیده و فنی و دارای صنایع لفظی است و نیز به‌سبب آنکه نویسنده دارای مسلک عرفانی بوده، در قسمت‌هایی از کتاب موضوعات هنری و عرفان اسلامی و روش‌های طریقتی را گنجانیده و بدان‌ها جنبه‌ی مسلکی و عرفانی داده است و در قسمت‌هایی از متن کتاب هم، نویسنده از سروده‌های عرفانی خود و دیگر شاعران استفاده کرده و مطالب خود را در قالب نظم و نثر بیان کرده است.
ضمنا بخش اندکی از متن کتاب، شامل مطالب غیر واقعی است؛ زیرا مؤلف مسائل وحیانی و قرآنی را با نکات هنری و عرفانی و افسانه و اسطوره‌های پیشینیان درهم آمیخته و این داستان را برای مخاطبان افسانه‌پسند زمان خود و خوانندگان کتابش تدوین کرده است.[۲]
ارزش کار مصنف این است که تقریبا مجموع آنچه را که درباره حضرت موسی در کتاب‌های تفسیری وجود داشته و شامل مطالب فراوانی از اسرائیلیات بوده و با وسعت کتاب و تعبیرات ذهن عرفانی خود او توافق داشته و نیز با سطح فرهنگ مردم قرن نهم هجری مطابق بوده، تألیف کرده و به رشته‌ی تحریر درآورده است.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه مصحح کتاب.